Αγνοώντας την "Αυγή"

Γράφει το Ελληνάκι

Χθες, στο εκλογικό τμήμα που ήμουν εκλογικός αντιπρόσωπος, λίγο πριν κλείσει η κάλπη, έρχεται και κάθεται μαζί μας ένα παιδί γύρω στα 25-26 με ένα ήρεμο και πράο βλέμμα. Αργότερα μάθαμε πως ήταν ο εκλογικός αντιπρόσωπος της «Ελληνικής Αυγής για τη Δυτική Ελλάδα». Ο μοναδικός από όλους τους περιφερειακούς συνδυασμούς.

Υπήρχε μία αμηχανία και μόλις καταμετρήθηκαν και τα ψηφοδέλτια της Αυγής όπου την αναδείκνυαν 4^ο κόμμα με 10% στο τμήμα μας, κάποιος αναρωτήθηκε φωναχτά και αυθόρμητα: «Δεν το πιστεύω. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να τους ψηφίζει;». Το παιδί, χωρίς να πάρει την παραμικρή έκφραση στο πρόσωπό του, απάντησε με μία ήρεμη φωνή, «εγώ δεν πιστεύω πώς είναι δυνατόν να ψηφίζονται όλοι οι άλλοι».

Η συζήτηση δεν επεκτάθηκε. Ίσως επειδή είχαμε δουλειά μπροστά μας, ίσως επειδή μετά από δύο-τρεις κουβέντες καταλάβαμε ότι δεν θα ήταν εφικτή μία ορθολογική συζήτηση με επιχειρήματα. Σε κάποια φάση ανέφερε και ο ίδιος (πάντα με ήρεμη φωνή), «Εμείς δεν παίζουμε ξύλο. Αυτά τα λένε στην τηλεόραση που ίσως δεν πρέπει να βλέπετε και τόση». Ίσως και επειδή κάποιοι να τρομοκρατήθηκαν. Στις μικρές πόλεις είναι γνωστοί άλλωστε μεταξύ τους οι περισσότεροι.

Βουτηγμένος σε σκέψεις σχεδόν όλο το βράδυ, μετά και τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων και σε άλλους Δήμους και Περιφέρειες, είπα απλά στον εαυτό μου ότι το έχουμε πάρει τελείως λάθος. Προφανώς ο φασισμός δεν καταπολεμάται με κρεμάλες και ονομάζοντας φασίστα όποιον διαφωνεί με εμάς (η αριστερή προσέγγιση), ή απλά με συνεχείς ποινικές διώξεις άνευ έμπρακτης ουσίας (η πολιτικάντικη δεξιά προσέγγιση).

Στο πρόσωπο του μέσου ψηφοφόρου της ΧΑ, ξαφνικά έβλεπα αυτό το πράο βλέμμα του τύπου που προφανώς είχε φάει τόση προπαγάνδα από τους δικούς του, που είχε ήδη χτίσει την αλήθεια για τα πάντα μέσα του. Και είχε αυτή την πραότητα μετά την αγανάκτηση. Είναι συγκεκριμένη πραότητα. Έχεις βγάλει τα σωθικά σου αγανακτώντας, με τη φωνή σου να χτυπάει σε τοίχους και μετά απλά γίνεσαι ψυχρός και δογματικά ασυναίσθητος. Γίνεσαι ψυχοπαθής με την ψυχιατρική έννοια. Βρίσκεις ένα ασφαλές «καταφύγιο» για να μην σε επηρεάζει η τριγύρω παράνοια.

Η χθεσινή βραδιά, το «face to face» με έναν νέο «στρατιώτη» της εγκληματικής οργάνωσης, με βοήθησε να ενισχύσω ακόμα περισσότερο τη σιγουριά μου για αυτά που έχω γράψει χιλιάδες φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια για την άνοδο της Χρυσής Αυγής.

Ο φασισμός καταπολεμάται μόνο με περισσότερη Δημοκρατία. Ούτε με κρεμάλες, ούτε με επιθετικές κατασταλτικές μεθόδους, ούτε με ανόητα πολιτικά τεχνάσματα. Ενισχύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς, καταλαμβάνεις συνεχώς ζωτικό χώρο που χρειάζεται ο φασισμός για να καλλιεργηθεί. Στην καθημερινότητά μας, η Δημοκρατία συνεχώς γελοιοποιείται στο βωμό μικροπολιτικών τακτικών και κομματικών αρχηγών που δεν μπορούν να δουν τίποτα άλλο στην κοινωνία εκτός από τις ποσοστιαίες διαφορές μεταξύ τους. Παλαιοκομματικά τερτίπια που φανατίζουν την κοινωνία και απομακρύνουν την προσοχή της από τον πραγματικό κίνδυνο. Τον φασισμό.

Συνεχής πόλωση, υπόθαλψη λαμογιών ένθεν κι ένθεν, διάχυτη παραβατικότητα, λαϊκισμός, νέα σκάνδαλα μικρά και μεγάλα, πελατειακό κράτος, ρητορική επιπέδου Γυμνασίου, μία Βουλή που σιγά σιγά θυμίζει περισσότερο φοιτητική συνέλευση, ανεκτικότητα στη βία και εξαθλίωση. Εξαθλίωση των δικαιωμάτων του πολίτη, της ισονομίας του, της γνώμης του και της διαφορετικότητάς του. Ο πρώην δικομματισμός με την πιπίλα «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ», η αριστερά με την πιπίλα του «καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας που ενισχύουν τον φασισμό», και ο νυν δικομματισμός που εξυμνεί  δόγματα, θέτοντας άκυρα διλήμματα – εκβιασμούς στον ίδιο τον ψηφοφόρο.

Αυτά είναι τα στοιχεία που φθίνουν την Δημοκρατία και αυτά είναι που συνεχώς εκχωρούν νέα εδάφη στον φασισμό και την φασιστική αντίληψη γενικότερα. Όσο δεν καταπολεμούνται αυτά σε συλλογικό, διακομματικό και κοινωνικό επίπεδο, για κάθε στέλεχος της Χρυσής Αυγής που φυλακίζεται, θα ξεπετιόνται δύο. Όσο, στο βωμό λίγων εκατοντάδων ψήφων, τα κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου παίζουν μπουνιές μεταξύ τους και με το πολίτευμα, τόσο οι απ’ έξω τρίβουν τα χέρια τους.