ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ, όπου υπάρχουν Πανεπιστήµια έχουν εφευρεθεί τρεις τρόποι εισαγωγής: ο σωστός, ο λανθασµένος και ο ελληνικός! Ο τελευταίος ξεχωρίζει γιατί δεν είναι ακριβώς µέθοδος εισαγωγής στην κορυφαία εκπαιδευτική βαθµίδα. Περισσότερο φέρνει σε µηχανή παραγωγής ελληνικών πτυχίων που µοιάζουν πολύ µε τα ελληνικά πορτοκάλια: δεν τα θέλει κανείς. Χρόνο µε τον χρόνο η µέθοδος εξελίσσεται. Προς το καλό; Οχι. Προς το κακό; Ούτε. Απλώς, προς το ελληνικότερο. Π.χ. εφέτος ετέθη σε εφαρµογή ένα νέο πειραµατικό πρόγραµµα: πτυχιούχος που είχε εισαχθεί σε σχολή έχοντας γράψει κάτω από ένα! (αριθµός: 1)... Αν το πρόγραµµα... αποτύχει, θα επεκταθεί µε στόχο να κατασκευαστεί στο µέλλον και πτυχιούχος που θα έχει πτυχίο χωρίς να έχει µπει καν στο Πανεπιστήµιο!
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ εδώ την πλάκα. Οι βάσεις εισαγωγής στην εγχώρια Τριτοβάθµια Εκπαίδευση έδειξαν πού οδηγούνται τα πράγµατα όταν λαµβάνονται πολιτικές αποφάσεις σε λάθος χρόνο, µε λάθος τρόπο και για λάθος λόγο. Να εξηγηθούµε: όλοι γνωρίζουν ότι η κατάργηση της «βάσης του δέκα» – από τις λίγες σοβαρές ρυθµίσεις της προηγούµενης κυβέρνησης – δεν έγινε µε εκπαιδευτικά κριτήρια. Ηταν µια ιδιάζουσα πολιτική απόφαση µε το επιχείρηµα ότι το είχε υποσχεθεί προεκλογικά το κυβερνών κόµµα. Λες και θα ήταν το µόνο που έχει υποσχεθεί και δεν είναι εφικτό να πραγµατοποιηθεί.
ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ την είδαµε επί της οθόνης. Υποψήφιοι που πρακτικά το µόνο που έκαναν ήταν να προσέλθουν στην εξεταστική αίθουσα και να γράψουν απλώς το όνοµά τους στην κόλλα – αλλιώς πώς θα τους έβρισκαν – θεωρούνται πλέον ακαδηµαϊκοί πολίτες. Ενδεχοµένως θα εγκατασταθούν στην έδρα της σχολής τους και θα... σπουδάζουν κάτι το οποίο ούτε γνωρίζουν, ούτε επεδίωξαν. Κάποια στιγµή θα βγουν στην αγορά εργασίας και θα απορούν γιατί δεν τους προτιµάει κανένας εργοδότης.
ΑΜ, ΤΟ άλλο; Δεκάδες τµήµατα έµειναν άδεια, γιατί απλούστατα κανείς δεν συγκινείται µε το αντικείµενο των σπουδών που υπόσχονται. Πλην ίσως των καθηγητών που διορίστηκαν για να διδάξουν φοιτητές που δεν θα υπάρξουν!
Αν τώρα λάβουµε υπόψη ότι σε κάποιες σχολές οι βάσεις εκτινάχθηκαν αιφνιδίως και σε άλλες έπεσαν χωρίς αιτία, προκύπτει ότι το σύστηµα εισαγωγής λειτούργησε όπως ακριβώς έχει προγραµµατισθεί να είναι: λοταρία στην οποία ποντάρεις και κερδίζεις αυτό που δεν θέλεις!
ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ότι κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Θα κρατήσει κι άλλο; Ρωτήστε τη Διαµαντοπούλου. Επιασε τον ταύρο από τα κέρατα, σε αρκετές εκπαιδευτικές αρένες, τελευταία. Αν δεν τον πιάσει και στο «εξεταστικό» θα πάει στράφι ο συνολικός σχεδιασµός της και σταδιακά θα δηµιουργηθούν συνθήκες για τον επόµενο µεγάλο εθνικό στόχο: κατάργηση της βάσης του... ένα! Οπότε θα δικαιωθεί και ο ανώνυµος µαθητής όταν έγραφε στον τοίχο ενός Λυκείου το σύνθηµα που συµπεριέλαβε στο «Λεξικό του έξυπνου λόγου» του ο δηµοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης: «Νε στι διµόσια εκπεδεφση- ωχι στιν ιδειοτικοπίηση».
Οι βάσεις έδειξαν πού οδηγούνται τα πράγµατα όταν λαµβάνονται πολιτικές αποφάσεις σε λάθος χρόνο, µε λάθος τρόπο και για λάθος λόγο!
Του Γιώργου Λακόπουλου , από τα ΝΕΑ, Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010
To χειρότερο από τη λήψη "πολιτικών αποφάσεων σε λάθος χρόνο, με λάθος τρόπο και για λάθος λόγο", είναι η λήψη νέων "πολιτικών" αποφάσεων για να στηριχτούν πάση θυσία οι προηγούμενες. Τουλάχιστον ας είχε το θάρρος η ηγεσία του ΥΠΔΒΜΘ, να αναγνωρίσει την αποσπασματική και λάθος απόφαση για την κατάργηση της βάσης του "10", χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η βάση του "10" θα έλυνε τα προβλήματα της παιδείας. Το μόνο που έκανε η βάση του "10" στο ελληνικό "εκπαιδευτικό σύστημα" ήταν να λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα στην εισαγωγή στα Πανεπιστήμια μαθητών που κακώς βρίσκονταν με το απολυτήριο Λυκείου στο χέρι. Αυτό το ξέρουν όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί αλλά και οποιοσδήποτε γονιός είχε παιδιά στο ελληνικό σχολείο τα τελευταία χρόνια. Οι εκπαιδευτικοί όμως για λόγους ευνόητους, στον καθένα, σιωπούν και οι γονείς για τους δικούς τους λόγους σφυρίζουν αδιάφορα. Και τι κάνει το ΥΠΔΜΘ, αντί να πατήσει γκάζια για να αλλάξει άρδην το εκπαιδευτικό σύστημα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στρουθοκαμηλίζει προκειμένου, να καλύψει και τις ανάγκες της "εκλογικής πελατείας" του κόμματος, τους ιδιοκτήτες, επαρχιακών σουβλατζίδικων γκαρσονιερών κλπ και προσπαθεί με πλαστά διλήμματα να υποστηρίζει ως σωστή μια λάθος απόφαση. Μετά..... φοράμε το ταγεράκι το εκσυχρονιστικό και πάμε γι' άλλα υπουργεία......
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν είναι αν οι μαθητές του 1 περάσουν ή όχι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το πρόβλημα είναι που ένα παιδί (ένας μεγάλος αριθμός παιδιών)μετά από 12ετή φοίτηση "στι διµόσια εκπεδεφση", γράφει στις πανελλαδικές εξετάσεις λιγότερο του 1. Μπορεί κάποιος να το εξηγήσει αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΑΣ ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΠΟΛΙΤΗΣ (ΕΚΦΠ)
@(ΕΚΦΠ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα ότι το κύριο πρόβλημα, είναι αυτό που θέτεις ως ερώτημα. Η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι δευτερεύον ζήτημα σε σχέση με το τι μαθητές έχω μετά από 12ετή φοίτηση στο ελληνικό σχολείο. Πολλές φορές ασχολούμαστε με το δευτερεύον και το κύριο το αφήνουμε στην άκρη. Ίσως γιατί το να μην ασχολούμαστε με το κύριο στην εκπαίδευση βολεύει διάφορες πλευρές. (amfilegomena)
Το ουσιαστικό πρόβλημα στην παιδεία μας βρίσκεται συμπυκνωμένο στα λόγια του κοριτσιού που εμφανίσθηκε το επόμενο πρωί μετά από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, σε τηλεοπτική εκπομπή να μιλήσει για την επιτυχία της στις πανελλήνιες - ήταν από τους πρώτους σε κάποια από τις πανεπιστημιακές σχολές υψηλής ζήτησης. Αφού πρώτα ευχαρίστησε το φροντιστήριό της και τους καθηγητές, που της έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα, είπε ότι, τώρα πια το όνειρό της ήταν να βρει μια θέση εργασίας από την οποία «να μη με κουνήσει ποτέ κανείς». Με άλλα λόγια, το κίνητρο για την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε επί τουλάχιστον ένα χρόνο αυτό το παιδί δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά το όραμα μιας ζωής σε απόλυτη ακινησία. Αυτές είναι οι συνέπειες πρώτον από την αδιάφορη δημόσια εκπαίδευση και δεύτερον από το έλλειμα της δημοκρατίας μας: οι καλύτεροι να αγωνίζονται για το δικαίωμα να ζήσουν τη ζωή των χειρότερων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ, αγαπητέ Ελπήνορα, πως το πρόβλημα με την παιδεία είναι πως δεν υπάρχει παιδεία! Εκπαίδευση, και αυτή πολύ κακής ποιότητας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΦΠ