Η λαϊκή σοφία συμπυκνωμένη σε επτά λέξεις περιγράφει όσο κανένα άλλο είδος κειμένου το τι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Τα μικρομεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτά ουσιαστικά που εργάστηκαν για να παραχθεί ο όποιος πλούτος παρήχθη όλα αυτά τα χρόνια, ανταμείφθηκαν με ένα κομμάτι ψωμί. Αντίθετα, η οικονομική και κομματική ελίτ συσσώρευσε και απόλαυσε για δεκαετίες με τον πιο ξεδιάντροπο και προκλητικό τρόπο όλη την υπεραξία της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας. Οικονομικοί παράγοντες σε αγαστή συνεργασία με τα κομματικά και συνδικαλιστικά Golden Boys, αφού μοίρασαν ψιχία στους υποταγμένους ψηφοφόρους τους, προκειμένου να διατηρήσουν την ηγεμονική τους θέση στην ελληνική κοινωνία, καταλήστευσαν τη δημόσια περιουσία, χωρίς να λογοδοτήσουν ποτέ και σε κανέναν.
Σήμερα, που ήρθε η ώρα του λογαριασμού και η κρίση είναι στην κορύφωσή της και ψάχνουμε παρακαλώντας τις αγορές για δανεικά, αυτός ο υπεξαιρεμένος ελληνικός πλούτος βρίσκει στέγη στο Λονδίνο και στις άλλες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Εύποροι Έλληνες αγοράζουν με πρωτοφανείς ρυθμούς κατοικίες σε περιοχές απαγορευτικές για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. Ακίνητα, με αξία εκατομμυρίων ευρώ, κυριολεκτικά αρπάζονται με ζεστό χρήμα από πλούσιους Έλληνες αγοραστές και μεταβιβάζονται άμεσα στους απογόνους τους, προκειμένου να γλιτώσουν από την τσιμπίδα της εφορίας ή της δικαιοσύνης.
.jpg)
Το ελληνικό κράτος από τη μεριά του, αδύναμο να ανταποκριθεί στο κοινό λαϊκό αίσθημα για επιστροφή των κλεμμένων, θεσπίζει φοροαπαλλαγές και ειδική μεταχείριση για όσα από αυτά τα κεφάλαια ήθελαν επαναπατρισθούν. Και μέσα σε αυτή τη λαίλαπα οι απόκληροι της ελληνικής κοινωνίας καλούνται πάλι να πληρώσουν το δημόσιο χρέος, που άλλοι υπεξαίρεσαν, ενώ πολλοί από αυτούς τιμωρούνται, ακόμη και με τη στέρηση του δικαιώματος της εργασίας. Πράγματι, κανένας δοκιμιακός λόγος οικονομικού ή κοινωνιολογικού περιεχομένου δεν είναι δυνατόν να αποδώσει αυτό που τόσο έντεχνα προσδιορίζει ο συγκεκριμένος συνοπτικός παροιμιακός λόγος: «Δούλεψε να φας και κλέψε να ’χεις».
Ελπήνωρ
Ευχαριστώ ιδιαίτερα το φίλο Σωτήρη για το σύνθημα που μου έστειλε "περί δικιαοσύνης", καθώς αποτέλεσε και την αφορμή γι αυτό το άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ελπίνορα, πολύ εύστοχο το άρθρο σου και πράγματι η λαϊκή παροιμία αποδίδει πλήρως το τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία. Μόνο μια ένσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τα μικρομεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτά ουσιαστικά που εργάστηκαν για να παραχθεί ο όποιος πλούτος παρήχθη όλα αυτά τα χρόνια, ανταμείφθηκαν με ένα κομμάτι ψωμί."
Έχω την άποψη ότι ούτε τα μικρομεσαία στρώματα εξαιρούνται της λαϊκής παροιμίας απλά η κλεψιά στην περίπτωσή τους έχει αναλογικότητα.
"Τόσα μπόρεγε τόσα έκλεβε".
Καλή συνέχεια!