"Όσο αυξάνεται η γνώση μειώνεται το εγώ, ενώ όσο μειώνεται η γνώση αυξάνεται το εγώ!"

30 Απρ 2010

Τέλος εποχής για τη Νομαρχία Θεσπρωτίας

Τέλος εποχής για τη Νομαρχία Θεσπρωτίας, αφού μετά την εφαρμογή του σχεδίου "Καλλικράτης" θα πάψει να υπάρχει πια ως φορέας αυτοδιοίκησης. Σύμφωνα με τον νέο αυτοδιοικητικό χάρτη της περιοχής συνιστώνται οι παρακάτω δήμοι:
1. Δήμος Ηγουμενίτσας, με έδρα την Ηγουμενίτσα, αποτελούμενος από τους δήμους α. Ηγουμενίτσης, β. Συβότων, γ. Μαργαριτίου και δ. την κοινότητα Πέρδικας, οι οποίοι καταργούνται.
2. Δήμος Φιλιατών, με έδρα τους Φιλιάτες, αποτελούμενος από τους δήμους α. Φιλιατών, β. Σαγιάδας και γ. Παραποτάμου, οι οποίοι καταργούνται.
3. Δήμος Σουλίου, με έδρα τη Παραμυθιά και ιστορική έδρα τη Σαμονίβα Σουλίου,αποτελούμενος από τους δήμους, α. Παραμυθιάς, β. Αχέροντα και γ. την κοινότητα Σουλίου, οι οποίοι καταργούνται.

Αν και πιστεύουμε ότι το σχέδιο Καλλικράτης κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, θεωρούμε ότι ιδιαίτερα στο νομό μας χάθηκε η μοναδική ευκαιρία που είχαμε να συσταθεί ένας και μοναδικός βιώσιμος και αναπτυξιακός δήμος. Γιατί, ούτε ο πληθυσμός ούτε η γεωγραφική έκταση ούτε η οικιστική διάταξη αλλά ούτε ακόμη περισσότερο η οικονομική διάρθρωση του τόπου μας είναι τέτοια, ώστε να επιτρέπει την ύπαρξη τριών λειτουργικών και οικονομικά αυτοδύναμων αυτοδιοικητικών φορέων στο νομό. Αν διάφοροι παράγοντες που επηρέασαν και ώθησαν τα πράγματα για τη σύσταση τριών τελικά δήμων στη Θεσπρωτία σκέφτονταν, όχι με εφήμερα και ιδιοτελή κριτήρια, αλλά με βάση τις σύγχρονες επιστημονικές απόψεις για την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας και της περιοχής θα είχε εν τέλει επικρατήσει η άποψη, που άρχισε να καλλιεργείται πριν λίγο καιρό για έναν και μοναδικό δήμο στο νομό μας. Φαίνεται πως ως λαός είμαστε ακόμη ανεπίδεκτοι στην αφομοίωση νέων και σύγχρονων απόψεων και πολύ επιρρεπείς στο να επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας, επιδεικνύοντας μεγάλη αντίσταση στις αλλαγές.

Ελπήνωρ

28 Απρ 2010

Η φρακταλική διάχυση της ανήθικης συμπεριφοράς στην ελληνική κοινωνία

Κανείς πια δεν αμφιβάλλει ότι στη χώρα μας ο μεγάλος ασθενής είναι η δημόσια διοίκηση. Όχι πως στους άλλους τομείς δράσης της ελληνικής κοινωνίας τα πράγματα είναι καλύτερα. Ακριβώς το αντίθετο, η διαφθορά , η ασυδοσία και η ατιμωρησία που παρατηρείται στη δημόσια διοίκηση δεν είναι ένα φαινόμενο που εντοπίζεται κάπου σε ένα κομμάτι του κοινωνικού σώματος, αλλά διαχέεται παντού, σε όλο το φάσμα της ελληνικής πραγματικότητας, γι αυτό και είναι τόσο δύσκολο να αντιμετωπισθεί. Πώς όμως φτάσαμε σ’ αυτή την κυριαρχία του απόλυτου ευνουχισμού του κοινωνικού μας ασυνείδητου; Την απάντηση την παίρνουμε από τη θεωρία για τη δημιουργία των φράκταλς.
Το φράκταλ είναι ένα ισομορφικό φαινόμενο το οποίο δημιουργείται με μια απλή οργανωτική διαδικασία. Η διαδικασία αυτή από μόνη της δεν είναι σημαντική, αλλά όταν επαναλαμβάνεται διαρκώς ανατροφοδοτείται και τελικά δημιουργεί μια «μαγική εικόνα» η οποία όσες φορές και να μεγεθυνθεί συνεχίζει να παρουσιάζει ένα εξίσου περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού. Εκείνο που χαρακτηρίζει δηλαδή μια φρακταλική οργάνωση είναι η αυτό-ομοιότητα στις δομές της, η οποία αποκαλύπτει την παγιωμένη εγγενή τάξη στο σύστημα. Έτσι, στη χώρα μας για χρόνια ο πολιτικός καθορίζει τη στελέχωση και λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Ο ρουσφετολόγος βουλευτής  λόγω της θέσης και της εξουσίας που διαθέτει, διορίζει, μεταθέτει, προάγει υπαλλήλους, διαμορφώνει συντεχνιακές πλειοψηφίες και εν τέλει εξαγοράζει συνειδήσεις αναπαράγοντας πρότυπα συμπεριφοράς σε όλο το σώμα της δημόσιας διοίκησης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι με τη σειρά τους, εκμεταλλευόμενοι τη δική τους θέση και την εξάρτηση της κοινωνίας από το γραφειοκρατικό σύστημα, αναπαράγουν αυτή την ανήθικη, αναξιόπιστη και μεροληπτική συμπεριφορά απέναντι σε άλλες ομάδες πολιτών και μεμονωμένα άτομα. Στη συνέχεια διάφορες κοινωνικές ομάδες αντιγράφουν αυτή την φαύλη συμπεριφορά προστατεύοντας με αυθαίρετο και ιδιοτελή τρόπο τα συντεχνιακά τους συμφέροντα με μπλόκα, τραμπουκισμούς και άλλου είδους δυναμικές κινητοποιήσεις αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο και τον αδύναμο πολίτη. Το φράκταλ της ανήθικης και αυθαίρετης συμπεριφοράς έχει διαχυθεί ήδη σε όλο το κοινωνικό σύστημα παρουσιάζοντας ένα επαναλαμβανόμενο ισομορφικό μοτίβο. Η ρουσφετολογική παρέμβαση των πολιτικών καταλήγει με αυτό τον τρόπο σε μια εύτακτη πολυπλοκότητα μορφής ανατροφοδοτώντας τον ίδιο της τον εαυτό.
Πώς μπορεί όμως να ανατραπεί αυτή η κοινωνική συμπεριφορά; Η αλλαγή έρχεται μόνο από ένα ξάφνιασμα, από ένα σοκ το οποίο θα οδηγήσει σε ένα νέο δυναμικό εκτροχιασμό της υπάρχουσας φρακταλικής δομής. Έχουμε ανάγκη δηλαδή, από ένα νέο φράκταλ, ένα άλλο συμπεριφοριστικό μοτίβο. Μήπως αυτή η κοινωνικοοικονομική κρίση αποτελεί τη μεγάλη ευκαιρία για την ελληνική κοινωνία να ξεφύγει από το ξεπερασμένο μεταπολιτευτικό μοτίβο της και να δημιουργήσει αυτή τη νέα φρακταλική δομή που επιζητούμε;

Ελπήνωρ

26 Απρ 2010

Αυταπάτες...

Με αυταπάτες ζούσαμε οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια. Αυταπάτες μιας ψεύτικης ευδαιμονίας, μιμούμενοι την τηλεοπτική καρικατούρα των πλουσίων. Ευτυχούσαμε μέσα σε ένα καταναλωτικό μοντέλο και πληρώναμε με την ανοχή μας στη διαιώνιση ενός κλεπτοκρατικού συστήματος, δομημένο από και για το οικονομικο-πολιτικο-συνδικαλιστικό κατεστημένο.

Από το δίσκο του Διονύση Σαββόπουλου Οδυσσεβάχ, σε εκτέλεση Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Οι στίχοι του Νιόνιου μιλούν για αυτές τις αυταπάτες:
Τι χαρά να ευτυχείς,
δίχως να το πληρώνεις,

ή να 'σαι δίκαιος κι ευθύς,
μα δίχως να ζημιώνεις,
να 'χεις πολλά τ' αγαθά,
να 'ναι άξιος ο μισθός σου,
δίχως να δώσεις τόσο δα,
από τον εαυτό σου.
Τι χαρά να ευτυχείς,
δίχως να το πληρώνεις.

Τώρα, τέρμα οι αυταπάτες, ήρθε η ώρα να πληρώσουμε!
Ελπήνωρ

25 Απρ 2010

«Δούλεψε να φας και κλέψε να ’χεις»

Η λαϊκή σοφία συμπυκνωμένη σε επτά λέξεις περιγράφει όσο κανένα άλλο είδος κειμένου το τι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Τα μικρομεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτά ουσιαστικά που εργάστηκαν για να παραχθεί ο όποιος πλούτος παρήχθη όλα αυτά τα χρόνια, ανταμείφθηκαν με ένα κομμάτι ψωμί. Αντίθετα, η οικονομική και κομματική ελίτ συσσώρευσε και απόλαυσε για δεκαετίες με τον πιο ξεδιάντροπο και προκλητικό τρόπο όλη την υπεραξία της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας. Οικονομικοί παράγοντες σε αγαστή συνεργασία με τα κομματικά και συνδικαλιστικά Golden Boys, αφού μοίρασαν ψιχία στους υποταγμένους ψηφοφόρους τους, προκειμένου να διατηρήσουν την ηγεμονική τους θέση στην ελληνική κοινωνία, καταλήστευσαν τη δημόσια περιουσία, χωρίς να λογοδοτήσουν ποτέ και σε κανέναν.
Σήμερα, που ήρθε η ώρα του λογαριασμού και η κρίση είναι στην κορύφωσή της και ψάχνουμε παρακαλώντας τις αγορές για δανεικά, αυτός ο υπεξαιρεμένος ελληνικός πλούτος βρίσκει στέγη στο Λονδίνο και στις άλλες ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Εύποροι Έλληνες αγοράζουν με πρωτοφανείς ρυθμούς κατοικίες σε περιοχές απαγορευτικές για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. Ακίνητα, με αξία εκατομμυρίων ευρώ, κυριολεκτικά αρπάζονται με ζεστό χρήμα από πλούσιους Έλληνες αγοραστές και μεταβιβάζονται άμεσα στους απογόνους τους, προκειμένου να γλιτώσουν από την τσιμπίδα της εφορίας ή της δικαιοσύνης.
Το ελληνικό κράτος από τη μεριά του, αδύναμο να ανταποκριθεί στο κοινό λαϊκό αίσθημα για επιστροφή των κλεμμένων, θεσπίζει φοροαπαλλαγές και ειδική μεταχείριση για όσα από αυτά τα κεφάλαια ήθελαν επαναπατρισθούν. Και μέσα σε αυτή τη λαίλαπα οι απόκληροι της ελληνικής κοινωνίας καλούνται πάλι να πληρώσουν το δημόσιο χρέος, που άλλοι υπεξαίρεσαν, ενώ πολλοί από αυτούς τιμωρούνται, ακόμη και με τη στέρηση του δικαιώματος της εργασίας.
Πράγματι, κανένας δοκιμιακός λόγος οικονομικού ή κοινωνιολογικού περιεχομένου δεν είναι δυνατόν να αποδώσει αυτό που τόσο έντεχνα προσδιορίζει ο συγκεκριμένος συνοπτικός παροιμιακός λόγος: «Δούλεψε να φας και κλέψε να ’χεις».

Ελπήνωρ

24 Απρ 2010

Βρόχος στο λαιμό της ελληνικής κοινωνίας οι λήξεις των ομολογιακών δανείων

Δυστυχώς, η καταφυγή της Κυβέρνησης στο μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το τελευταίο επεισόδιο του δράματος που ζει ο ελληνικός λαός. Είναι η απαρχή για μια ακολουθία αρνητικών γεγονότων που θα βιώσει ο τόπος για αρκετά χρόνια, με θυσίες που δεν μπορούν να έχουν κανένα ιστορικό προηγούμενο, αλλά και κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, μιας και η χρεοκοπία της χώρας φαίνεται, ότι δεν μπορεί να αποφευχθεί. Είναι τόσο εκρηκτικό το κοκτέιλ των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, που όμοιό του δεν έχει υπάρξει σε παγκόσμιο επίπεδο και είναι βέβαιο ότι θα αποτελεί για αιώνες τη βασικότερη βιβλιογραφική αναφορά σε όλα τα εγχειρίδια της μακροοικονομίας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι ανάγκες δανεισμού της χώρας, μόνο για την εξόφληση των ομολόγων που λήγουν μέσα στα επόμενα 5 έτη, μέχρι το τέλος δηλαδή, του 2014, ανέρχεται στο ποσό των 120 δις ευρώ.
Ο πίνακας που ακολουθεί είναι αποκαλυπτικός: 
            Έτος                        Λήξεις ομολόγων, σε δις Ευρώ   
2011                                                 29
2012                                                 33
2013                                                 26
2014                                                 32
Σύνολο                                                      120
Στα ποσό αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και τα 40 δις ευρώ που θα χρειαστεί να πάρει από το μηχανισμό στήριξης για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες που έχει η χώρα μέσα στο 2010 και ακόμη άλλα 80 με 90 δις, για τους τόκους που αντιστοιχούν στα υψηλά επιτόκια και τα πρωτογενή ελλείμματα μέσα στην τετραετία. Έτσι, ο βρόχος της ελληνικής κοινωνίας φτάνει το τερατώδες ποσό των 250 δις για τα 5 τρέχοντα έτη, ενώ το συνολικό δημόσιο χρέος πλησιάζει τα 400 δις ευρώ. Για να συλλάβουμε το μέγεθος του ποσού αρκεί να θυμηθούμε ότι χώρες, όπως η Βραζιλία, με 15πλάσιο πληθυσμό από αυτόν της Ελλάδας πτώχευσαν με συνολικό χρέος που δεν ξεπερνούσε τα 80 δις ευρώ. Σε όλη αυτή την κατάσταση αν αναλογισθούμε και προσθέσουμε τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας, τη γραφειοκρατική της δομή και τον αντιπαραγωγικό δημόσιο και ιδωτικό τομέα η δημιουργία οποιουδήποτε πρωτογενούς πλεονάσματος είναι απολύτως αδύνατη για τα επόμενα χρόνια. Άρα, η φράση του κ. Γιούνκερ στα ελληνικά, δεν είχε καμιά συμβολική αξία, αλλά είναι απολύτως καταδηλωτική: Καλό κουράγιο, Έλληνες.
Ελπήνωρ

23 Απρ 2010

Από το ιερατείο των ιερογλυφικών ως τις οθόνες υγρού κρυστάλλου οι τοίχοι της γνώσης γίνονται διάφανοι!

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου (23 Απριλίου), η Θεσσαλονίκη, για μία ακόμη χρονιά, γίνεται επίκεντρο για τον κόσμο του βιβλίου. Η 7η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (22 - 25 Απριλίου 2010) παίρνει τη σκυτάλη της πόλης για τέσσερις ημέρες δίνοντας την ευκαιρία σε επαγγελματίες, συγγραφείς και αναγνώστες κάθε ηλικίας να συναντηθούν, να ανταλλάξουν ιδέες και προτάσεις, να ανακαλύψουν νέες, ακόμη πιο γοητευτικές πτυχές της σύγχρονης εκδοτικής πραγματικότητας.



Τιμώμενη χώρα για φέτος στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης είναι η Κίνα.




Ανταποκρινόμενο στα αιτήματα της αγοράς και των επαγγελματιών του βιβλίου για έγκαιρη ενημέρωση και διάλογο, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίο διοργανώνει διεθνή ημερίδα στο πλαίσιο της 7ης ΔΕΒΘ, το Σάββατο 24 Απριλίoυ, Με τίτλο: «Ψηφιακό βιβλίο: εξέλιξη ή επανάσταση?» («Digital Books: A (R)evolution?»).
Τι είναι, όμως, τα ψηφιακά βιβλία?
ΕΧΟΥΝ μέγεθος και όψη βιβλίου, αλλά είναι φτιαγμένα από πλαστικό. Στη θέση της σελίδας έχουν οθόνη υγρού κρυστάλλου. Το ξεφύλλισμα, δηλαδή, το πέρασμα στην επόμενη σελίδα, γίνεται με το απλό πάτημα ενός πλήκτρου. Κατά τα λοιπά μπορεί κανείς να τα βάλει εύκολα στην τσέπη του σακακιού του ή στην τσάντα του, αφού είναι εξίσου ελαφριά - αν όχι ελαφρύτερα - από τα παραδοσιακά βιβλία.

Έχοντας περάσει για τα καλά πια το κατώφλι του 21ου αιώνα ίσως θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για τον αποχαιρετισμό στον Γουτεμβέργιο. Τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι πλέον διαθέσιμα και μας παρέχουν ήδη μια πρόγευση του μέλλοντος. Η σύνδεσή τους με το διαδίκτυο (internet) θα είναι ασύρματη και θα μπορούμε να φορτώνουμε σε αυτά τίτλους της αρεσκείας μας. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν θα είναι απλώς βιβλία, αφού οι επίπεδες μικρές αυτές συσκευές θα μας επιτρέπουν, επίσης, να γράφουμε, να επικοινωνούμε μέσω διαδικτύου και θα παρέχουν όλες τις υπηρεσίες των πολυμέσων.
Αρχίζει λοιπόν να διαγράφεται ήδη στον ορίζοντα το νησί της ψηφιακής λογοτεχνίας, ενός κόσμου χωρίς βιβλία? Η ειλικρινής απάντηση είναι σαφώς θετική. Μόνο που η νήσος αυτή θα είναι εξωτική και δεν θα μοιάζει με εφιαλτικό κόσμο. Κοντολογίς, δεν θα πρόκειται για έναν κόσμο που καταδιώκει τα βιβλία, όσο για έναν κόσμο που θα έχει ξεπεράσει το βιβλίο!
Μας ενοχλεί αυτό; Ίσως δεν έχει και τόση σημασία. Η τεχνολογική εξέλιξη είναι περίπου δεδομένη είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν το «παράδειγμα» της ανάγνωσης μεταβληθεί, ως καταναλωτές κουλτούρας δεν θα έχουμε άλλη επιλογή. Η διαδικασία θα είναι αργή, αλλά όχι αναστρέψιμη και, θα υπάρχουν πάντα τα παλαιοβιβλιοπωλεία. Εν τούτοις ο κόσμος, ας μην το ξεχνούμε, προχωρά. Πόσοι ασχολούνται με το γεγονός ότι οι εγκυκλοπαίδειες έχουν πάψει πλέον να είναι έντυπες και είναι προσβάσιμες μόνο on-line;
Αν το βιβλίο δεν μας λείψει, θα είναι γιατί οι ιδέες υπερτερούν της υλικής μορφής. Πόσοι, άλλωστε, έμειναν να νοσταλγούν τους παπύρους, όταν άρχισε να γενικεύεται η χρήση της τυπογραφίας? Για άλλη μια φορά, βεβαίως, απομακρυνόμαστε από την επικράτεια της μοναδικότητας. Ο πάπυρος είχε στοιχείο αυθεντικότητας. Τα βιβλία τυπώνονταν σε αναρίθμητα αντίτυπα, αλλά ήταν τουλάχιστον ενσώματα αντικείμενα. Αντιθέτως, τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι απλώς «πύλες». Τα κείμενα (μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα), θα σχηματίζονται στην οθόνη τους και μετά θα χάνονται. Θα μπορεί κανείς να τα ανακαλέσει ανά πάσα στιγμή στην οθόνη, αλλά η λειτουργία του βιβλίου ως αντικειμένου που ανακαλεί προσωπικές εμπειρίες ακυρώνεται. Οι επόμενες γενιές δεν θα μπορούν, παραδείγματος χάριν, να κοιτάζουν στην βιβλιοθήκη τους την τσακισμένη ράχη του αντιτύπου του Ιούλιου Βερν ή του Παπαδιαμάντη.
Αν όμως η αντικειμενική εμπειρία αποκτά ένα πρόσθετο στοιχείο εφήμερου, χάρη στο ηλεκτρονικό βιβλίο μια «βιβλιοθήκη» χωρίς (φυσικά) όρια θα βρίσκεται στις άκρες των δακτύλων μας. Όποιο βιβλίο θέλουμε, μια πολιτιστική κληρονομιά ολόκληρη, είναι προσβάσιμη. Η ψηφιακή τεχνολογία καθιστά την ανάγνωση δημοκρατικότερη. Κι αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον δίδαγμα της εξέλιξης. Από το ιερατείο των ιερογλυφικών ως τις οθόνες υγρού κρυστάλλου οι τοίχοι της γνώσης γίνονται διάφανοι.
Ελπήνωρ

22 Απρ 2010

22 Απριλίου - Παγκόσμια Ημέρα της Γης.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης ξεκίνησε από τα κινήματα της δεκαετίας του 70, Όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν ότι οι πόροι του Πλανήτη δεν ήταν ανεξάντλητοι καθώς και ότι η εκμετάλλευσή τους και η επιβάρυνση που έφερνε αυτή η εκμετάλλευση, επιβάρυνε την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Γης. Καθιερώθηκε το 1970 στις ΗΠΑ, με πρωτοβουλία του γερουσιαστή Γκέιλορντ Νέλσον, Ενός πολιτικού με περιβαλλοντικές ανησυχίες. Με τα χρόνια, η «Μέρα της Γης» ξεφεύγει από το αμερικάνικο πλαίσιο, όπου αποδεικνύεται αρκετά δημοφιλής, και εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1970, στις 22 Απριλίου, Με στόχο την κινητοποίηση ανθρώπων, κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και οργανισμών, για ένα καθαρό πλανήτη. Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη Ημέρα της Γης, ο κόσμος είναι όμως, σε μεγαλύτερο κίνδυνο από ποτέ αν σκεφτεί κανείς ότι, σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο:
• Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν σε παραγκουπόλεις.
• Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε μια απλή τουαλέτα.
• 425 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές καθαρό νερό.
• 600 εκατομμύρια παιδιά ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα.

Νερό - Γράμμα από το 2070
Ενώ η αλλαγή του κλίματος είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας, παρουσιάζει ταυτόχρονα και τη μεγαλύτερη ευκαιρία, μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για την προώθηση της πολιτικής για το κλίμα, για την οικοδόμηση μιας υγιούς, ευημερούσας, καθαρής ενεργειακής οικονομίας με πράσινες θέσεις εργασίας τώρα και για το μέλλον.
Ελπήνωρ

20 Απρ 2010

Επιβλήθηκε πάλι η δικτατορία του φασιστικού φοιτητικού στρατού και της παρασιτικής μειοψηφικής γραφειοκρατίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Διαβάσαμε με μεγάλη λύπη στο ιστολόγιο του epirus gate το παρακάτω δημοσίευμα:
"Τη ματαίωση της διήμερης εκδήλωσης με θέμα« Παγκόσμιες Προκλήσεις για τη νέα γενιά »επέβαλαν οι φοιτητές
Φραγμό στην εκ νέου προσπάθεια της πρυτανείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων να χειραγωγήσει τις νεανικές συνειδήσεις με τις αξίες και τα ιδανικά του ιμπεριαλισμού, έστησαν χτες το απόγευμα φοιτητές του ιδρύματος. Οι φοιτητές κινητοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), με αφορμή την εκδήλωση - σεμινάριο που συνδιοργάνωσαν το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το μορφωτικό τμήμα της αμερικάνικης πρεσβείας, με θέμα «Παγκόσμιες Προκλήσεις για τη νέα γενιά». Με σχετικές αποφάσεις των ΔΣ ΠΤΕΤ και Πληροφορικής, των Επιτροπών Αγώνα Φιλολογικού, Μαθηματικού, Φυσικού και ΤΕΙ, οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν μπροστά από το χώρο έναρξης του διήμερου σεμιναρίου για ζητήματα σχετικά με τη «διεθνή χρηματοπιστωτική ανάπτυξη», την «περιβαλλοντική πολιτική και αειφορία». Επιφύλαξαν αγωνιστική υποδοχή στην πρυτανεία και την κουστωδία των απεσταλμένων από την αμερικάνικη πρεσβεία διδασκόντων από Πανεπιστήμια του North Carolina Charlote και Μινεσότα που κατέφθασαν στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, προκειμένου να «ντύσουν» με επιστημονική προσέγγιση την πολιτική εκμετάλλευσης και μακελέματος των λαών, αξιώνοντας μάλιστα μάταια να αποσπάσουν σε αυτή την κατεύθυνση την ανοχή και τη συναίνεση των φοιτητών. Οι φοιτητές κατήγγειλαν τις συνδιαλλαγές του Πανεπιστημίου με τους «αρχιμακελάρηδες των λαών», απέτρεψαν την προσπάθεια να μετατραπεί το Πανεπιστήμιο σε βήμα έκφρασης των ιμπεριαλιστών, αναδεικνύοντας παράλληλα την ανάγκη η επιστημονική γνώση και έρευνα να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, προβάλλοντας τη διεκδίκηση μιας άλλης ανάπτυξης με κριτήριο τα συμφέροντα, την ευημερία και την προκοπή των λαών, κόντρα στα καπιταλιστικά κέρδη. "

Επιβλήθηκε, λοιπόν, πάλι μέσω της ομάδας κρούσης συγκεκριμένων φοιτητικών ομάδων η δικτατορία του φασιστικού φοιτητικού στρατού και της παρασιτικής μειοψηφικής γραφειοκρατίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. «Οι φοιτητές απέτρεψαν την προσπάθεια να μετατραπεί το Πανεπιστήμιο σε βήμα έκφρασης των ιμπεριαλιστών» επιβάλλοντας τον επιστημονικό και ερευνητικό απομονωτισμό, Υπερασπιζόμενοι τον επαρχιώτικο κρατικοδίαιτο και αναχρονιστικό συντηρητισμό μας. Είναι αυτές οι φοιτητικές ομάδες που προέρχονται είτε από τις επίσημες κομματικές δομές είτε από ανεπίσημες και άτυπες τάσεις και οργανωμένες δυνάμεις μέσα σε κόμματα, οι οποίες βρίσκονται σε εντατελμένη υπηρεσία παρακρατικής επέμβασης. Είναι αυτοί που επιβάλλουν τη λογική της ήσσονος προσπάθειας και με τη στάση τους συντηρούν την ευνοιοκρατία, τον κομματισμό, την αναξιοκρατία και την οικογενειοκρατία που επικρατεί στο χώρο των ελληνικών πανεπιστημίων.

Αν όμως, γι αυτούς υπάρχει κάποια δικαιολογία εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας και της αγνής πολλές φορές επαναστατικής τους διάθεσης, δεν υπάρχει αντίστοιχα καμιά απολύτως για εκείνους τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που φοβισμένοι και περιθωριοποιημένοι αδυνατούν να σταθούν στο ύψος τους, να αρθρώσουν έναν καθαρό και επιστημονικό λόγο απέναντι στην απόλυτη ισοπέδωση που επιβάλλουν οι κάθε είδους κομματικές μειοψηφίες στα πανεπιστήμια, φοβούμενοι την αντίδραση τους. Επίσης, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι κρυμμένοι στα γραφεία τους με υποταγμένες συνειδήσεις απολαμβάνουν τα προνόμια που τους παραχώρησε η υπακοή και η συνδιαλλαγή με αυτές τις κομματικές μειοψηφίες. Η όποια δήθεν καταξίωσή τους εδράζεται στην ευκολία με την οποία υποκύπτουν στις απαιτήσεις των κομματικών μειοψηφιών, αναμασώντας τα αντιγραμμένα διδακτορικά τους και, ενώ οι ίδιοι μπορεί να εμφορούνται ακόμη κι από εθνικιστικές αντιλήψεις, βρίσκουν τους καλύτερους συμμάχους στις ψευτοαριστερές μειοψηφίες και τη δράση τους, εξασφαλίζοντας αθόρυβα τη διατήρηση και τη διαιώνιση στα ΑΕΙ της εξουσίας μιας μειοψηφικής παρασιτικής γραφειοκρατικής οικογενειοκρατίας.

Με εκτελεστικό όργανο τον κομματικό στρατό βίας, αυτή η ακαδημαϊκή μειοψηφία επιβάλει την απομόνωση και τον επι-στημονικό-ερευνητικο στραγγαλισμό οποιουδήποτε επιστήμονα δεν ανήκει ή δεν υποκύπτει σ 'αυτή τη γραφειοκρατία και στους φοιτητές καλλιεργεί την αδιαφορία, την κοπάνα, την αδιαφάνεια, τη σήψη , τη διαφθορά και τη διάλυση του πανεπιστημίου με μοναδικό στόχο τον έλεγχό του. Η πολιτική της διάλυσης απομονώνει τη χώρα μας από τις επιστημονικά και τεχνολογικά ανεπτυγμένες χώρες, αποσυνδέει την εκπαίδευση από την παραγωγή, αλλά και την κοινωνία από την πράξη, τον πειραματισμό, τη σύγχρονη επιστήμη και την τεχνολογία με επακόλουθο οι δεξιότητες και το τεχνολογικό πνεύμα της κοινωνίας να ακρωτηριάζονται. Πρόκειται για μια πελώρια υπονόμευση των βάθρων της υλικής και της πνευματικής ζωής του τόπου, που τα αποτελέσματά της τα βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός στη χειρότερη μορφή.
Φευ!
Ελπήνωρ

18 Απρ 2010

«Τι είναι αυτό το σώμα μας, που ζει και αποθνήσκει…»

Πρεμιέρα χθες, 17 Απριλίου 2010, Για το νέο θεατρικό έργο που ανεβάζει η θεατρική ομάδα ΘΕΑΤΟ, με τίτλο:
 «Η ΦΙΛΟΝΙΚΕΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ».
Σ' αυτή την πρώτη παράσταση το θεατράκι στο Καρκαμίσι του Δήμου Παραμυθιάς ήταν κατάμεστο. Πρόκειται για ένα έμμετρο, γραμμένο κάπου ανάμεσα στο 1748 και 1818 από τον Νικήτα Νιφάκη, σε θεατρική προσαρμογή και σκηνοθεσία του Ι. Ε. Γεωργακάκη.

Με αφηγητή το αυτί, το αισθητήριο όργανο του σώματος, που έχει αναλάβει το ρόλο του ρουφιάνου και κουτσομπόλη σ 'αυτή τη διασκευή, η θεατρική ομάδα σε μια ανάλαφρη φιλοσοφική αναζήτηση, διανθισμένη με σκωπτικά στοιχεία από τον Σουρή και τη σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα, μας θυμίζει ότι κάποτε συνεδρίασαν τα «Μέλη του σώματος» (Νους, Μάτια, Μύτη, Στόμα, Χέρια, Καρδιά, Κώλος και Πόδια) για να βγάλουν βασιλέα. Στη συνεδρίαση κάθε μέλος υπερασπίζεται το «Εγώ» του, με σκοπό να πείσει ότι αξίζει να πάρει εκείνο το σκήπτρο της εξουσίας. Ο αγώνας είναι σκληρός, αλλά και ... «δημοκρατικός». Στο τέλος βασιλέας ανακηρύσσεται ....

Θα ακολουθήσουν παραστάσεις στις 18-19 και 23-24-25 Απρίλη 2010, Στο θεατράκι της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων του Δήμου Παραμυθιάς, με ώρα έναρξης στις 21:00. Για κρατήσεις θέσεων επικοινωνείτε στα τηλέφωνα 6932773519 και 6974026937.

Διαβεβαιώνουμε το φιλοθεάμον κοινό ότι η ομάδα κατέβαλε τις μέγιστες προσπάθειες για ένα ποιοτικό θέαμα και προτείνουμε απερίφραστα να παρακολουθήσει τις παραστάσεις.

Ελπήνωρ

16 Απρ 2010

Eγκαινιάστηκε "επίσημα" το νέο Δημοτικό Σχολείο Παραμυθιάς


Εγκαινιάστηκε σήμερα το πρωί το σχολικό κέντρο Παραμυθιάς. Ήταν ένα αίτημα πολλών ετών, να αποκτήσει η πόλη της Παραμυθιάς ένα σύγχρονο διδακτήριο, που επιτέλους έγινε πραγματικότητα. Πράγματι, πρόκειται για ένα μεγάλο και πολυλειτουργικό διδακτήριο, αλλά η θέση στην οποία κατασκευάστηκε δεν ευνοεί καθόλου τους δημότες της Παραμυθιάς, μιας και το σύνολο των μαθητών μεταφέρεται με μισθωμένα λεωφορεία και ΤΑΧΙ.
αυτό Το σχολείο μετακόμισε σ 'το χώρο, έξω ουσιαστικά από τον πολεοδομικό ιστό της πόλης, αφού εγκατέλειψε το παλαιό σχολικό οικοδόμημα το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και μένει να δούμε πώς θα το αξιοποιήσει πια η δημοτική αρχή .
Στα εγκαίνια παρευρέθησαν ο Μητροπολίτης Παραμυθιάς Φιλιατών Γηρομερίου και Πάργας κ. Τίτος, Ο Βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Κατσούρας Χρήστος, Ο Νομάρχης Θεσπρωτίας κ. Γιόγιακας Βασίλειος, Τοπικοί φορείς, παιδαγωγικά και διοικητικά στελέχη της εκπαίδευσης, και πλήθος κόσμου. Τα εγκαίνια του συγκεκριμένου διδακτηρίου αποτέλεσαν και μια καλή ευκαιρία αυτή για πολλούς να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και να υποδηλώσουν μ 'το ενδιαφέρον να είναι υποψήφιοι στις ερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στα πλαίσια των νέων διευρυμένων δήμων που θα προκύψουν από το σχέδιο Καλλικράτης.
Μεταξύ πολλών ομιλητών ο σχολικός Σύμβουλος της περιοχής, κ. Κ. Μιχαλάς, στο λόγο του είπε:
"Χαιρετίζω την εγκαινίαση του νέου αυτού σχολείου που αποτελεί Κόσμημα για το Νομό Θεσπρωτίας, και της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου.
Η συγκυρία το θέλει να συμπίπτουν τα εγκαίνια του, με την προσπάθεια που ξεκινάει από το Υπ. Παιδείας Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, για τη δημιουργία ενός ουσιαστικά «Νέου Σχολείου» προς όφελος όλων των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονέων και της κοινωνίας γενικότερα. Ενός Σχολείου που αποτελεί πλέον αναγκαιότητα για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, καθώς:
• στην πρώτη θέση μπαίνει ο μαθητής, με την έννοια ότι όλες οι επιλογές, οι ρυθμίσεις, οι αποφάσεις οι επενδύσεις, θα αφορούν πρώτα από όλα στην ποιότητα της εκπαίδευσης δηλαδή στο αποτέλεσμα για τον μαθητή
• στην πρώτη θέση επίσης μπαίνει ο εκπαιδευτικός, ο οποίος με πρωτοβουλίες αυτενέργειας και κίνητρα καινοτομίας, θα ανταποκριθεί στην υψηλή αποστολή του.
• κανένα σχολείο και κανένα παιδί δεν θα πρέπει να μένει πίσω
• πιλοτικά στην αρχή και γενικευμένα στη συνέχεια, το νέο σχολείο εμπλουτίζεται με νέα αναλυτικά προγράμματα, νέες διδακτικές μεθόδους, καινοτόμες δράσεις, πολιτιστική ζωή και με σύγχρονα ψηφιακά εκπαιδευτικά μέσα
• αξιοποιεί κάθε σύγχρονο εργαλείο, όπως το διαδραστικό πίνακα, το ηλεκτρονικό βιβλίο, το ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό και τέλος
• συνδέεται με την τοπική κοινωνία, όπου θεσμικό και ουσιαστικό ρόλο έχουν όλοι: οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, οι ίδιοι οι μαθητές, η τοπική αυτοδιοίκηση. Με την έναρξη της νέας σχολικής χρόνια θα κληθείτε ως γονείς και ως φορείς της τοπικής κοινωνίας να συμμετάσχετε ισότιμα στην αξιολόγησή του δηλαδή να συμμετέχετε στη εκπαίδευση των παιδιών σας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βασικότερη παράμετρος για την συνολική και ατομική πρόοδο και την ανάπτυξη ενός τόπου είναι η παιδεία
Ως εκπρόσωπος των σχολικών συμβούλων του νόμους μας γνωρίζω πολύ καλά από την καθημερινή μου επαφή με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ότι,
Το κτίριο που εγκαινιάζουμε σήμερα είναι το μέσον, που παρέχει ένα κέλυφος προστασίας σε όλους τους εργαζόμενους σε αυτό, μαθητές εκπαιδευτικούς και βοηθητικό προσωπικό, ένα μέσον που δίνει βεβαιότητα στην παρουσία μας στον χώρο και μας εξασφαλίζει από τους φυσικούς κινδύνους, δεν μπορεί όμως από μόνο του ως υλική κατασκευή, χωρίς την παρουσία του ανθρώπινου δυναμικού να δώσει αυτό το οποίο κάνει τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από όλα τα δημιουργήματα και αυτό δεν είναι άλλο από την πνευματικότητα. Πνευματικότητα σημαίνει δημιουργία σχέσεων, αξιών εμπιστοσύνης στον άλλο. Σημαίνει κύρια το πέρασμα από το επίπεδο της γνώμης, τις δίχως αλήθειες παραστάσεις-στη γνώση, που είναι η μόνη που παρέχει αλήθεια. Αυτή όμως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο με την''συνάντηση''με τον''άλλο''. Η συνάντηση αυτή για να γίνει χρειάζεται τον''δάσκαλο'', μόνο με τη μεσολάβησή του η γνώμη γίνεται γνώση δηλαδή αλήθεια-έστω και προσωρινή.
Σε μια εποχή σαν τη σημερινή διακινδύνευσης αβεβαιότητας και έκπτωσης των αξιών σε μια εποχή αστάθειας και οικονομικής συρρίκνωσης υπάρχει κάτι που μπορεί να μας προφυλάξει ακόμα-και αυτό δεν είναι άλλο, από την πνευματικότητα που μας παρέχει η παιδεία.
Σε λίγο τα φώτα της λάμψης των εγκαινίων θα σβήσουν. Τότε στο χώρο προστατευμένοι από το κέλυφος του σχολείου, θα μείνουν μόνο οι φωνές των παιδιών και των εκπαιδευτικών. Αξίζει για αυτούς το καινούργιο σχολείο. Γιατί κοινωνούν μια νέα πνευματικότητα.
Σας ευχαριστώ και να είστε βέβαιοι πως θα αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την περιουσία στην οποία όλοι έχετε συμβάλει για να δημιουργηθεί ".

Ελπήνωρ

15 Απρ 2010

Εσύ εκεί και γω …στου κόσμου το υπόγειο να σε γυρεύω σε μια ψεύτικη υδρόγειο…! Καλό ταξίδι Μάνο!


ΠΥΞ ΛΑΞ - ΕΣΥ ekei - live @ Λυκαβητού

Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο βαρύς χειμώνας

και το κλίμα ακατάλληλο
Εσύ εκεί κι εγώ στου κοσμου το υπόγειο να σε γυρεύω
σε μια ψεύτικη υδρόγειο
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
ένα Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ 'αντίγραφο


Εσύ εκεί εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τα μεγάφωνα να τραγουδάω
της αγάπης τα παράπονα
Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου
να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου


Εσύ εκεί εσύ εκεί
Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
ένα Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ 'αντίγραφο
Εσύ εκεί εσύ εκεί

Σήμερα φίλοι και θαυμαστές αποχαιρέτησαν τον Μάνο Ξυδούς, Ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή, πιθανότατα από καρδιακή προσβολή, το βράδυ της Τρίτης κατά τη διάρκεια πρόβας που έκανε στο Νέο Φάληρο. Ο 57 ετών δημοφιλής τραγουδιστής συμμετείχε στο γνωστό μουσικό συγκρότημα «Πυξ Λαξ» γράφοντας μουσική και στίχους και κάνοντας φωνητικά.
Είχε συνεργαστεί δισκογραφικά με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τους Όναρ και τους αδελφούς Κατσιμίχα, ενώ είχε ανέβει στις πρώτες θέσεις των καταλόγων πολλών ευρωπαϊκών χωρών με τους "Dreamer and the fool moon" και το τραγούδι Sandrina, σε αγγλικό στίχο.
Από τα πολύ γνωστά του τραγούδια είναι τα εξής: Εσύ Εκεί, Πούλα με, Με στέλνεις, Λένε για μένα, Θέλω τα μάτια της να τα ξεχάσω, Χάθηκες αλήτισσα, Ποδήλατα δίχως φρένα, Μόνο για κείνη μη μου λες, την Ασ 'να λέει, μπορείτε να έρθετε σε αγάπη, Μέλυδρον και πολλά άλλα.


Καλό ταξίδι, Μάνο!
Τα τραγούδια σου θα μας συντροφεύουν για πάντα!

Ελπήνωρ

13 Απρ 2010

Τι αλλάζει στο εκπαιδευτικό μας σύστημα;

Ανακοινώθηκαν σήμερα με το σχέδιο νόμου οι βασικές αλλαγές τις οποίες δρομολογεί το Υπουργείο Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για την Α / θμια και τη Β / θμια Εκπαίδευση, στα πλαίσια του γενικευμένου προγράμματος με την ονομασία «Νέο Σχολείο». Οι αλλαγές αυτές παρουσιάζονται στην 1η ενότητα του σχετικού νομοσχεδίου και κινούνται σε 5 βασικούς άξονες:
1. Αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών - καθιέρωση Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής Κατάρτισης.
2. Διασφάλιση αντικειμενικού και ενιαίου τρόπου επιλογής και πρόσληψης εκπαιδευτικών με βάση τις αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας.
3. Μεταθέσεις - Αποσπάσεις με βάση τα πραγματικά κενά και τις πραγματικές ανάγκες.
4. Καθιέρωση αξιοκρατικού συστήματος επιλογής στελεχών διοίκησης στην εκπαίδευση.
5. Θέσπιση της Αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας.


Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το σχολείο, όπως λειτουργεί σήμερα, έχει φτάσει στα όριά του, δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στο ρόλο του και είναι ανάγκη άμεσα να απαλλαγεί από παγιωμένες συμπεριφορές και από την υπερφόρτωση των πληροφοριών που προσφέρει. Το ερώτημα όμως είναι, μπορούν αυτές οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση να αλλάξουν πράγματι τη μορφή του σημερινού μας σχολείου? Γιατί τότε τόσες προηγούμενες προσπάθειες από πολλές και διαφορετικές κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να πετύχουν τις αλλαγές που επεδίωκαν? Μήπως πρέπει οι αλλαγές να εδράζονται στη ρίζα του προβλήματος που είναι οι ίδιες οι παρωχημένες δομές και θεσμοί του μονοδιάστατου εκπαιδευτικού μας συστήματος και, όχι μόνο στις επιμέρους λειτουργίες του? Αυτά τα ερωτήματα θεωρώ ότι θα απασχολήσουν την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και το σύνολο της κοινωνίας όσο το νομοσχέδιο θα βρίσκεται στη φάση της διαβούλευσης .


Παρακάτω παρατίθεται η 1η ενότητα του νομοσχεδίου, όπως ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Παιδείας, η οποία φέρει τον τίτλο«ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ" και αφορά στις αλλαγές στην Α / θμια και Β / θμια Εκπαίδευση.

1. Αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών - καθιέρωση Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής Κατάρτισης.
Για να συμμετέχει υποψήφιος εκπαιδευτικός σε πανελλήνιο διαγωνισμό για την είσοδό του στην εκπαίδευση θα πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης. Η παιδαγωγική κατάρτιση παρέχεται: α) με πρόγραμμα στο πλαίσιο των σπουδών που ξεκινά σε συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα ΑΕΙ άμεσα ή μετά την αποφοίτηση, ενταγμένο στα Προγράμματα των Πανεπιστημιακών Τμημάτων με τη μορφή «Ειδικού Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής», ή β) Μέσω της απόκτησης Μεταπτυχιακού Τίτλου Ειδίκευσης στην Παιδαγωγική, τις Επιστήμες της Αγωγής, ή τις Επιστήμες της Εκπαίδευσης.

2. Διασφάλιση αντικειμενικού και ενιαίου τρόπου επιλογής και πρόσληψης εκπαιδευτικών με βάση τις αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας.
Το νέο σύστημα προσλήψεων και διορισμών βασίζεται στον κανόνα ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί που θα προσλαμβάνονται σε όλα τα σχολεία και τις δομές εκπαίδευσης οφείλουν να έχουν συγκεντρώσει την βαθμολογική βάση, σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Σήμερα λόγω της πολυνομίας και των πολλαπλών εξαιρέσεων μόνο το 38% προσλαμβάνονται με ΑΣΕΠ και το 62% από πίνακες και περίπλοκα κριτήρια.
Οι πίνακες αυτοί παύουν να τροφοδοτούνται στις 30 Ιουνίου 2010.
Στόχος είναι όλοι οι νέοι που θέλουν να εισέλθουν στο εκπαιδευτικό σύστημα να έχουν ίσες ευκαιρίες και να επιλέγονται οι καλύτεροι, πρακτική που ακολουθείται στα εκπαιδευτικά συστήματα που έχουν κεντρική διοίκηση και στα οποία γίνονται ετήσιες εξετάσεις.
Οι διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ για την πρόσληψη εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θα διεξάγονται ανά διετία και θα είναι ανοικτοί (δηλ. δεν θα προκηρύσσεται συγκεκριμένος αριθμός θέσεων).
Η διαδικασία διενέργειας και το περιεχόμενο των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ θα αναμορφωθεί προκειμένου να εξασφαλισθούν η διαγνωστική και η εξεταστική συνιστώσα αλλά και να δοθεί έμφαση στη παιδαγωγική και γενική παιδεία, και την διδακτική ικανότητα, πέρα από το ιδιαίτερο αντικείμενο των σπουδών.
Οι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν τη βαθμολογική βάση, όπως ισχύει σήμερα, στους εκάστοτε διαγωνισμούς, ή σε δύο προηγούμενους, θα εντάσσονται σε ενιαίο πίνακα υποψηφίων για διορισμό ή πρόσληψη.
Από τον επόμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ οι διορισμοί και οι προσλήψεις εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά από τον παραπάνω πίνακα επιτυχόντων τη βαθμολογική βάση σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ.
Λόγω των νομικών ρυθμίσεων που διαμόρφωσαν τη σημερινή κατάσταση δημιουργήθηκαν στρεβλώσεις, και καταστρατηγήθηκε η αρχή των ίσων ευκαιριών για όλους όσους έχουν τα προσόντα. Ταυτόχρονα όμως δημιουργήθηκαν προσδοκίες και επιλογές σταδιοδρομίας με ευθύνη κύρια της πολιτείας. Γι αυτό και θα υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις.
Οι μεταβατικές διατάξεις για το πέρασμα από το σημερινό δαιδαλώδες σύστημα διορισμών στο νέο σύστημα, προβλέπουν:
• Την οριστική παύση της τροφοδοσίας των πινάκων προϋπηρεσίας την 30/6/2010.
• τον διορισμό εκπαιδευτικών με αναλογία 60% -40% (σχολικά έτη 2010-11, 2011-12).
• Στη συνέχεια, εφόσον οι συμμετέχοντες στους κλειδωμένους πίνακες δεν έχουν διοριστεί και διαθέτουν εμπειρία άνω των 24 μηνών εντάσσονται στους πίνακες επιτυχόντων ΑΣΕΠ με μέσο όρο βαθμολογίας 50-54 δηλ. πριμοδοτούνται με χαμηλότερη βάση στους δύο προσεχείς διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ.
Η πολιτεία οφείλει να καλύπτει, κάθε φορά, τα οργανικά κενά με διορισμούς μονίμων.
Θεσμοθετείται ενιαία διαδικασία προσδιορισμού κενών οργανικών θέσεων και λειτουργικών αναγκών σε επίπεδο σχολικής μονάδας με την αξιοποίηση ειδικών πληροφοριακών προγραμμάτων (χρήση των ΤΠΕ), τα οποία θα ενημερώνονται με στοιχεία σε επίπεδο σχολικής μονάδας. Στόχος είναι ο προσδιορισμός των αναγκαίων εκπαιδευτικών να συνδέεται με το σχολείο, το οποίο είναι η κεντρική μονάδα σχεδιασμού, προγραμματισμού. Σήμερα μια από τις σοβαρότερες αιτίες του ανορθολογισμού που υπάρχει, είναι η αδυναμία προσδιορισμού κάθε χρόνο, των κενών ανά σχολείο ή διεύθυνση.
Τα πραγματικά κενά θα είναι διαθέσιμα και προσβάσιμα στο διαδίκτυο όπου και τα αρμόδια περιφερειακά συμβούλια θα αναρτούν υποχρεωτικά τις αποφάσεις τους.
Οι θέσεις για διορισμό μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού προκηρύσσονται το πρώτο 15νθήμερο του Ιουλίου κάθε έτους, κατά κλάδο ή ειδικότητα και κατά σχολείο ή περιοχή διορισμού και πραγματοποιούνται με βάση τα οργανικά κενά για την καλή λειτουργία της σχολικής χρονιάς που θα ξεκινήσει αμέσως μετά.
Ο χρόνος παραμονής των εκπαιδευτικών στον τόπο πρώτου διορισμού είναι κατ 'ελάχιστον 3 έτη.
Κάθε πρόσληψη για κάλυψη κενών ή αναπλήρωση, πραγματοποιείται με βάση τη σειρά των ενδιαφερόμενων στους ως άνω πίνακες επιτυχόντων.
Ο θεσμός του ωρομισθίου στον ως άνω πίνακα περιορίζεται δραστικά και διατηρείται μόνο για τις εξαιρετικές περιπτώσεις που αντικειμενικοί λόγοι δεν επιτρέπουν την πρόσληψη αναπληρωτή.
Εάν το σύνολο των απαιτούμενων ωρών διδασκαλίας, σε ένα ή περισσότερα σχολεία, είναι λιγότερες από 16 ώρες εισάγεται ο θεσμός του αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο (οι εκπαιδευτικοί έχουν όλα τα δικαιώματα του αναπληρωτή).
Η επιλογή αυτή γίνεται με την προϋπόθεση ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί καλύπτουν το ωράριό τους και έχει εξαντληθεί κάθε δυνατότητα ανάθεσης εκπαιδευτικού έργου σε όλους τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς καθώς και η δυνατότητα των 5 ωρών υπερωρίας των μόνιμων εκπαιδευτικών.
Για τις περιπτώσεις που δεν καλύπτεται το υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών αλλά και για να αξιοποιούνται τα επιπλέον προσόντα και οι άλλες σπουδές των διδασκόντων, εφαρμόζονται οι διαδικασίες της δεύτερης ανάθεσης και καθιερώνεται η δεύτερη ειδικότητα του εκπαιδευτικού.
Οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί, εφόσον επιτύχουν τη βάση στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ μοριοδοτούνται σύμφωνα με τις ακόλουθες γενικές κατηγορίες κριτηρίων, που διασφαλίζουν την επιλογή των ικανότερων:
- Επιτυχία σε διαγωνισμούς ΑΣΕΠ, - Ακαδημαϊκά Προσόντα - Προϋπηρεσία εκπαιδευτικού, - Κοινωνικά Κριτήρια
Ο νεοδιόριστος μόνιμος εκπαιδευτικός παραμένει επί δύο έτη ως «δόκιμος εκπαιδευτικός». Η διετία αυτή αξιοποιείται για την καλύτερη προετοιμασία του εκπαιδευτικού να αναλάβει διδακτικό και παιδαγωγικό έργο.
Καθιερώνεται ο θεσμός του Μέντορα του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού.
Η μονιμοποίηση θα γίνει μετά από αξιολόγηση η οποία μπορεί να καταλήξει, σε πρόταση μονιμοποίησης ή σε πρόταση μετάταξής του σε άλλη υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας.
Αναμορφώνεται η εισαγωγική επιμόρφωση των νεοδιόριστων η οποία θα πραγματοποιείται κατά το πρώτο έτος διορισμού και θα είναι αυξημένης διάρκειας σε σχέση με τα προγράμματα που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα.
3. Μεταθέσεις - Αποσπάσεις με βάση τα πραγματικά κενά και τις πραγματικές ανάγκες.
Το σύστημα μεταθέσεων εξορθολογίζεται μειώνοντας την άσκοπη και συνεχή κινητικότητα των εκπαιδευτικών που επιβαρύνει τη λειτουργία του σχολείου. Οι εκπαιδευτικοί υπηρετούν πραγματικά στην οργανική τους θέση χωρίς εξαιρέσεις.
Όσοι αποσπώνται σε σχολεία, υπηρεσίες ή φορείς λαμβάνουν τις μονάδες μετάθεσης της σχολικής μονάδας όπου υπηρετούν ή της πλησιέστερης στην υπηρεσία ή στο φορέα απόσπασης σχολικής μονάδας.
Ειδικά και μόνο οι αποσπώμενοι στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, στα γραφεία των Περιφερειακών Διευθύνσεων, των Διευθύνσεων και Γραφείων Εκπ / σης, θα λαμβάνουν τα μόρια της πλησιέστερης σχολικής μονάδας συν δύο (2) μονάδες μετάθεσης.
Με βάση την αρχή η «θέση του εκπαιδευτικού είναι στο σχολείο» προτείνεται η συστηματική μείωση των αποσπάσεων εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις και η αξιοποίηση του εκπαιδευτικού δυναμικού στις σχολικές μονάδες.
Σε κάθε περίπτωση προτεραιότητα θα έχουν οι αποσπάσεις που εξυπηρετούν πραγματικές ανάγκες του εκπαιδευτικού συστήματος. Τα πραγματικά κενά που θα προσδιορίζονται εκτός των άλλων και με τη βοήθεια του Πληροφορικού συστήματος θα είναι διαθέσιμα και προσβάσιμα από οποιονδήποτε μέσω διαδικτύου. Απόλυτη διαφάνεια ώστε όλοι να γνωρίζουν και να επιλέγονται αυτοί που έχουν τις προϋποθέσεις.
Οι ανάγκες για αποσπάσεις σε υπηρεσίες και φορείς του Υπουργείου Παιδείας, θα δημοσιοποιούνται αμέσως μετά τις μεταθέσεις και θα αναφέρονται:
- Ο αριθμός των θέσεων προς κάλυψη, κατά υπηρεσία ή φορέα,
- Τα συγκεκριμένα προσόντα που πρέπει να διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι,
- Ο χρόνος της απόσπασης.
Προβλέπεται επίσης η Εθελοντική μετάταξη των εκπαιδευτικών οι οποίοι έχουν έτη απόσπασης και ως εκ τούτου διοικητική εμπειρία, σε διοικητικές θέσεις του Υπουργείου, ώστε να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα δεκαετιών που τόσο το Υπουργείο Παιδείας όσο και οι εποπτευόμενοι οργανισμοί του, λειτουργούν με αποσπασμένους εκπαιδευτικούς.
4. Καθιέρωση αξιοκρατικού συστήματος επιλογής στελεχών διοίκησης στην εκπαίδευση.
Η ανάγκη αλλαγής του πλαισίου επιλογής στελεχών της διοίκησης στην εκπαίδευση προέκυψε από τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν κατά την εφαρμογή του υφιστάμενου συστήματος επιλογών, που περιορίζεται από τις αυξημένες προϋποθέσεις προϋπηρεσίας και την έλλειψη κινήτρων.
Με το νέο πλαίσιο, διασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση των εκπαιδευτικών στη διαδικασία επιλογής καθώς και η διεύρυνση της βάσης των υποψηφίων. Διασφαλίζονται χαρακτηριστικά και εχέγγυα για διαφανείς, αξιοκρατικές επιλογές, Αίρονται τα εμπόδια και οι περιορισμοί στη συμμετοχή με ταυτόχρονη αξιοποίηση των ικανοτήτων και γνώσεων που προκύπτουν από την εμπειρία. Καθίσταται υποχρεωτική η επιμόρφωση σε θέματα διοίκησης της Εκπαίδευσης σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, από την πρώτη εφαρμογή. Παράλληλα υπηρετείται η διαμόρφωση ενός πλαισίου επαγγελματικής εξέλιξης των διοικητικών στελεχών.
Προϋπόθεση επιλογής θα είναι η συμμετοχή σε προγράμματα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, όπως Το πιστοποιητικό διοικητικής ή καθοδηγητικής επάρκειας, το οποίο θα έχει παράλληλα το ρόλο αναγνώρισης α) θεσμού εξετάσεων και β) θεσμού επιμόρφωσης και ουσιαστικής προετοιμασίας των υποψηφίων προκειμένου να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στις απαιτήσεις των θέσεων.
Επιπροσθέτως:
• Προκειμένου να μην ανατραπούν ουσιαστικά τα επιστημονικά και διοικητικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων μειώνεται το ποσοστό μοριοδότησης της συνέντευξης.
• Προσδίδονται χαρακτηριστικά και εχέγγυα για αξιοκρατικές, διαφανείς και αξιόπιστες επιλογές μέσα από την αναβάθμιση της διαδικασίας της συνέντευξης ώστε να αποτελεί πραγματικά εργαλείο διερεύνησης της προσωπικότητας και γενικής συγκρότησης του υποψηφίου και κυρίως του δυναμικού και των ικανοτήτων του. Όπως:
• Η εισαγωγή σταδίου προετοιμασίας σε συγκεκριμένη μελέτη περίπτωσης, ώστε η συνέντευξη να εστιάζει στις ικανότητες του υποψηφίου για αντίληψη της πραγματικότητας και αξιοποίηση του δυναμικού του για ανάληψη πρωτοβουλιών. Ομοίως, και η χρήση έντυπων υποδειγμάτων, δομούν την διαδικασία της συνέντευξης και προασπίζουν την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα.
• Η διαφάνεια της διαδικασίας της συνέντευξης υπηρετείται με την μαγνητοφώνηση.
• Ταυτόχρονα με τον ημιδομημένο τύπο συνέντευξης καθιερώνεται παράλληλα και η υποχρέωση των μελών του συμβουλίου για ξεχωριστή και πλήρως αιτιολογημένη βαθμολογία για κάθε παράμετρο.
• Ο ορισμός των μελών του κάθε συμβουλίου επιλογής, βασίζεται στις προτάσεις ανεξαρτήτων φορέων εκπαίδευσης. Η τελική επιλογή γίνεται μετά από γνώμη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ύστερα από πρόταση του Υπουργού Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.

5. Θέσπιση της Αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας.
Για δεκαετίες δεν εφαρμόστηκε καμία συγκροτημένη διαδικασία αξιολόγησης. Όμως οι συνθήκες ωρίμασαν και οι εκπαιδευτικοί είναι πλέον θετικοί για μια αντικειμενική, δημιουργική και θετική για το σχολείο διαδικασία αξιολόγησης.
Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποτελεί μοναδική διαδικασία διαπίστωσης της θετικής αλλά και της αρνητικής πορείας, και εντοπισμού αδυναμιών. Σε πρώτη φάση ορίζεται ως εσωτερική διαδικασία που οργανώνεται από τους ίδιους τους παράγοντες της σχολικής κοινότητας και η οποία επιδιώκει την ενεργοποίηση των μελών της με στόχο τη βελτίωση των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων και πρακτικών.
Παράλληλα η εμπλοκή των εκπαιδευτικών στη διαδικασία και την παραγωγή των αποτελεσμάτων αξιολόγησης ενισχύει τα κίνητρα και την δέσμευση τους για υλοποίηση προγραμμάτων βελτίωσης του έργου. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται η ανάπτυξη της σχολικής μονάδας και η ανάδειξή της σε ισχυρό φορέα λόγου και δράσης.
Οι σχετικές δράσεις αφορούν:
o τους Πόρους της Σχολικής Μονάδας (υλικοτεχνική υποδομή, οικονομικοί πόροι, ανθρώπινο δυναμικό)
o τη Διοίκηση της Σχολικής Μονάδας (συντονισμός σχολικής ζωής, διαμόρφωση, εφαρμογή σχολικού προγράμματος, αξιοποίηση μέσων και πόρων)
o την εφαρμογή του προγράμματος χωρίς απώλεια διδακτικών ωρών.
o το Κλίμα και τις Σχέσεις μεταξύ των παραγόντων της εκπαιδευτικής κοινότητας
o το συνολικό πρόγραμμα κοινωνικής, πολιτιστικής, περιβαλλοντικής δράσης του Σχολείου
o τις Εκπαιδευτικές Διαδικασίες και τις καινοτομικές δράσεις του σχολείου σε όλους τους τομείς
o τα αποτελέσματα (φοίτηση, επίδοση, μαθητική διαρροή, ατομική-κοινωνική ανάπτυξη μαθητών)
Κάθε σχολείο μπορεί να εμπλουτίσει τα πεδία αυτά, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, και τις απόψεις των μελών της σχολικής κοινότητας για τους παράγοντες που συγκροτούν την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.
Η προβλεπόμενη διαδικασία για όλους είναι:
Α) Κάθε σχολική μονάδα, μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, προβαίνει σε κατάρτιση προγράμματος δράσης για το σχολικό έτος που ξεκινά,
Β) Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, συντάσσεται έκθεση αξιολόγησης, κατά την οποία αξιολογούνται
• Η απόδοση της σχολικής μονάδας στο σύνολό της
• Η διαπίστωση του κατά πόσο επιτεύχθηκαν οι στόχοι που είχαν τεθεί στο πρόγραμμα δράσης του έτους που διανύθηκε
• Η εκτίμηση των επιτυχιών, των αδυναμιών και των προβλημάτων που αντιμετωπίστηκαν κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους
• Η κατάθεση προτάσεων βελτίωσης για την επόμενη σχολική χρονιά
Γ) Η κατάρτιση του προγραμματισμού και της αξιολογικής έκθεσης γίνεται με ευθύνη του Διευθυντή του σχολείου, σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων και τους σχολικούς συμβούλους. Παρουσιάζεται στο σχολικό συμβούλιο και τους γονείς, σε απογευματινή συνεδρίαση και δημοσιεύεται στο διαδίκτυο στις ιστοσελίδες του σχολείου και της αρμόδιας Διεύθυνσης Εκπαίδευσης
Δ) Στη συνέχεια ο Διευθυντής κάθε σχολικής μονάδας, υποβάλλει στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ως εποπτεύοντα φορέα δια μέσου της διοικητικής οδού, έκθεση που περιλαμβάνει την αναλυτική παρουσίαση της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων
Η διαδικασία αξιολόγησης αφορά και σε όλα τα στελέχη της διοίκησης με βάση στόχους που τίθενται κατά μονάδα διοίκησης ετησίως, με ανάλογες διαδικασίες.

Ελπήνωρ

11 Απρ 2010

iPad, το νέο υπερ-γκάτζετ που προσδοκά να αντικαταστήσει το κινητό και τον φορητό υπολογιστή


Το iPad είναι το νέο υπε-γκάτζετ της Apple, Μια συσκευή 700 γραμ. με οθόνη αφής που συνδέεται στο διαδίκτυο, παίζει ταινίες και μουσική και διαβάζει ηλεκτρονικά βιβλία. Η πολλά υποσχόμενη συσκευή διαθέτει οθόνη 9,7 ιντσών, ενσωματωμένο επεξεργαστή 1 Ghz Apple A4, εσωτερική μνήμη Flash από 16 έως 64 GB, και η μπαταρία του μπορεί να παίζει για 10 ώρες συνεχόμενα βίντεο, ενώ διατίθεται ήδη σε 8 μοντέλα στις ΗΠΑ με τιμή από 499 έως 829 δολάρια.
Αυτή η πανάλαφρη συσκευή συνδυάζει την υπέρ-φορητότητα ενός κινητού τηλεφώνου με τη δύναμη και την ευελιξία ενός laptop ή ακόμα και ενός επιτραπέζιου υπολογιστή. Η Apple, με αυτή συσκευή δισκίο την, προσδοκά να πείσει εκείνους που έχουν ήδη στην κατοχή τους ένα κινητό τελευταίας γενιάς και φορητό υπολογιστή να τα αντικαταστήσουν με τη νέα αυτή συσκευή. Στόχος της δεν είναι το iPad απλά να γίνει ένα ακόμη εργαλείο που θα χρησιμοποιούν οι καταναλωτές για ένα γρήγορο έλεγχο των e-mails τους ή για μια ματιά στο διαδίκτυο, αλλά η συσκευή να αποτελέσει μια κινητήρια δύναμη αλλαγής στις επαγγελματικές συνήθειες, να αναδειχθεί δηλαδή το iPad στο απόλυτο επαγγελματικό εργαλείο. Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως το iPad θα αποκτήσει τελικά ένα διευρυμένο ρόλο στην επιχειρηματική αγορά και όχι μόνο, ενώ υπάρχουν και οι σκεπτικιστές οι οποίοι πιστεύουν ότι το iPad δε θα καταφέρει εν τέλει να αντικαταστήσει το iPhone, το BlackBerry ή το φορητό υπολογιστή.
Οι πωλήσεις της «ταμπλέτας» Apple της την πρώτη ημέρα πώλησης έφτασαν στις ΗΠΑ τις 300,000 συσκευές, ενώ είναι ήδη έτοιμη η εισαγωγή της στις αγορές του Καναδά και της Αυστραλίας και ακολουθεί της Ευρώπης. Επίσης, υπολογίζεται ότι οι αγοραστές από το Μ. Σάββατο μέχρι σήμερφα έχουν κατεβάσει περισσότερες από 1.000.000 εφαρμογές και 250.000 ηλεκτρονικά βιβλία, Ενώ η Apple έχει ήδη ενημερώσει τους κατασκευαστές του iPad να ετοιμαστούν για την παραγωγή 10 εκατ. τεμαχίων. Η διαφαινόμενη δε επιτυχία του iPad έχει ήδη τραβήξει την προσοχή πολλών ανταγωνιστριών εταιρειών, όπως της Samsung, της Asus και της Microsoft και ετοιμάζουν ήδη τις δικές τους «ταμπλέτες».
                                                 Δείτε το βίντεο λειτουργίας
Ελπήνωρ

9 Απρ 2010

Μια έκθεση βιβλίου που ξυπνάει τις παιδικές μας μνήμες.



Η έκθεση βιβλίου που οργανώνει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πρέβεζας σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του ίδιου νομού, γυρίζει τους παλαιότερους νοσταλγικά στα χρόνια της αθωότητας μέσα από τις σελίδες των αναγνωστικών βιβλίων των παιδικών τους χρόνων και προβάλλει στους νεότερους έναν κόσμο διαφορετικό, στη φύση και στο χωριό, σε εποχές που η τεχνολογία αποτελούσε ακόμη άγνωστη λέξη.
Για πέντε ημέρες, από Δευτέρα 12 Απριλίου μέχρι Παρασκευή 18 Απριλίου, μικροί και μεγάλοι επισκέπτες μπορούν, άλλοι να γνωρίσουν και άλλοι να θυμηθούν τα παλιά αναγνωστικά, Γραμμένα σε περιόδους πολιτικής έντασης, γλωσσικής διαμάχης αλλά και εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων.

Οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα μέσα από προγραμματισμένες δραστηριότητες και ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα να γνωρίσουν πρόσκαιρα ή διαχρονικά παλαιά αναγνωστικά, να επεξεργαστούν τα πρωτοπόρα ή ηθικοδιδακτικά κείμενά τους, να παίξουν με γραμματοσειρές άλλων εποχών, να απολαύσουν τις κομψές ή κραυγαλέες εικονογραφήσεις τους, να δουν από κοντά τα αναγνωστικά των παππούδων και των γιαγιάδων τους.



Ελπήνωρ

8 Απρ 2010

Ας τελειώνουμε πια με την «τελευταία σοβιετικού τύπου δημοκρατία στην Ευρώπη».

Δυστυχώς, τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί και σταδιακά εφαρμόζονται από την Κυβέρνηση είναι πολύ σκληρά και μοιραία μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. Ταυτόχρονα, περιορίζουν και τους βασικούς άξονες στους οποίους στηριζόταν ως τώρα η οικονομική ανάπτυξη της χώρας, την κατανάλωση, την οικοδομή, τον τουρισμό και τις δημόσιες επενδύσεις. Όμως, για το σύνολο σχεδόν των οικονομολόγων, είναι δεδομένο, ότι τα μέτρα της κυβέρνησης, όσο σκληρά κι αν είναι, δεν πρόκειται να αποδώσουν εάν δεν συνδυαστούν άμεσα με αναπτυξιακά μέτρα για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας σε τομείς στους οποίους η χώρα μας να έχει πραγματικά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, γιατί το παραγόμενο στη χώρα μας «προϊόν» δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικό και γι αυτό βεβαίως, δεν ευθύνεται το ύψος των απολαβών, αλλά η έλλειψη παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας. Κι αυτό αποδεικνύεται εύκολα, ό καθώς οι απολαβές στην Ελλάδα είναι χαμηλότερες απ ', τι στην πλειονότητα των χωρών-μελών της ΟΝΕ. Η αλήθεια είναι πολύ σκληρή και πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητή. Οφείλεται, κυρίως, σε νοοτροπίες (στελεχών, υπαλλήλων, εργοδοτών και εργαζομένων), σε τεχνικές και οργανωτικές ελλείψεις, σε κατακερματισμό των οικονομικών μονάδων, σε γραφειοκρατικά εμπόδια τα οποία οδηγούν στην «Αδράνεια» και στην «Αντίσταση σε κάθε αλλαγή», Όχι μόνον στον κρατικό αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, ενώ αντίθετα η καινοτομία κινεί τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο. Η χώρα μπορεί να μη χρεοκόπησε ακόμη, αλλά το κοινωνικό - οικονομικό μοντέλο του διαπλεκόμενου, άναρχου και κρατικοδίαιτου γραφειοκρατικού καπιταλισμού, που θυμίζει περισσότερο μια σοβιετική δημοκρατία παρά μια σύγχρονη δυτική κοινωνία, έφερε τη χώρα ως εδώ, εκμαυλίζοντας λιγότερο ή περισσότερο τον καθένα από μας, έχει χρεοκοπήσει ήδη.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε τον εξευτελισμό της επίσημης ή ανεπίσημης πτώχευσης και της προσφυγής στο Δ.Ν.Τ. , Είναι ανάγκη να αλλάξει μια κατάσταση που επικρατεί στην πράξη επί δεκαετίες, ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Κι γι αυτό, δεν αρκούν κάποιες φράσεις-σλόγκαν (όπως η περίφημη πλέον «πράσινη ανάπτυξη», την οποία όλοι θέλουμε), ούτε κάποια νομοσχέδια που όπως συμβαίνει συνήθως θα έχουν ίσως καλές προθέσεις, αλλά θα βρίθουν από αντιαναπτυξιακές και γραφειοκρατικές λεπτομέρειες, σαμποτάροντας τους στόχους, που υποτίθεται ότι θα εξυπηρετήσουν.

Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να ανανεώσει τους μηχανισμούς άσκησης της εξουσίας, να δημιουργήσει σύγχρονες δομές και να λάβει μέτρα που θα έχουν ως στόχο να αλλάξουν κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες δεκαετιών, ανοίγοντας τον δρόμο στα υγιή στοιχεία της κοινωνίας. Οι τρόποι οργάνωσης που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι παρωχημένοι και όσο μένουμε προσκολλημένοι στους παλαιούς αυτούς τρόπους τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από την πρόοδο και την ανάπτυξη. Η πολυπλοκότητα, η αίσθηση ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε τα πράγματα και ότι όλα βρίσκονται εκτός ελέγχου, δείχνουν απλώς ότι δεν καταφέραμε να κατανοήσουμε τη βαθύτερη πραγματικότητα της οργανωσιακής ζωής, τις θαυμάσιες επιστημονικές και τεχνολογικές προόδους που έχουν σημειωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν επιθυμούμε να γίνουμε καινοτόμοι και ανταγωνιστικοί, θα πρέπει να βρούμε το θάρρος να απαγκιστρωθούμε από τον παλιό κόσμο, να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε νέες οργανωσιακές μορφές, να εγκαταλείψουμε τα περισσότερα από αυτά που φυλάγαμε σαν κόρη οφθαλμού, να μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και πάλι από την αρχή, γιατί, όπως λέει και ο Αινστάιν: «Κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί από την ίδια τη διάνοια που το δημιούργησε».

Το πιο δύσκολο κομμάτι στη διαδικασία ανάπτυξης είναι η αναδιαμόρφωση του εγκεφάλου μας, η απαλλαγή από παλιές συνήθειες, το να ξεμάθουμε συμπεριφορές που επιδεικνύαμε για πολλά χρόνια. Για να το επιτύχουμε, δεν αρκεί να αποφασίσουμε απλά να ενεργούμε διαφορετικά. Χρειάζεται διαρκής και μεθοδική εξάσκηση στις νέες συμπεριφορές, ώστε να καταπολεμηθούν οι παράγοντες που εμποδίζουν την αλλαγή και να γίνουν πλέον κτήμα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να ξαναβρούμε το πάθος και τα όνειρά μας, να εντοπίσουμε τα κύρια δυνατά μας σημεία και τα σημεία προς βελτίωση και να δημιουργήσουμε το προσωπικό μας πρόγραμμα ανάπτυξης, προσαρμοσμένο στην καθημερινότητά μας.
Τέτοιου είδους αλλαγές δεν συμβαίνουν όμως, από τη μια μέρα στην άλλη. Επαναστάσεις γίνονται όταν ο πόνος ξεχειλίζει, όταν η κοινωνία καθίσταται ώριμη να τις στηρίξει, μέσα από σκληρές δοκιμασίες. Θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξο να περιμένουμε τέτοια θαύματα μέσα στο προσεχές διάστημα. Κι αυτό δεν οφείλεται μόνον στους περιορισμούς σε επίπεδο προσώπων και μηχανισμών, που χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.

Η ίδια η κοινωνία μας, μετά τον εκμαυλισμό ολόκληρων δεκαετιών, δυσκολεύεται να «χωνέψει» τα αδιέξοδα, να αφυπνιστεί και να αντιμετωπίσει το πραγματικό πρόβλημα. Παραμένει κι αυτή βολεμένη στην αδράνεια. Για να αντεπεξέλθουμε στις νέες συνθήκες χρειάζεται μια επανάσταση στην ίδια τη νοοτροπία και στον τρόπο σκέψης μας.
Το ερώτημα πλέον είναι πόσος «πόνος» θα μεσολαβήσει μέχρι τον ερχομό της. Και πόσο γρήγορα θα αφεθούν να βγουν μπροστά οι ικανές και δημιουργικές δυνάμεις για να σηκώσουν το βάρος των αλλαγών που απαιτούνται, δημιουργώντας αποτελεσματικότερα μοντέλα στον κρατικό αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, δίνοντας ξανά όραμα σε μια χώρα, η περηφάνια της οποίας εξαντλείται τα τελευταία χρόνια κάπου μεταξύ ... Γιουροβίζιον και Μουντομπάσκετ.

Ελπήνωρ

5 Απρ 2010

Τα δάνεια της ανεξαρτησίας οδηγούν στην εξάρτηση, τη σπατάλη και την ακολασία

Στις μέρες μας η προσπάθεια δανεισμού της χώρας και αποπληρωμής του χρέους της αποτελεί κυρίαρχο θέμα συζήτησης σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ταυτίζεται με αυτό της εθνικής κυριαρχίας. Το θέμα βέβαια, δεν είναι τωρινό ούτε καν χθεσινό. Το Δημόσιο Χρέος επέκταση υπήρξε το κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής και κατ 'της δημόσιας ζωής από την εποχή του Απελευθερωτικού Aγώνα, πριν ακόμη δηλαδή δημιουργηθεί το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος και συνεχίζει να ταλαιπωρεί την Ελλάδα μέχρι και σήμερα. Η Δημόσια Οικονομία από το 1823 και εφεξής είναι πνιγμένη στα δάνεια αλλά και ταυτόσημη με τη διαφθορά της εξουσίας καθώς και τη σχέση των εκάστοτε κυβερνώντων με οικονομικούς ή άλλους παράγοντες, που δικαιολογημένα προκαλούν την οργή του απλού κόσμου.


Η μικρή μας ιστορία ξεκινάει γύρω στα 1823, ενώ ήδη οι Έλληνες μάχονταν να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό και να κερδίσουν την ελευθερία τους. Μερικοί βέβαια, «μάχονταν» παράλληλα να γεμίσουν τις τσέπες τους ... Η επαναστατική κυβέρνηση είχε άμεση ανάγκη από χρήματα για τις ανάγκες του Αγώνα. Απευθύνθηκε λοιπόν στο πιο ισχυρό κράτος της εποχής, την Αγγλία, και πήρε δύο δάνεια συνολικού ύψους 2.800.000 λιρών. Το πρώτο δάνειο συνομολογήθηκε το 1823 για 800,000 λίρες από τις οποίες οι Έλληνες πήραν στα χέρια τους μόλις 278.700 λίρες, ενώ το δεύτερο συνομολογήθηκε το 1825 για 2.000.000 λίρες και έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 816.000 λίρες.

Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις στην οικονομία για να καταλάβει κανείς τους ληστρικούς όρους των συγκεκριμένων δανείων. Σκεφτείτε ότι οι «Φιλέλληνες» αδερφοί Ρικάρντο κράτησαν για τον εαυτό τους προμήθεια 64,000 λίρες. Όπως καταλαβαίνετε η «αγάπη» για την Ελλάδα κοστίζει λίγο ακριβά ...

Παρόλη την καταλήστευση, όμως, των πιστωτών, το ποσό που έφθασε στην Ελλάδα ήταν και πάλι αρκετά μεγάλο για την εποχή. Φυσικά θα περίμενε κανείς να διατεθεί για τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του Αγώνα. Αντίθετα, αμέσως ξεκίνησε το πλιάτσικο.

Το πρώτο δάνειο σπαταλήθηκε στον εμφύλιο πόλεμο για την εξαγορά των Ρουμελιωτών και την εξόντωση των Μοραϊτών καπεταναίων και το μεγαλύτερο μέρος το καρπώθηκαν οι Υδραίοι και οι Σπετσιώτες.
Το δεύτερο δάνειο εννοείται θα πήγαινε για αγορά σύγχρονων πλοίων και συγκεκριμένα δύο ατμοκίνητων φρεγατών στην Αμερική και έξι ατμοκίνητων πλοίων στην Αγγλία. Ας δούμε όμως τι έγιναν τα έξι πλοία που παραγγέλθηκαν έναντι του ποσού των 123.000 στερλινών στους Άγγλους. Ο "Ακαταμάχητος" κάηκε στον Τάμεση. Η "Επιχείρηση" μόλις βγήκε στο πέλαγος κινδύνεψε να βουλιάξει γιατί διερράγησαν τα καζάνια. Από τα υπόλοιπα τρία μικρότερα το "Ερμής" θα φθάσει με χαλασμένη μηχανή και θα χρειαστεί η αντικατάστασή της, θυμίζοντας τραγικά την ιστορία που επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα με τα υποβρύχια που γέρνουν. Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτός ο ρόλος των Άγγλων τραπεζιτών και ναυπηγών για τη διεκδίκηση της "μίζας". Σε ότι αφορά τις δύο φρεγάτες που παραγγέλθηκαν στην Αμερική έναντι του ποσού των 156.000 στερλινών έχουν και αυτές την ίδια περιπέτεια. Ο "φιλέλληνας" Γουίλιαμ Μπάγιαρντ ανέλαβε τη ναυπήγησή τους. Έπειτα από απανωτές καθυστερήσεις και συνεχή ανατίμησή τους τελικά θα κατασκευαστούν 2 φρεγάτες και η υπόθεση θα φθάσει στα δικαστήρια. Η μία φρεγάτα θα δοθεί στο αμερικανικό ναυτικό, στη μισή όμως τιμή από εκείνη που πλήρωσε η Ελλάδα. Τέλος, η "Καρτερία" έφθασε στην Ελλάδα σε κακή κατάσταση με καθυστέρηση 13 μηνών το Σεπτέμβριο του 1826. Η φρεγάτα αυτή θα πυρποληθεί αργότερα από τον Μιαούλη όταν ξέσπασε το κίνημα για την ανατροπή του Καποδίστρια.

Τα αγγλικά δάνεια αποτέλεσαν την απαρχή της εξάρτησης της Ελλάδας από τα αγγλικά συμφέροντα, της κομματικοποίησης, του διχασμού και της υποτέλειας. Ο Κοραής είχε προειδοποιήσει γι 'αυτό σε μια επιστολή του προς τον Κουντουριώτη: «Το δάνειον το γινόμενον από το Αγγλικό έθνος δεν πρέπει να το στοχάζεσθε ως ευεργεσίαν. Και αυτόν τον διάβολον ήθελον ούτοι μετά χαράς δανείσει αργύρια, αν ο διάβολος είχε να τους ασφαλίσει τα ενέχυρα ».

Το 1827 ήλθε η πρώτη ουσιαστική πτώχευση λόγω αδυναμίας καταβολής των τοκοχρεολυσίων των δανείων του 1823 και 1825.

Το 1843 ήλθε η δεύτερη πτώχευση όταν διακόπηκε η εξόφληση των δόσεων του δανείου των 60.000.000 γαλλικών φράγκων που είχε δοθεί στη Βαυαροκρατία με την εγγύηση των προστάτιδων δυνάμεων. Το δάνειο αυτό εξανεμίστηκε στην αποπληρωμή των δόσεων των δύο αγγλικών δανείων.

Η τρίτη στάση πληρωμών θα γίνει το 1893, Που συμπίπτει με το τέλος της διακυβέρνησης της χώρας από τον Χαρίλαο Τρικούπη. Ο διάδοχός του Δηλιγιάννης θα οδηγήσει τη χώρα το 1897 στον ατιμωτικό πόλεμο κατά της Τουρκίας. Με την ήττα θα έλθει και ο ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος) που θα εισπράττει για λογαριασμό των δανειστών τους φόρους. Ο ΔΟΕ θα καταργηθεί ύστερα από 80 χρόνια, το 1978. Η τέταρτη χρεοκοπία θα γίνει το 1932, Επί Ελευθερίου Βενιζέλου.

Και να πού η Ελλάδα πριν ακόμη συμπληρώσει 200 χρόνια ανεξαρτησίας βρίσκεται πάλι αντιμέτωπη με μια νέα χρεοκοπία και υπό αυστηρή επιτήρηση και έλεγχο από τους πιστωτές της.





Ελπήνωρ