Οταν η Αριστερά συμφωνεί με τον Ρουμπινί



 

Πριν μερικές μέρες ο κ.Τσίπρας εξέφρασε αμφιβολίες για το αν αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα είναι...Έλληνες. Προχθές ένας από τους επιφανείς εκπροσώπους της αριστερής διανόησης ο κ.Λαπαβίτσας συμφώνησε σε γενικές γραμμές ότι η μόνη λύση γα την Ελλάδα είναι ουσιαστικά η χρεοκοπία και η επιστροφή στη δραχμή, μαζί με ένα άλλο επιφανή διανοούμενο εξ Εσπερίας τον κ.Ρουμπινί. Ποιό είναι το πρόβλημα θα μου πείτε. Απλώς ο κ.Ρουμπινί τυχαίνει να είναι ο βασικός εκφραστής του χρηματοπιστωτικού κερδοσκοπικού κεφαλαίου....
Τώρα πως γίνεται να συμφωνούν στη διάγνωση και τη λύση του προβλήματος οι πολέμιοι του καπιταλισμού με τους βασικούς εκφραστές του, μόνο η αριστερά του παραλόγου μπορεί να το απαντήσει.Προφανώς υπάρχουν ερωτηματικά για το αν θα μπορέσουμε τελικά να τα καταφέρουμε και να βγούμε από τη δίνη του χρέους. Μόνο που τα ερωτηματικά δεν αφορούν κυρίως την αποτελεσματικότητα της συμφωνίας, αλλά την αντοχή και τις δυνατότητες του πολιτικού συστήματος να τη διαχειριστεί.
Οι κήνσορες της αριστεράς όμως εν ονόματι του αντιιμπεριαλισμού και του αντικαπιταλισμού θεωρούν ως προσφορότερη λύση όχι την παραμονή στο ευρώ αλλά την επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα. Υποβαθμίζοντας ή αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει κυρίως για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και δευτερευόντως για το κεφάλαιο.Και έτσι φτάνουν στο σημείο,ξεκινώντας από αντίθετες κατευθύνσεις να συμφωνούν με αυτούς τους οποίους κατηγορούν ως βασικούς υπεύθυνους της κρίσης

Γιατί, για την Αριστερά,η τουλάχιστον μεγάλο μέρος της οι Έλληνες δεν ευθύνονται για την κρίση. Φταίει ο καπιταλισμός, η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, η συντηρητική Μέρκελ,άντε και ο δικομματισμός. Η ιδεολογία του κρατισμού,του βολέματος, της ήσσονος προσπάθειας, της διασπάθισης των κοινοτικών κονδυλίων, η οποία καλλιεργήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες με τη συμμετοχή και της αριστεράς προφανώς δεν φταίει σε τίποτε...

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι τα μέτρα που συνοδεύουν τη συμφωνία είναι και άδικα και ισοπεδωτικά Αλλά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν και αμφιβολίες ότι το σημερινό καθεστώς με τις συντεχνιακές ρυθμίσεις τα βολέματα των ημετέρων, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος έχει τελευτήσει το βίο του. Όμως η αριστερά συνεχίζει να δίνει μάχες οπισθοφυλακών και εν ονόματι της δημοκρατίας να κάνει ότι μπορεί για να μην εφαρμοστεί τίποτε. Ακόμα και μέτρα που δεν θίγουν το εισόδημα, όπως είναι οι αλλαγές στα πανεπιστήμια προσπαθεί με τη γνωστή μέθοδο των καταλήψεων και της βίας να τις σαμποτάρει.

Η χώρα όμως δεν αντέχει άλλους εισαγγελείς η δημόσιους κατήγορους.Όπως δεν αντέχει ένα ακόμα διχασμό ανάμεσα σε πατριώτες αντιευρωπαίους και μειοδότες η...γερμανοτσολιάδες υποστηρικτές της παραμονής στο ευρώ.Έχουμε χορτάσει από διακηρύξεις ανέξοδης επαναστατικότητας και συνταγές σωτηρίας με ματζούνια.Αν πράγματι έχει η αριστερά μια εναλλακτική λύση ας βγει να την πει καθαρά με στοιχεία και σχέδιο. Γιατί από συνταγές και σωτήρες τύπου Ρουμπινί έχουμε χορτάσει...

Του Σήφη Πολυμίλη, από το ΒΗΜΑ.