«Η εκδίκηση των αποτυχημένων»

Του Ηλία Κανέλλη, από την athensvoice.gr

Οι καταδίκες «αντιφρονούντων» δημοσιογράφων από το λεγόμενο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, πριν και από κτηνώδης επίδειξη αυταρχισμού, είναι ένδειξη βαθύτατης καθυστέρησης μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας, ακόμα και των θεωρούμενων ελίτ της. Οι «δικαστές» που υπερψήφισαν τις καταδίκες πιστεύουν, προφανώς, ότι στη ζωή όλα είναι θέμα συσχετισμών. Πλειοψηφώ στο σωματείο, άρα σε τιμωρώ επειδή (νομίζω ότι) πλειοψηφείς στο πεδίο της μαζικότητας όπου κάνεις καριέρα.

Η μεθόδευση της δίωξης και η καταδίκη δημοσιογράφων με ευρύτερη φήμη, με τη στενή έννοια, είναι η εκδίκηση των αποτυχημένων. Μόνο αποτυχημένοι θα αποφάσιζαν να διώξουν συναδέλφους τους, χωρίς να έχουν λάβει στοιχειώδεις νομικές πρόνοιες ώστε να θεμελιώσουν την απόφασή τους.

Με την ευρεία έννοια, φυσικά, η καταδίκη δημοσιογράφων για την έκφραση γνώμης (όποια κι αν είναι η γνώμη τους) θα κατέπιπτε αν οι καταδικασθέντες κατέφευγαν στη δικαιοσύνη, ποινική ή αστική, στην Ελλάδα, αλλά και αν χρειαζόταν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Καταρχάς για ένα λόγο: επειδή η απόφαση αντιβαίνει στους κανόνες της δημοκρατίας, όπως ορίζονται από το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Δεν ξέρω αν οι πολλοί σοβαροί επαγγελματίες του Τύπου θα προσφύγουν προκειμένου, επιτέλους, να κερδηθεί μια μάχη υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης απέναντι στο σωματείο το οποίο ιδρύθηκε πρωτίστως για να τη διαφυλάττει.

Εκείνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι οι καταδίκες των δημοσιογράφων για τις απόψεις τους από το λεγόμενο Πειθαρχικό του σωματείου τους, στην ουσία, είναι το αποτέλεσμα των διεργασιών δεκαετιών στην ελληνική κοινωνία. Η υποτίμηση των θεσμών, η μετριοκρατία, ο φθόνος της επιτυχίας, η συνδικαλιστική αναδιάταξη των κοινωνικών διαστρωματώσεων, η καταβαράθρωση της γνώσης είναι η μεγάλη αρρώστια του ελληνικού κράτους.

Κατά τα άλλα, όπως η χώρα κατελήφθη από το μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ένα κτηνώδες συνονθύλευμα ιδεοληπτικών που επινοούν αντιπάλους για να νέμονται και να καρπούνται το κράτος, με τον ίδιο τρόπο η ελληνική δημοσιογραφία κυριαρχείται από βουλημικούς για εξουσία αδαείς, της κατηγορίας που ο Πάνος Κουτρουμπούσης ονομάζει ΚΔΩΑ.

Κτηνώδης Δύναμη, Ωγκώδης Άγνοια. 

Μα η ογκώδης άγνοια δεν γράφεται με όμικρον;

Όχι όταν είναι Ωγκώδης. 

Συμπέρασμα: Eίναι γελοίοι – αλλά μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι, αν συνεχίζουμε να αμελούμε τη δική μας παρέμβαση.