Του Μελέτη Ρουντούμη από protagon.gr
Όλος ο πλανήτης αυτή την περίοδο παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία, όσον αφορά τα βίαια επεισόδια, τους νεκρούς και την απουσία μιας σταθερής κυβέρνησης που μπορεί να βγάλει την χώρα από το χάος και το τέλμα.
Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου, αν δεν έχει διαβεί ήδη αυτή την κερκόπορτα, που σημαίνει ότι η εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων είναι τελικά αναπόφευκτη.
Η κρίση στην Ουκρανία δεν είναι κάτι ξαφνικό αλλά γιγαντώθηκε μέσω της διεφθαρμένης πολιτικής ελίτ που καθοδηγούσε την χώρα περίπου την τελευταία δεκαετία και βρίσκεται δυστυχώς σε μια διελκυνστίδα ισορροπιών ανάμεσα σε Ρωσία και Ευρωπαϊκή Ενωση.
Από την μια οι παραδοσιακά στενές σχέσεις με την Ρωσία, καθώς η χώρα αποτελούσε πρώην σοβιετική δημοκρατία για χρόνια, και από την άλλη η προσέγγιση προς την ΕΕ, στην κατεύθυνση της ένταξης και της διακυβέρνησης με βάση τα δυτικά πρότυπα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Ουκρανία φαίνεται ανήμπορη στο σύνολο της επικράτειάς της ν’αποφασίσει για τον δικό της γεωστρατηγικό προσανατολισμό, σύμφωνα με τα δικά της εθνικά συμφέροντα, απαλλαγμένη από έξωθεν πιέσεις.
Είναι αλήθεια ότι η Ρωσία βλέπει στην Ουκρανία μια ισχυρή σφαίρα πολιτικής και οικονομικής επιρροής, με στόχο την επαναδημιουργία ενός ζωτικού χώρου, παρόμοιου μ’ εκείνου της Σοβιετικής Ενωσης, που θα μπορούσε να ελέγξει και στρατιωτικά.
Πιο συγκεκριμένα, η Ουκρανία αποτελεί για την Ρωσία ένα σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο για το ρωσικό φυσικό αέριο, με στόχο και την προσέγγιση άλλων αγορών που θα μπορούσε να επηρεάσει στο μέλλον.Το ίδιο πρίσμα ισχύει και για την Δύση βέβαια, καθώς η Ουκρανία αποτελεί τη σημαντικότερη χώρα -κόμβο μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου προς την ΕΕ. Επίσης η υπερβολικά μεγάλη γειτνίαση της χώρας με κράτη μέλη της ΕΕ, σε σύνορο 1.300 χλμ., καθιστά την όποια πολιτική αστάθεια στην Ουκρανία για την ΕΕ όσον αφορά την μεταφορά αγαθών και υπηρεσιών.
Αυτή τη στιγμή που γράφεται ιστορία για την χώρα, πρέπει να επικρατήσει ψυχραιμία ώστε να διασφαλιστεί η επικράτεια και να μην υπάρξουν τάσεις απόσχισης, ή διαμελισμού σε ανατολική και δυτική, με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, οφείλουν τόσο η Ρωσία όσο και η ΕΕ, μέσα από μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία, να σεβαστούν την βούληση του ουκρανικού λαού και να προστατευθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Θα είναι έγκλημα να επιτραπεί οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση από την Ρωσία, είτε για να επανατοποθετηθεί φιλορωσική κυβέρνηση, είτε για να προσαρτηθεί το ανατολικό τμήμα των ρωσόφωνων περιοχών.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, απαιτείται σοβαρή κινητικότητα ιδίως από την ΕΕ ώστε με ενιαία φωνή και μαζί με συμμαχικές δυνάμεις αν χρειαστεί, ν’αποτρέψουν με χρήση διπλωματίας τετελεσμένα, ώστε να προστατευθεί αφενός η εθνική κυριαρχία της χώρας και αφετέρου να διασφαλιστεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο που μπορεί ν’ απειληθεί από ενδεχόμενη σύρραξη.
Εν κατακλείδι, στην Ουκρανία χρειάζεται άμεσα μια κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας που θα προετοιμάσει δίκαιες και δημοκρατικές προεδρικές εκλογές μεσοπρόθεσμα, απομόνωση των εξτρεμιστικών στοιχείων που μόνο ζημιά κάνουν και σαφής γεωστρατηγικός στόχος που θα βάλει τα θεμέλια της ανάπτυξης και της καλής γειτονίας με όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου