"Όσο αυξάνεται η γνώση μειώνεται το εγώ, ενώ όσο μειώνεται η γνώση αυξάνεται το εγώ!"

24 Απρ 2010

Βρόχος στο λαιμό της ελληνικής κοινωνίας οι λήξεις των ομολογιακών δανείων

Δυστυχώς, η καταφυγή της Κυβέρνησης στο μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το τελευταίο επεισόδιο του δράματος που ζει ο ελληνικός λαός. Είναι η απαρχή για μια ακολουθία αρνητικών γεγονότων που θα βιώσει ο τόπος για αρκετά χρόνια, με θυσίες που δεν μπορούν να έχουν κανένα ιστορικό προηγούμενο, αλλά και κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, μιας και η χρεοκοπία της χώρας φαίνεται, ότι δεν μπορεί να αποφευχθεί. Είναι τόσο εκρηκτικό το κοκτέιλ των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, που όμοιό του δεν έχει υπάρξει σε παγκόσμιο επίπεδο και είναι βέβαιο ότι θα αποτελεί για αιώνες τη βασικότερη βιβλιογραφική αναφορά σε όλα τα εγχειρίδια της μακροοικονομίας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι ανάγκες δανεισμού της χώρας, μόνο για την εξόφληση των ομολόγων που λήγουν μέσα στα επόμενα 5 έτη, μέχρι το τέλος δηλαδή, του 2014, ανέρχεται στο ποσό των 120 δις ευρώ.
Ο πίνακας που ακολουθεί είναι αποκαλυπτικός: 
            Έτος                        Λήξεις ομολόγων, σε δις Ευρώ   
2011                                                 29
2012                                                 33
2013                                                 26
2014                                                 32
Σύνολο                                                      120
Στα ποσό αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και τα 40 δις ευρώ που θα χρειαστεί να πάρει από το μηχανισμό στήριξης για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες που έχει η χώρα μέσα στο 2010 και ακόμη άλλα 80 με 90 δις, για τους τόκους που αντιστοιχούν στα υψηλά επιτόκια και τα πρωτογενή ελλείμματα μέσα στην τετραετία. Έτσι, ο βρόχος της ελληνικής κοινωνίας φτάνει το τερατώδες ποσό των 250 δις για τα 5 τρέχοντα έτη, ενώ το συνολικό δημόσιο χρέος πλησιάζει τα 400 δις ευρώ. Για να συλλάβουμε το μέγεθος του ποσού αρκεί να θυμηθούμε ότι χώρες, όπως η Βραζιλία, με 15πλάσιο πληθυσμό από αυτόν της Ελλάδας πτώχευσαν με συνολικό χρέος που δεν ξεπερνούσε τα 80 δις ευρώ. Σε όλη αυτή την κατάσταση αν αναλογισθούμε και προσθέσουμε τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας, τη γραφειοκρατική της δομή και τον αντιπαραγωγικό δημόσιο και ιδωτικό τομέα η δημιουργία οποιουδήποτε πρωτογενούς πλεονάσματος είναι απολύτως αδύνατη για τα επόμενα χρόνια. Άρα, η φράση του κ. Γιούνκερ στα ελληνικά, δεν είχε καμιά συμβολική αξία, αλλά είναι απολύτως καταδηλωτική: Καλό κουράγιο, Έλληνες.
Ελπήνωρ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου