Μεταρρυθμιστικό μέτωπο τώρα!

Του Γιάννη Μεϊμάρογλου, από τη μεταρρύθμιση

Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός ήρθε να σφραγίσει, με τον πιο επίσημο τρόπο, μια μακρά περίοδο διστακτικότητας, παλινωδιών και αντίστασης σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που θα χτυπούσαν τις αιτίες του «κακού» στη ρίζα του. Η ελπίδα ότι οι αναγκαίες και επείγουσες αυτές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσαν να γίνουν με βάση ένα δικό μας σχέδιο ανάπτυξης, αποδείχτηκε μια ακόμη μεγάλη αυταπάτη, τόσο από την ίδια τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, όσο και από τα πρώτα δείγματα γραφής της: Αξιολόγηση και κινητικότητα στις καλένδες, επαναπροσλήψεις και αποκαταστάσεις... ενστόλων και δικαστικών αδικιών βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Μέχρι και οι φοιτητικές μετεγγραφές επανήλθαν στο προσκήνιο. Η ενθρόνιση του λαϊκισμού έγινε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο!

Ο διαχωρισμός «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» λειτούργησε αποπροσανατολιστικά και με μόνο στόχο τη ματαίωση κάθε μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, ενώ η αντιπαράθεση μεταξύ Κεντροαριστεράς και Κεντροδεξιάς δεν ανταποκρίνεται σήμερα στην ανάγκη των μεγάλων αλλαγών που απαιτούνται. Η κυρίαρχη αντίθεση, η κόκκινη γραμμή που διαπερνά οριζόντια την κοινωνία και τα κόμματα, είναι η διάκριση ανάμεσα στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις και τις δυνάμεις του άκρατου λαϊκισμού. Από την έκβαση της σύγκρουσης αυτής θα κριθεί αν θα μπορέσει η Ελλάδα να βαδίσει τον δρόμο της προοδευτικής ανάπτυξης ή αν θα συνεχίσει να βυθίζεται στον βάλτο της ακινησίας. Και η κρίσιμη αυτή σύγκρουση δεν μπορεί να κερδηθεί, παρά από ένα συμπαγές και αποφασισμένο μεταρρυθμιστικό μέτωπο!

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές έδειξαν ότι οι δυνάμεις που θα αποτελέσουν τη μαγιά του μετώπου αυτού υπάρχουν.

Είναι ένα σημαντικό μέρος των δυνάμεων που στήριξαν το εγχείρημα της Ελιάς, εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, είναι οι δυνάμεις της «μεταρρυθμιστικής τάσης» της ΔΗΜΑΡ, που δείχνουν να απεγκλωβίζονται από μια αδιέξοδη πολιτική, είναι τα δεκάδες στελέχη του προοδευτικού χώρου που προβληματίζονται και ανησυχούν για το βάλτωμα των μεταρρυθμίσεων και την πορεία της χώρας, είναι δυνάμεις της Δράσης και γενικότερα του φιλελεύθερου χώρου. Σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει το Ποτάμι, που αναμένεται στο συνέδριό του να συγκεκριμενοποιήσει και να επικυρώσει τη μεταρρυθμιστική του κατεύθυνση. Και βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέψει κανείς δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, που ασφυκτιούν με τις σημερινές αδιέξοδες επιλογές της ηγεσίας του, αλλά και μεταρρυθμιστικές φωνές που υψώνονται στον κεντροδεξιό χώρο!

Η άμεση συγκρότηση ενός ισχυρού μετώπου, στη βάση ενός προγράμματος αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, είναι η μόνη που μπορεί να αποτρέψει την επικράτηση του δικομματικού λαϊκισμού στη διακυβέρνηση και στο μέλλον της χώρας.