Του Παύλου Αθανασόπουλου, από τη μεταρρύθμιση
Δυστυχώς η Δημοκρατία στην χώρα μας δεν κινδυνεύει μόνο από την ναζιστική Χρυσή Αυγή. Και η ανοικτή κοινωνία δέχεται επίθεση από πολλές πλευρές. Το να λες ελεύθερα την γνώμη σου σήμερα προϋποθέτει ανάληψη ρίσκου. Το άκρο δεν είναι ένα, όπως μανιωδώς επιχειρεί να μας επιβάλει με ιδεολογική τρομοκρατία ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα άκρα είναι πολλά και θέτουν όλα μαζί σε δοκιμασία την κοινωνία.
Η επίθεση κατά του Νίκου Μαραντζίδη έδειξε πόσο ζωντανός είναι ο σταλινικός ολοκληρωτισμός ότι η Αριστερά έχει πάντα δίκιο και ότι κάθε γνώμη εναντίον της είναι έγκλημα. Ταυτόχρονα είναι έκφραση ενός κλίματος συμβολικού εμφύλιου πολέμου και μη ανοχής της διαφορετικής άποψης που επέβαλε το αντιμνημονιακό μπλοκ.
Όποιος έχει διαφορετική άποψη από την δική τους ψεκασμένη είναι πράκτορας συμφερόντων και ξένων δυνάμεων, άρα και η φυσική του εξόντωση νομιμοποιείται.
Την ίδια ώρα στο Πολυτεχνείο 28 διοικητικοί υπάλληλοι αποφασίζουν να κλείσουν το ίδρυμα και να οδηγήσουν στην απώλεια του εξαμήνου δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και στην απόγνωση τις οικογένειες τους. Και την απόφαση ανέλαβε να υλοποιήσει μια μικρή ομάδα φοιτητών με νοοτροπία εσατζήδων.
Το θέαμα φοιτητών που για να πουν την άποψη τους έπρεπε να κρύβουν τα πρόσωπα τους και να αλλοιώνουν την φωνή τους, με συγκλόνισε. Μου θύμισε τα χρόνια της χούντας όταν με τέτοιο τρόπο μιλούσαμε σε ξένα κανάλια η φωτογραφιζόμαστε για ξένα έντυπα.
Αλλά το χειρότερο είναι η ομηρία που έχουν θέσει την χώρα οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ και από πίσω τους ο ΣΥΡΙΖΑ την χώρα. Και όταν ιδιωτικοποιούνταν ο ΟΛΠ και ο ΟΤΕ οι δυνάμεις του λαϊκισμού μας έλεγαν ότι θα συμβούν όλες οι πληγές του Φαραώ. Τελικά απεδείχθη ότι ούτε οι εργαζόμενοι έπαθαν τίποτα, και δημιουργήθηκαν περισσότερες θέσεις εργασίας και καλλίτερες υπηρεσίες προσφέρονται στο κοινό.
Εξ άλλου με τις διορθώσεις του ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο για την μικρή ΔΕΗ που απεδέχθη η κυβέρνηση και τα δικαιώματα των εργαζομένων και τα αντισταθμιστικά οφέλη των τοπικών κοινωνιών που έχουν εργοστάσια και εγκαταστάσεις της ΔΕΗ και η τιμολογιακή πολίτικη έναντι των καταναλωτών διασφαλίζονται.
Άρα, η απεργία είναι αδικαιολόγητη. Πίσω της βρίσκεται η επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ για έφοδο με στόχο την αντιδημοκρατική ανατροπή της κυβέρνησης. Οι άνθρωποι δεν το κρύβουν, το λένε φόρα παρτίδα.Και ο Τσίπρας έχει αναλάβει αυτοπροσώπως τον ρόλο του Φωτόπουλου και ηγείται της απεργίας.
Για τον σκοπό αυτό θέλουν να θέσουν σε κίνδυνο την ζωή και την υγεία των πολιτών εν μέσω καύσωνα, να καταστρέψουν τον τουρισμό, να ταλαιπωρήσουν την κοινωνία και να ανακόψουν την ανάκαμψη της οικονομίας.
Προκειμένου να πάρει ο Τσίπρας και η ομάδα λαϊκιστών και σταλινικών που τον περιβάλει την εξουσία, «γαία πυρί μειχθύτω».
Βέβαια και αυτή η απόπειρα εφόδου, όπως και τόσες άλλες, θα πέσει στο κενό. Το νομοσχέδιο δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσει. Είναι υποχρέωση την χώρας απέναντι στην ΕΕ από εικοσαετίας και προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των δόσεων.
Έτσι λοιπόν αφού θα έχουν βασανίσει σαδιστικά την κοινωνία οι εργατοπατέρες θα γυρίσουν σαν κότες στις δουλειές τους. Όμως το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο. Αν κοινωνία και πολιτεία δεν υψώσουμε τοίχο αδιαπέραστο απέναντι στον ποικιλόχρωμο ολοκληρωτισμό, το μέλλον θα έχει πολλή ξηρασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου