Στο βάθος βλέπω εργάτες να ανασηκώνουν τα μανίκια τους

Του Λεωνίδα Καστανά, από τη μεταρρύθμιση.

H έξοδος στις αγορές αποτελεί αναμφισβήτητα μια επιτυχία της τρόικα, του Υπουργείου Οικονομικών, του Γιάννη Στουρνάρα και της κυβέρνησης. Κυρίως αποτελεί επιτυχία των ελλήνων πολιτών, που έκλεισαν τ’ αυτιά τους σε όλους εκείνους που τους καλούσαν να τα διαλύσουν όλα και να μετατρέψουν την πλατεία Συντάγματος σε πλατεία Ταχρίρ. Να σύρουν δηλαδή τη χώρα τους έξω από την Ευρώπη και να τη ρίξουν στην αγκαλιά του τρίτου κόσμου, στη βία και στην ανέχεια, στην απόλυτη πολιτιστική υποβάθμιση. Και για να μην μασάμε τα λόγια μας αυτή η προτροπή διατυπώθηκε ευθαρσώς και με χίλιους τόνους από την Αριστερά. Μια Αριστερά δέσμια της ιδεοληψίας και των παραδόσεών της που θέλουν την Ελλάδα χώρα της Ανατολής και όχι της Ευρώπης, χώρα απομονωμένη και οπισθοδρομική, χώρα των συγκρούσεων και όχι των ειρηνικών έργων.

Οι πολίτες αυτής της χώρας έδειξαν μια αξιοσημείωτη υπομονή. Ανεξάρτητα από τα κόμματα που επέλεγαν στις δημοσκοπήσεις και τη ρητορική του καφενείου, πέρα από την αγανάκτηση, υπέμειναν στωικά τη βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, ανέχτηκαν τα σκληρά οριζόντια μέτρα, τη βαριά φορολογία, την αδικία. Και τα ανέχτηκαν γιατί κατάλαβαν από νωρίς ότι κανείς ξένος δεν έφταιγε για την κατάντια μας, παρά μόνο εμείς. Και πως ένας μόνος τρόπος υπήρχε για να βγούμε πάλι στο φως, αυτός της σκληρής δουλειάς και της ομόνοιας. Γι αυτό και γύρισαν την πλάτη σε όλους εκείνους τους άφρονες που τους καλούσαν κάθε τρεις και λίγο να απεργήσουν, να διαδηλώσουν, να σταματήσουν την παραγωγή, να σπάσουν και να χαλάσουν.

Από σήμερα η Ελλάδα επιστρέφει στην κανονικότητα. Δανείζεται από τις αγορές. Το κόστος εξυπηρέτησης του βραχυχρόνιου χρέους πέφτει, ξένα κεφάλαια περιμένουν να επενδύσουν στη χώρα τόσο στα ομόλογα του δημοσίου όσο και στον ιδιωτικό τομέα, μειώνεται το κόστος δανεισμού, αυξάνεται η ρευστότητα των ελληνικών επιχειρήσεων με παράλληλη μείωση του εσωτερικού δανεισμού. Πάνω απ’ όλα η χώρα αποκαθιστά την αξιοπιστία της. Και είναι ένα θαύμα.

Οι κυβερνητικές δυνάμεις γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι μια ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Η ανεργία σαρώνει και θα σαρώνει για καιρό, η παραγωγική βάση είναι ασθενής, οι εξαγωγές είναι πίσω. Οι πολίτες συνεχίζουν να ματώνουν. Γι αυτό έχει ευθύνη να μην επιτρέψει στο πελατειακό κράτος να απορροφήσει το πρωτογενές πλεόνασμα. Να προχωρήσει στις αποκρατικοποιήσεις, να μειώσει το κόστος λειτουργίας του κράτους όχι με τη μείωση μισθών, αλλά με τη εξάλειψη της σπατάλης και της διαφθοράς, να απελευθερώσει τις αγορές με δραστικές μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις υλοποιώντας εδώ και τώρα όλες τις δεσμεύσεις του μνημονίου. Να διευκολύνει την υγιή επιχειρηματικότητα καταστρέφοντας τη γραφειοκρατία με ένα άρθρο και ένα νόμο, να κάνει το ζειν στη χώρα αυτή απλούστερο. Να μας απαλλάξει από τις κομματικές βδέλλες, από τους ακροδεξιούς και τους τιποτένιους, από όλους αυτούς τους λεχρίτες του πολιτικο - οικονομικού  συστήματος που συνεχίζουν τις δουλειές τους σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Γνωρίζουμε καλά ότι αυτή η κυβέρνηση έχει όρια. Το παλιό και το κακό υπάρχει μέσα της. Γι αυτό είναι καθήκον των πολιτών να εξαναγκάσουν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα σε μια γενναία στροφή προς τον εξευρωπαϊσμό. Δεν θέλουμε βουλευτικές εκλογές, δεν ανεχόμαστε περιπέτειες που κρύβονται πίσω από την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν θέλουμε το φασισμό να σκοτώνει στους δρόμους. Δεν θέλουμε δυναμίτη στη ζωή μας. Δουλειές θέλουμε. Ψωμί και τριαντάφυλλα. Σχολεία που να δουλεύουν και να παράγουν πλούτο. Βοήθεια για τους αδύναμους. Αξιολόγηση και δικαιοσύνη, όχι πονηρή ισότητα.  Μα πάνω απ’ όλα θέλουμε Ειρήνη. Μετά,  εμείς οι κανονικοί άνθρωποι που κατοικούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου ξέρουμε τι θα κάνουμε. Στο βάθος, βλέπω τους εργάτες να ανασηκώνουν τα μανίκια τους. Η άνοιξη αυτή είναι δική μας.

Ο Λεωνίδας Καστανάς είναι εκπαιδευτικός και ο διαχειριστής του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα»