Τις τελευταίες τρεις ημέρες η Βουλή ζει πρωτοφανή γεγονότα για συζήτηση προϋπολογισμού κυβέρνησης, τουλάχιστον στην μεταπολιτευτική εποχή. Στην δυσκολότερη για τη χώρα οικονομική συγκυρία, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του Έθνους είναι πλήρως αδιάφοροι για τον προϋπολογισμό της χώρας, δεν πιστεύουν σε αυτόν και αρνούνται όχι μόνο να αναπτύξουν τις απόψεις τους από το βήμα του Κοινοβουλίου, αλλά ακόμα και να παραβρεθούν στις συνεδριάσεις του Σώματος.
Η απευθείας μετάδοση των συνεδριάσεων από το τηλεοπτικό κανάλι της Βουλής δείχνει μία αίθουσα άδεια με παρόντες το πολύ δεκαπέντε βουλευτές, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις είναι τρεις. Πριν μερικούς μήνες είχε γίνει ξανά ένα εξίσου απαράδεκτο γεγονός όταν σε ονομαστική ψηφοφορία, πλήθος βουλευτών συνωστίζονταν μπροστά στο προεδρείο φωνασκώντας ως σχολειαρόπαιδα για να τους φωνάξουν οι ψηφολέκτες πρώτους και να φύγουν το γρηγορότερο.
Στις συνεδριάσεις των τελευταίων ημερών για τον προϋπολογισμό, ένα εξίσου με τις απουσίες απαράδεκτο φαινόμενο, είναι ότι από αυτούς που παίρνουν τον λόγο ελάχιστοι αναφέρονται σε αυτόν ενώ οι υπόλοιποι μόνο στα εσωκομματικά τους.
Είναι επίσης άξιο παρατήρησης ότι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας δήλωσαν ότι η «ζωή» του προϋπολογισμού είναι μόνο λίγους μήνες, μέχρι δηλαδή τις εκλογές και μετά θα γίνει ολική αναθεώρησή του.
Το γεγονός της άδειας αίθουσας συνεδριάσεων του ελληνικού Κοινοβουλίου και η άρνηση συμμετοχής των εκπροσώπων του λαού σε αυτές σε μία κορυφαία στιγμή του κοινοβουλευτικού βίου, όταν μάλιστα την κυβέρνηση Παπαδήμου στηρίζουν τρία από τα πέντε κόμματα της Βουλής είναι φαινόμενο πρωτοφανές και ταυτόχρονα απαράδεκτο για τη Δημοκρατίας μας.
Οι κύριοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει ότι δεν είναι κακώς εννοούμενοι δημόσιοι υπάλληλοι που μπορούν να πηγαίνουν και να φεύγουν από την υπηρεσία τους όποτε τους κάνει κέφι. Έχουν εκλεγεί από τους έλληνες πολίτες για να τους εκπροσωπούν στη κορυφαία λειτουργία μιας Δημοκρατίας που είναι το Κοινοβούλιο.Δεν έχουν το μυαλό, αυτοί οι κύριοι, να καταλάβουν ότι με τη συμπεριφορά τους δίνουν τα ισχυρότερα επιχειρήματα στους εχθρούς της Δημοκρατίας, από όποια πλευρά και αν προέρχονται, καθώς και στους κάθε είδους νοσταλγούς της επτάχρονης δικτατορίας να βγαίνουν και να υποστηρίζουν τις θέσεις τους.
Αν κουράστηκαν, αν δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο καθήκον τους απέναντι σε αυτούς που τους επέλεξαν, αν τέλος πάντων δεν θέλουν, θα ήταν τιμιότερο να παραιτηθούν. Διότι διαφορετικά εξελίσσονται ταχέως στους πιο ύπουλους εχθρούς της Δημοκρατίας.
Και παρότι ο ελληνικός λαός κάνει λάθη είναι σίγουρο ότι δεν ξεχνάει τους εχθρούς του.
Του Τάσου Μπάρλα από το ΒΗΜΑ.
Η απευθείας μετάδοση των συνεδριάσεων από το τηλεοπτικό κανάλι της Βουλής δείχνει μία αίθουσα άδεια με παρόντες το πολύ δεκαπέντε βουλευτές, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις είναι τρεις. Πριν μερικούς μήνες είχε γίνει ξανά ένα εξίσου απαράδεκτο γεγονός όταν σε ονομαστική ψηφοφορία, πλήθος βουλευτών συνωστίζονταν μπροστά στο προεδρείο φωνασκώντας ως σχολειαρόπαιδα για να τους φωνάξουν οι ψηφολέκτες πρώτους και να φύγουν το γρηγορότερο.
Στις συνεδριάσεις των τελευταίων ημερών για τον προϋπολογισμό, ένα εξίσου με τις απουσίες απαράδεκτο φαινόμενο, είναι ότι από αυτούς που παίρνουν τον λόγο ελάχιστοι αναφέρονται σε αυτόν ενώ οι υπόλοιποι μόνο στα εσωκομματικά τους.
Είναι επίσης άξιο παρατήρησης ότι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας δήλωσαν ότι η «ζωή» του προϋπολογισμού είναι μόνο λίγους μήνες, μέχρι δηλαδή τις εκλογές και μετά θα γίνει ολική αναθεώρησή του.
Το γεγονός της άδειας αίθουσας συνεδριάσεων του ελληνικού Κοινοβουλίου και η άρνηση συμμετοχής των εκπροσώπων του λαού σε αυτές σε μία κορυφαία στιγμή του κοινοβουλευτικού βίου, όταν μάλιστα την κυβέρνηση Παπαδήμου στηρίζουν τρία από τα πέντε κόμματα της Βουλής είναι φαινόμενο πρωτοφανές και ταυτόχρονα απαράδεκτο για τη Δημοκρατίας μας.
Οι κύριοι αυτοί δεν έχουν καταλάβει ότι δεν είναι κακώς εννοούμενοι δημόσιοι υπάλληλοι που μπορούν να πηγαίνουν και να φεύγουν από την υπηρεσία τους όποτε τους κάνει κέφι. Έχουν εκλεγεί από τους έλληνες πολίτες για να τους εκπροσωπούν στη κορυφαία λειτουργία μιας Δημοκρατίας που είναι το Κοινοβούλιο.Δεν έχουν το μυαλό, αυτοί οι κύριοι, να καταλάβουν ότι με τη συμπεριφορά τους δίνουν τα ισχυρότερα επιχειρήματα στους εχθρούς της Δημοκρατίας, από όποια πλευρά και αν προέρχονται, καθώς και στους κάθε είδους νοσταλγούς της επτάχρονης δικτατορίας να βγαίνουν και να υποστηρίζουν τις θέσεις τους.
Αν κουράστηκαν, αν δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο καθήκον τους απέναντι σε αυτούς που τους επέλεξαν, αν τέλος πάντων δεν θέλουν, θα ήταν τιμιότερο να παραιτηθούν. Διότι διαφορετικά εξελίσσονται ταχέως στους πιο ύπουλους εχθρούς της Δημοκρατίας.
Και παρότι ο ελληνικός λαός κάνει λάθη είναι σίγουρο ότι δεν ξεχνάει τους εχθρούς του.
Του Τάσου Μπάρλα από το ΒΗΜΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου