"Όσο αυξάνεται η γνώση μειώνεται το εγώ, ενώ όσο μειώνεται η γνώση αυξάνεται το εγώ!"

26 Απρ 2015

Επίσημη πολιτική η «ανάδελφη χώρα»


Του Άγγελου Στάγκου από την Καθημερινή

Ο Χρήστος Σαρτζετάκης είχε πει την περίφημη φράση «είμαστε έθνος ανάδελφο» και η σημερινή κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί, σε συνεργασία με την κοινωνία, για να αποδείξει στην πράξη ότι είχε απόλυτο δίκαιο. Τουλάχιστον αναφορικά με τις προηγμένες χώρες της Δύσης, στις οποίες υποτίθεται ότι ανήκουμε. Με επιλογή τους ή με επιλογή μας, από το 1821 ώς τώρα. Ως τώρα, γιατί πλέον φαίνεται ότι επίσημη πολιτική είναι να μείνουμε μόνοι και δακτυλοδεικτούμενοι αύριο, κάτι σαν το περίφημο «χωριό του Αστερίξ», που οι Γαλάτες κάτοικοί του είχαν βρει το ελιξίριο για να τσακίζουν στο ξύλο τους Ρωμαίους με κάθε ευκαιρία. Το αντίστοιχο ελιξίριο για τους κυβερνώντες είναι προφανώς η αποφασιστικότητά τους να φτάσουν στον στρατηγικό στόχο της επιβολής του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα στην Ελλάδα και την Ευρώπη» –όπως τονίζεται στην πολιτική απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ–, θεωρώντας ότι είναι σε θέση και έχουν το δικαίωμα να δέρνουν ανελέητα τους Ευρωπαίους.

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινωνία έχει από χρόνια αυτοανακηρυχθεί ανάδελφη. Αρκεί μια ματιά σε δείκτες και συμπεριφορές που ξεκινούν από την παιδεία και φτάνουν στην υγεία για να διαπιστωθεί το γεγονός, πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Τα πιο χοντρά παιδιά, η πρωτιά στην κατανάλωση του τσιγάρου και μάλιστα σε δημόσιους χώρους, παρά την απαγόρευση, η διάχυτη απείθεια στους κανόνες και τους νόμους, η κατάσταση στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, οι συνεχείς καταλήψεις και απεργίες, η φοβερή δυσλειτουργία των κρατικών μηχανισμών, η άρνηση στον καθορισμό χώρων για τα σκουπίδια, η ανυπαρξία στοιχειώδους αξιοκρατίας, οι καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης, η αντίληψη για τις φυλακές, η αντιμετώπιση των τρομοκρατών, οι καθημερινές διαδηλώσεις και απεργίες, τα φαινόμενα της δήωσης και της καταστροφής δημόσιων χώρων, τα συνεχή «όχι» σε κάθε έννοια εκσυγχρονισμού και άλλα πολλά, το πιστοποιούν.

Εδώ και τρεις μήνες, σε όλα τα παραπάνω προστέθηκε και μια κυβέρνηση που κινείται προς την ίδια κατεύθυνση. Μια κυβέρνηση που στο εσωτερικό θέλει να διατηρήσει με κάθε τρόπο το μοντέλο που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή και στο εξωτερικό δείχνει αποφασισμένη να αντιπαρατίθεται σε όλες τις άλλες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Με αποτέλεσμα, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα να είναι η μοναδική χώρα που αρνείται να προσαρμοστεί σε συνθήκες πραγματικότητας και να μην μπορεί να πορευτεί με τις δικές της δυνάμεις. Ταυτόχρονα να απαιτεί ειδική μεταχείριση και να απειλεί όλους τους υπόλοιπους εταίρους, χωρίς να έχει αντικειμενικά τις δυνατότητες. Να χάνει κάθε ευκαιρία βελτίωσης της οικονομικής της κατάστασης και να αρνείται να εκμεταλλευθεί τις αλλαγές οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Να επιδιώκει τη ρήξη και τη σύγκρουση με όλη τη Δύση και τους μηχανισμούς της. Να αδιαφορεί για την αξιοπιστία της και να απολαμβάνει τον χαρακτηρισμό του «μαύρου πρόβατου» που της αποδίδουν, είτε έμμεσα είτε άμεσα.

Πιο συγκεκριμένα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία έχουν πια απαλλαγεί από τους μηχανισμούς στήριξης των οικονομιών τους και δανείζονται με μηδενικά και αρνητικά επιτόκια, ενώ η Ελλάδα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς Μνημόνιο και τα επιτόκια των αγορών είναι απαγορευτικά και ανεβαίνουν. Η Ισπανία έχει τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης και η Ελλάδα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η Κύπρος ξέφυγε από τον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων, δεν έχει ανάγκη από τα μισά κεφάλαια που είχαν οριστεί για τη στήριξή της και δεν θέλει να έχει καμία σχέση με την οικονομική πολιτική της Ελλάδας. Η ενίσχυση της ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατεβάζει επιτόκια, κάνει το χρήμα φτηνότερο και ρίχνει το ευρώ απέναντι στο δολάριο, όλοι επωφελούνται από την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, αλλά όχι η Ελλάδα, γιατί δεν εννοεί να προσαρμοστεί ανάλογα αν και παραπαίει.

Όταν λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά και ο Αλ. Τσίπρας επιμένει να βάφει και να ξαναβάφει κόκκινες γραμμές, όταν το κόμμα, η Κοινοβουλευτική του Ομάδα και η κυβέρνηση απαρτίζονται από πρόσωπα που ζουν σε άλλο σύμπαν, όχι μόνον ως αριστεροί, αλλά και ως ιδεοληπτικοί ή άσχετοι που θέλουν να αλλάξουν το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο σύστημα, μεταξύ άλλων, είναι σαφές ότι θέλουν την Ελλάδα να μείνει μόνη και ανάδελφη με τη βούλα. Αδιαφορώντας για τις συνέπειες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου