Ακούγοντας τον κ. Μεϊμαράκη να δηλώνει ότι όταν βγάζει το κοστούμι του βγάζει πρώτα το παντελόνι του, σκέφτηκα πως αυτός ο άνθρωπος καταφέρνει να κάνει αυτό που προσπαθώ χρόνια να επιτύχω. Όντως, στην κρεμάστρα πρώτα μπαίνει το παντελόνι και μετά το σακάκι, αλλιώς πρέπει να βρεις κάπου να ακουμπήσεις το σακάκι μέχρι να κρεμάσεις το παντελόνι. Τις δυσάρεστες συνέπειες για τις τσακίσεις του σίδερου μπορείς να τις αποφύγεις όντως αν βγάλεις πρώτα το παντελόνι σου. Παρακολουθώντας όμως τα διάφορα σχόλια για τη δήλωση του προέδρου της Βουλής, διαπίστωσα πως πρόκειται λιγότερο για ενδυματολογική οδηγία και περισσότερο για χάραξη πολιτικής. Αυτής της πολιτικής που δεν διστάζει να αξιοποιεί τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και τη λεπταίσθητη συλλογική μας φαντασία για να υποδηλώσει δύναμη, θάρρος, σφρίγος και λοιπές σωματικές αρετές του εθνικού μας ανδρισμού.
Εδώ που τα λέμε δεν μας είπε και τίποτε πρωτότυπο ο πρόεδρος της Βουλής. Απλώς θέλησε να μας υπενθυμίσει πως κι αυτός φοράει παντελόνια όπως και τόσοι άλλοι συνάδελφοί του και συναγωνιστές του σπεύδουν να δηλώσουν όταν αντιλαμβάνονται ότι τα επιχειρήματά τους δεν αρκούν για να συνετίσουν τους αντιπάλους τους. Κι αυτός είναι τόσο εξοικειωμένος με τα παντελόνια που φοράει ώστε είναι έτοιμος να τα βγάλει ανά πάσα στιγμή. Απορώ βέβαια πώς δεν βαρέθηκε ακόμη, αφού έχει φτάσει στο όριο της μέσης ηλικίας, όμως το κοινότοπο περί σχέσης εξουσίας με τη διέγερση φαίνεται ότι ισχύει σε πολλές περιπτώσεις. Κι αν πολλοί σοκαρίστηκαν, παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η χώρα μας μπορεί να έχει χάσει πολλά, όμως τον ανδρισμό της δεν τον έχασε ακόμη. Αρκεί να καταγράψει κανείς τις ερωτικές προσκλήσεις που οι διαδηλωτές προχθές απηύθυναν στη Μέρκελ, στην ΕΕ ή και στον κ. Κουβέλη, προσκλήσεις που κάνουν την πολιτική μας ζωή να μοιάζει με μόνιμη άσκηση σεξουαλικής παρενόχλησης.
Γι' αυτό καλά θα κάνει η Αριστερά πριν σοκαριστεί με τον κ. Μεϊμαράκη να σκεφτεί πρώτα τον τρόπο με τον οποίον διαχειρίζεται τις δικές της ορμές. Θα μου πείτε, βέβαια, ο κ. Μεϊμαράκης είναι πρόεδρος της Βουλής και έχων ρόλο άκρως θεσμικό δεν μπορεί, πώς να το κάνεις, να λέει τέτοιες λέξεις, όσο κι αν αυτοί οι ίδιοι που σοκάρονται μέχρι χθες αποκαλούσαν τη Βουλή «μπουρδέλο». Όμως για σκεφθείτε ότι τον κ. Μεϊμαράκη για να γίνει πρόεδρος της Βουλής τον ψήφισαν τόσοι άνθρωποι οι οποίοι προφανώς ήθελαν να επενδύσουν στον πολιτικό του ανδρισμό. Διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι και οι γυναίκες ψηφοφόροι τι ζητούν κι αυτές οι κακομοίρες; Εναν άντρα ζητούν, για να τις αγκαλιάσει και να τις αναλάβει υπό την προστασία του. Θα ήταν, λοιπόν, άτοπο αν την κρίσιμη στιγμή πρόδιδε τις προσδοκίες τους και ξεχνούσε πως φοράει παντελόνια.
Διότι, είπαμε, μπορεί να μας φάνε τα ευρώ μας, μπορεί να μας αναγκάσουν να κόψουμε τσιγάρο και ποτό, αλλά τον ανδρισμό μας δεν τον δίνουμε με τίποτε. Είναι κεκτημένο δικαίωμα και κόκκινη γραμμή.
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου, από τα ΝΕΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου