"Όσο αυξάνεται η γνώση μειώνεται το εγώ, ενώ όσο μειώνεται η γνώση αυξάνεται το εγώ!"

27 Νοε 2011

Ο ψευτόμαγκας

Είχε μάθει να τρομοκρατεί τα ανώτατα διοικητικά στελέχη της ΔΕΗ με λεκτική βία και προπηλακισμούς, γεγονός που σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα θα τον είχε στείλει στη φυλακή. Το ανήμπορο κράτος μας, επιτέλους, συνειδητοποίησε, μετά από πέντε μέρες, ότι η κατάληψη του Κέντρου Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ηλεκτροδότησης της ΔΕΗ ήταν παράνομη και χρησιμοποίησε νόμιμη βία για τον τερματισμό της.

Τη σύλληψή του ο κ.Φωτόπουλος θα την καταχωρίσει αναμφίβολα στο βιογραφικό του. Στην Ελλάδα μετράνε οι ψευτομαγκιές – εκλαμβάνονται ως ηρωισμοί από τη λαϊκιστική αριστερά που συνήθως δίνει τον τόνο στην πεζοδρομιακή αναταραχή και, άρα, στα ΜΜΕ. Ο νόμος είναι καλός μόνο όταν δικαιώνει τις αντιλήψεις τους, διαφορετικά είναι «αντιλαϊκός» και «ταξικός». Ο κ. Φωτόπουλος ξέρει καλά ότι δεν θα τιμωρηθεί, όπως δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανένας καταληψίας.
Φαντασιώνεται ο κακόμοιρος ότι είναι ένας Λεχ Βαλέσα, ενώ δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια σύγχρονη έκδοση του Χατζηχρήστου που θυμώνει, κορδώνεται για τον προσέξουν, και φωνάζει στους παριστάμενους: «κρατάτε με ρε»! Ένας κρατικοδίαιτος ψευτόμαγκας, που του λείπει η καλλιέργεια αλλά του περισσεύει το θράσος, συνάντησε για πρώτη φορά το χέρι του νόμου. Υποθέτω ότι φίλοι του υπουργοί όπως ο Χρυσοχοϊδης και ο Λοβέρδος θα κάνουν παραστάσεις στον άλλο κοινό τους φίλο υπουργό Παπουτσή, για να τύχει της αβρής μεταχείρισης που αρμόζει στην εμπροσθοφυλακή της εργατικής αριστοκρατίας.

Αν ήταν παλικάρι με αρχές (διαβάστε το όπως θέλετε…), κι όχι απλώς ένας ισχυρός βραχίονας της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, θα επιζητούσε τη σύλληψή του και την τιμωρία του. Θα ενεργούσε δηλαδή με βάση τους κανόνες της πολιτικής ανυπακοής, προκειμένου, με την προσωπική του περιπέτεια, να επισύρει την προσοχή της κοινωνίας σε άδικους κατ΄ αυτόν νόμους. Αυτό όμως προϋποθέτει τη διάθεση να αναλάβει το κόστος των πράξεών του, να ταλαιπωρηθεί, να υποστεί τις δυσάρεστες συνέπειες του νόμου. Ο κ.Φωτόπουλος όμως έχει μάθει να παίρνει, όχι να δίνει, να επιβάλλεται, όχι να ταλαιπωρείται.
Σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ ζητά - τι έκπληξη! - «ν΄ αφεθούν ελεύθεροι οι συλληφθέντες». Στην Ελλάδα της παρακμής έχουν εκφυλιστεί και οι διαμαρτυρίες: όπως είπε και ο Φωτόπουλος πριν από λίγες μέρες, υποδυόμενος τον Ρομπέν των Δασών, «δεν μας πειράζει να είμαστε χίλιες φορές παράνομοι». Εκ του ασφαλούς φυσικά, δίχως κυρώσεις. Σε ένα εκφυλισμένο κράτος αντιπαρατίθεται μια εκφυλισμένη εργατική αριστοκρατία, η οποία, όπως η συντεχνία των πολιτικάντηδων, θέλει να είναι πάνω από το νόμο. Δεν δεσμεύονται από υπερκείμενες αρχές της έννομης τάξης, την οποία βλέπουν μόνο χρησιμοθηρικά. Γι αυτούς, νόμος είναι ότι λένε οι ίδιοι. Οι Μαυρομιχαλαίοι θα ήταν περήφανοι…
Αναδημοσίευση από το Blog, Έναρθρη κραυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου