Πριν λίγες μέρες ήταν οι δηλώσεις Σόιμπλε, για το άκαιρο των πρόωρων εκλογών που σήκωσαν κύμα αντιδράσεων στο εσωτερικό της χώρας.
Μετά ήταν η δήλωση του Γιούνκερ πως αν από τις εκλογές προκύψει κυβέρνηση με αποχωρήσεις από τις συμφωνίες, θα αποχωρήσουμε και εμείς. Κι αυτό θεωρήθηκε παρέμβαση στα εσωτερικά μας, σαν να μην είναι αυτονόητη εξέλιξη.
Οι σύλλογοι των γιατρών και των φαρμακοποιών θεωρούν πως οι παρεμβάσεις με τις οποίες η τρόικα μειώνει την φαρμακευτική δαπάνη πλήττουν την υγεία του λαού... Ενώ δεν μιλούν καθόλου για τα υπερκέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και τις Πόρσε και τα ακίνητα που αποκτώνται με φορολογικές δηλώσεις πείνας από πλήθος μελών τους... Τα λοιπά συνδικάτα του "λαού" λαλίστατα περί παντός άλλου, εδώ κωφεύουν.
Οι εφοριακοί, αφού εμπόδισαν τις εξετάσεις για την πρόσληψη 1.000 νέων εφοριακών που θα συστήσουν υπηρεσία καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, χθες απειλούσαν να κηρύξουν τον πόλεμο στη Γερμανία αν τολμήσει να στείλει 160 εφοριακούς να βοηθήσουν στην αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Αλήθεια ποιος και γιατί έχει συμφέρον από τη συνέχιση της διάλυσης και της διαφθοράς;
Όλες οι παραπάνω αντιδράσεις είναι "πασπαλισμένες" πάντα με λόγια κοινωνικής δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και ακραιφνούς πατριωτισμού.Αυτό που πιστεύω είναι πως κάποιοι μας δουλεύουν, στην προσπάθεια να διατηρήσουν το καθεστώς της κλεπτοκρατίας που απειλείται από τις βίαιες προσαρμογές στα ευρωπαϊκά δεδομένα που απαιτεί η συνέχιση της παρουσίας μας στο ευρώ.
Φαίνεται ευκρινώς πως η δραχμή και τα προτερήματά της χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι, από τη μερίδα του συστήματος που λυμαίνεται τη χώρα. Δεν είναι πάνω από 400-500.000 άνθρωποι αυτοί που συγκροτούν τον πυρήνα της κλεπτοκρατίας. Φυσικά υπάρχουν και οι "χρήσιμοι ηλίθιοι" που παρέχουν ιδεολογικό άλλοθι.
Όταν στήθηκε το μεταπολεμικό κράτος ο πυρήνας αυτός ήταν μικρότερος, αλλά είχε πάνω κάτω, τηρουμένων των αναλογιών, τα ίδια χαρακτηριστικά.
«Το πρώτον μέτρον που πρέπει να ληφθεί είναι να ευρεθούν μέσα όπως καμφθή ο αληθώς αρπακτικός εγωισμός των ανθρώπων των Αθηνών. Ούτοι αποτελούνται περίπου από 5.000 περίπου πολιτικούς, βιομήχανους και εισαγωγείς οι οποίοι κυβερνούν την χώρα και οι οποίοι εκ συστήματος και αναισθησίαν απομυζούν τον πλούτο της χώρας, είτε ούτος παράγεται εντός αυτής, είτε στέλλεται από τις ΗΠΑ.
Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι υπονόμευαν την προσπάθεια της κυβερνήσεως χρησιμοποιούντες εις τα αυτοκίνητά των την βενζίνην την προοριζομένην δια τα τρακτέρ που χρειάζονται δια την παραγωγήν τροφίμων εις την Ελλάδα.
Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι εκραύγαζαν πατριωτικά συνθήματα, ενώ ηρνούντο να πληρώσουν φόρους ή να συμμετάσχουν εις τα απώλειας που απαιτούσε η νίκη, και οι οποίοι είχαν καταθέσει τα χρηματά των εις τράπεζας της Νέας Υόρκης, της Αιγύπτου και της Ελβετίας».
Είναι απόσπασμα από την ανταπόκριση του Τζόζεφ Χάρισον απεσταλμένου της Κρίστιαν Σαϊανς Μόνιτορ που αναδημοσίευσε το Βήμα της 6 Απριλίου του 1950...
Νομίζετε πως οι σύμμαχοι πρώτη φορά επιβάλλουν λιτότητα στην Ελλάδα. Ιδού τι επισημαίνει ο Σπύρος Λιναρδάτος στο βιβλίο του από τον Εμφύλιο στη Χούντα.«Στις 20 Μαϊου του ιδίου χρόνου ξεκίνησε μεγάλη απεργία των δημοσίων υπαλλήλων με αίτημα της αύξηση των μισθών. Οι αμερικάνοι που επιστατούσαν την κυβέρνηση ελέω του εγχειρήματος της οικονομικής ανόρθωσης μέσω του σχεδίου Μάρσαλ, απαγόρευσαν στην κυβέρνηση να δώσει αυξήσεις για τον κίνδυνο της αναζωπύρωσης του πληθωρισμού».
...Ο Τζον Κένυ υπαρχηγός του Οργανισμού Αμοιβαίας Ασφάλειας (Σχεδίου Μαρσαλ) που έφτασε στην Αθήνα στις αρχές Απριλίου του 1952 δήλωσε, κατά το Βήμα της 5 Απριλίου, πως «πρωταρχικό για την Ελλάδα είναι να συνεχιστεί η αντιπληθωριστική πολιτική».
Οι ευεργετικές συνέπειες της αντιπληθωριστικής πολιτικής ήταν η αποκατάσταση της νομισματικής σταθερότητας, ο περιορισμός του ελλείμματος του προϋπολογισμού, η περιστολή της χρυσοφιλίας και η μείωση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας.
Αν σας φαίνονται πρωτάκουστες επεμβάσεις στα εσωτερικά οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων σήμερα, δείτε τις παρακάτω: «Οι αμερικάνοι πιστεύουν ότι είναι ουσιώδες να υπάρχει κυβερνητική σταθερότης και συνέχεια κατά την κρίσιμη περίοδο της ανασυγκροτήσεως. Έχουν τον δισταγμό πως μια κυβερνητική κρίσις ή νέαι εκλογαί θα δημιουργήσουν συνθήκας αστάθειας, αι οποίοι θα εμποδίσουν ή θα καθυστερήσουν σοβαρώς την αμερικανικήν βοήθειαν προς την Ελλάδα». Τάδε έλεγαν οι Μάιηνορ και Πόρτερ επιτετραμμένος και επικεφαλής της αμερικάνικης οικονομικής αποστολής στην Ελλάδα.
Όπως μπορεί να διαπιστώσει όποιος έχει έστω και μικρή γνώση της ελληνικής ιστορίας, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στη χώρα.
Τις αρχές της δεκαετίας του ’50 οι αμερικάνοι πάσχιζαν, με μέσο πίεσης τη βοήθεια, να στήσουν ένα κράτος που να λειτουργεί με στοιχειώδεις κανόνες δικαίου και θα στηρίζεται σε μια υγιή οικονομία, όχι από αλτρουισμό, αλλά γιατί ήταν προς το συμφέρον τους η Ελλάδα να αποτελεί ένα υγιή πυλώνα της οικονομικής και αμυντικής ζώνης τους απέναντι στο παραπέτασμα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010 οι Ευρωπαίοι βρέθηκαν με κοινό νόμισμα και εντός αυτού την Ελλάδα με τις ιδιορρυθμίες της ελίτ που κυβερνά τον τόπο. Έχουν δυο επιλογές. Είτε να προσαρμόσουν την Ελλάδα στα ευρωπαϊκά δεδομένα, είτε να την εξοστρακίσουν. Η ευρωζώνη δεν είναι ΝΑΤΟ είναι κάτι περισσότερο.
Είναι φανερό γιατί η κλεπτοκρατική ελίτ της χώρας δίνει τη ύστατη μάχη επιβίωσης...
Μετά ήταν η δήλωση του Γιούνκερ πως αν από τις εκλογές προκύψει κυβέρνηση με αποχωρήσεις από τις συμφωνίες, θα αποχωρήσουμε και εμείς. Κι αυτό θεωρήθηκε παρέμβαση στα εσωτερικά μας, σαν να μην είναι αυτονόητη εξέλιξη.
Οι σύλλογοι των γιατρών και των φαρμακοποιών θεωρούν πως οι παρεμβάσεις με τις οποίες η τρόικα μειώνει την φαρμακευτική δαπάνη πλήττουν την υγεία του λαού... Ενώ δεν μιλούν καθόλου για τα υπερκέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και τις Πόρσε και τα ακίνητα που αποκτώνται με φορολογικές δηλώσεις πείνας από πλήθος μελών τους... Τα λοιπά συνδικάτα του "λαού" λαλίστατα περί παντός άλλου, εδώ κωφεύουν.
Οι εφοριακοί, αφού εμπόδισαν τις εξετάσεις για την πρόσληψη 1.000 νέων εφοριακών που θα συστήσουν υπηρεσία καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, χθες απειλούσαν να κηρύξουν τον πόλεμο στη Γερμανία αν τολμήσει να στείλει 160 εφοριακούς να βοηθήσουν στην αναδιοργάνωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Αλήθεια ποιος και γιατί έχει συμφέρον από τη συνέχιση της διάλυσης και της διαφθοράς;
Όλες οι παραπάνω αντιδράσεις είναι "πασπαλισμένες" πάντα με λόγια κοινωνικής δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και ακραιφνούς πατριωτισμού.Αυτό που πιστεύω είναι πως κάποιοι μας δουλεύουν, στην προσπάθεια να διατηρήσουν το καθεστώς της κλεπτοκρατίας που απειλείται από τις βίαιες προσαρμογές στα ευρωπαϊκά δεδομένα που απαιτεί η συνέχιση της παρουσίας μας στο ευρώ.
Φαίνεται ευκρινώς πως η δραχμή και τα προτερήματά της χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι, από τη μερίδα του συστήματος που λυμαίνεται τη χώρα. Δεν είναι πάνω από 400-500.000 άνθρωποι αυτοί που συγκροτούν τον πυρήνα της κλεπτοκρατίας. Φυσικά υπάρχουν και οι "χρήσιμοι ηλίθιοι" που παρέχουν ιδεολογικό άλλοθι.
Όταν στήθηκε το μεταπολεμικό κράτος ο πυρήνας αυτός ήταν μικρότερος, αλλά είχε πάνω κάτω, τηρουμένων των αναλογιών, τα ίδια χαρακτηριστικά.
«Το πρώτον μέτρον που πρέπει να ληφθεί είναι να ευρεθούν μέσα όπως καμφθή ο αληθώς αρπακτικός εγωισμός των ανθρώπων των Αθηνών. Ούτοι αποτελούνται περίπου από 5.000 περίπου πολιτικούς, βιομήχανους και εισαγωγείς οι οποίοι κυβερνούν την χώρα και οι οποίοι εκ συστήματος και αναισθησίαν απομυζούν τον πλούτο της χώρας, είτε ούτος παράγεται εντός αυτής, είτε στέλλεται από τις ΗΠΑ.
Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι υπονόμευαν την προσπάθεια της κυβερνήσεως χρησιμοποιούντες εις τα αυτοκίνητά των την βενζίνην την προοριζομένην δια τα τρακτέρ που χρειάζονται δια την παραγωγήν τροφίμων εις την Ελλάδα.
Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι εκραύγαζαν πατριωτικά συνθήματα, ενώ ηρνούντο να πληρώσουν φόρους ή να συμμετάσχουν εις τα απώλειας που απαιτούσε η νίκη, και οι οποίοι είχαν καταθέσει τα χρηματά των εις τράπεζας της Νέας Υόρκης, της Αιγύπτου και της Ελβετίας».
Είναι απόσπασμα από την ανταπόκριση του Τζόζεφ Χάρισον απεσταλμένου της Κρίστιαν Σαϊανς Μόνιτορ που αναδημοσίευσε το Βήμα της 6 Απριλίου του 1950...
Νομίζετε πως οι σύμμαχοι πρώτη φορά επιβάλλουν λιτότητα στην Ελλάδα. Ιδού τι επισημαίνει ο Σπύρος Λιναρδάτος στο βιβλίο του από τον Εμφύλιο στη Χούντα.«Στις 20 Μαϊου του ιδίου χρόνου ξεκίνησε μεγάλη απεργία των δημοσίων υπαλλήλων με αίτημα της αύξηση των μισθών. Οι αμερικάνοι που επιστατούσαν την κυβέρνηση ελέω του εγχειρήματος της οικονομικής ανόρθωσης μέσω του σχεδίου Μάρσαλ, απαγόρευσαν στην κυβέρνηση να δώσει αυξήσεις για τον κίνδυνο της αναζωπύρωσης του πληθωρισμού».
...Ο Τζον Κένυ υπαρχηγός του Οργανισμού Αμοιβαίας Ασφάλειας (Σχεδίου Μαρσαλ) που έφτασε στην Αθήνα στις αρχές Απριλίου του 1952 δήλωσε, κατά το Βήμα της 5 Απριλίου, πως «πρωταρχικό για την Ελλάδα είναι να συνεχιστεί η αντιπληθωριστική πολιτική».
Οι ευεργετικές συνέπειες της αντιπληθωριστικής πολιτικής ήταν η αποκατάσταση της νομισματικής σταθερότητας, ο περιορισμός του ελλείμματος του προϋπολογισμού, η περιστολή της χρυσοφιλίας και η μείωση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας.
Αν σας φαίνονται πρωτάκουστες επεμβάσεις στα εσωτερικά οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων σήμερα, δείτε τις παρακάτω: «Οι αμερικάνοι πιστεύουν ότι είναι ουσιώδες να υπάρχει κυβερνητική σταθερότης και συνέχεια κατά την κρίσιμη περίοδο της ανασυγκροτήσεως. Έχουν τον δισταγμό πως μια κυβερνητική κρίσις ή νέαι εκλογαί θα δημιουργήσουν συνθήκας αστάθειας, αι οποίοι θα εμποδίσουν ή θα καθυστερήσουν σοβαρώς την αμερικανικήν βοήθειαν προς την Ελλάδα». Τάδε έλεγαν οι Μάιηνορ και Πόρτερ επιτετραμμένος και επικεφαλής της αμερικάνικης οικονομικής αποστολής στην Ελλάδα.
Όπως μπορεί να διαπιστώσει όποιος έχει έστω και μικρή γνώση της ελληνικής ιστορίας, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στη χώρα.
Τις αρχές της δεκαετίας του ’50 οι αμερικάνοι πάσχιζαν, με μέσο πίεσης τη βοήθεια, να στήσουν ένα κράτος που να λειτουργεί με στοιχειώδεις κανόνες δικαίου και θα στηρίζεται σε μια υγιή οικονομία, όχι από αλτρουισμό, αλλά γιατί ήταν προς το συμφέρον τους η Ελλάδα να αποτελεί ένα υγιή πυλώνα της οικονομικής και αμυντικής ζώνης τους απέναντι στο παραπέτασμα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010 οι Ευρωπαίοι βρέθηκαν με κοινό νόμισμα και εντός αυτού την Ελλάδα με τις ιδιορρυθμίες της ελίτ που κυβερνά τον τόπο. Έχουν δυο επιλογές. Είτε να προσαρμόσουν την Ελλάδα στα ευρωπαϊκά δεδομένα, είτε να την εξοστρακίσουν. Η ευρωζώνη δεν είναι ΝΑΤΟ είναι κάτι περισσότερο.
Είναι φανερό γιατί η κλεπτοκρατική ελίτ της χώρας δίνει τη ύστατη μάχη επιβίωσης...
Του Κώστα Στούπα, από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου