Του Τάκη Μίχα, από protagon.gr
Ενώ οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης (με πρωτοστατούσα φυσικά την Ελλάδα) βυθίζονται, κάτω από το βάρος των φόρων των δημοσίων ελλειμμάτων και δαπανών στο βαθύ σκοτάδι και την ανυπαρξία, άλλες περιοχές στον κόσμο, απαλλαγμένες από αυτά τα βαρίδια ανθίζουν και μεγαλουργούν.
Μία τέτοια περιοχή είναι η περίφημη Ευρύτερη Υποπεριοχή του Μεκόγκ(GMS) πού φέτος γιόρτασε 20 έτη από την ίδρυση της στην οποία πρωτοστάτησε η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης. Πρόκειται για μία περιοχή πού σύμφωνα με πολλούς αναλυτές θα αποτελέσει το Ελντοράντο της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης τα επόμενα έτη.
Οι χώρες πού συμμετέχουν σε αυτή την συνεργασία είναι η Καμπότζη, το Λάος, η Μυανμάρ, η Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ και η επαρχία Γουάν της Κίνας. Η περιοχή αυτή πού καθορίζεται από τον ποταμό Μεκόνγκ έχει την έκταση της Δυτικής Ευρώπης και ένα πληθυσμό πού υπερβαίνει τα 320 εκατομμύρια.
«Το Πρόγραμμα GMS μεταμόρφωσε μία περιοχή πού ήταν κάποτε απομονωμένη σε ένα μοντέλο οικονομικής ενσωμάτωσης» δήλωσε πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της Ασιατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας Stephen Groff. «Aν οι χώρες της GMS συνεχίσουν να ενισχύουν την συνεργασία τους, το μέλλον είναι μία ευημερούσα και αρμονική υποπεριοχή στην καρδία της πιο δυναμικής ηπείρου του κόσμου».
Κατά την διάρκεια των περασμένων δύο δεκαετιών επενδύθηκαν στην περιοχή 15 δις δολάρια σε διάφορα έργα όπως δρόμοι, αεροδρόμια και σιδηρόδρομοι, σταθμοί ενέργειας, τουριστικές υποδομές καθώς και σε προγράμματα πρόληψης μεταδιδόμενων ασθενειών και καταπολέμησης της φτώχειας .
Σε αντίθεση δε με την Ελλάδα όπου όλες οι επενδύσεις είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων εδώ τα αποτελέσματα είναι συγκλονιστικά: Ρυθμούς ανάπτυξης 6%-8% ετησίως (πού ούτε στο όνειρο της δεν πρόκειται ποτέ να δει η Ευρωζώνη), ραγδαία μείωση της φτώχειας και ένα τριπλασιασμό του ανά κεφαλή ΑΕΠ.
Αυτό πού δίνει ένα ιδιαίτερο δυναμισμό στην περιοχή είναι ότι όλες οι χώρες πού συμμετέχουν έχουν να προσφέρουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η Ταϋλάνδη έχει εμπειρία στον τραπεζικό τομέα και ανεπτυγμένες αγορές, η Μυανμάρ σημαντικά αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και χαλκού, το Λάος έχει σημαντικό know-how υδροενεργειακών έργων το Βιετνάμ και η Καμπότζη φιλεργατικό νεανικό πληθυσμό ενώ η Επαρχία Γουάν προσφέρει την πρόσβαση στην ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία του κόσμου.
Είναι ενδιαφέρον ότι ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση πού αποτελείται από χώρες πού έχουν (φαινομενικά τουλάχιστον) το ίδιο πολίτευμα βαίνει προς κατάρρευση (η έστω προς ουσιαστική ανυπαρξία), εδώ αντίθετα ενισχύεται η οικονομική συνεργασία μεταξύ πολιτικά ανόμοιων μεταξύ τους χωρών: Κομμουνιστικές δικτατορίες, συνταγματικές μοναρχίες εκδημοκρατιζόμενα στρατιωτικά καθεστώτα συνθέτουν το πολύχρωμο μωσαϊκό μιας περιοχής της οποίας το κοινό σημείο είναι η ύπαρξη ενός ποταμού πού αποτελεί την κύρια πηγή ζωής για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους.
Είναι ενδεικτικό ότι η κυβέρνηση της Φινλανδίας –πού βλέπει πολύ πιο μακριά απο πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες-την περασμένη εβδομάδα προσέφερε 14 εκατομμύρια δολάρια στην περιοχή για πράσινη ανάπτυξη.
Οι Έλληνες (μη κρατικοδίαιτοι )επιχειρηματίες πού βρίσκονται σήμερα υπό διωγμό στην Ελλάδα- πού φυσικά θα γίνει ακόμα πιο έντονος με την άνοδο του Σύριζα-θα πρέπει να αρχίσουν να κοιτούν προς τα εδώ. Μπορεί να είναι σίγουροι ότι εδώ η δημιουργία επιχειρήσεων δεν αντιμετωπίζεται με κατάρες, φόρους και μολότοφ.
Ας το τολμήσουν λοιπόν! Φεύγοντας από την Ελλάδα (και την Ευρωζώνη), όπως θάλεγε και ο γερο-Κάρολος «δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά τις αλυσίδες τους»!
Μία τέτοια περιοχή είναι η περίφημη Ευρύτερη Υποπεριοχή του Μεκόγκ(GMS) πού φέτος γιόρτασε 20 έτη από την ίδρυση της στην οποία πρωτοστάτησε η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης. Πρόκειται για μία περιοχή πού σύμφωνα με πολλούς αναλυτές θα αποτελέσει το Ελντοράντο της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης τα επόμενα έτη.
Οι χώρες πού συμμετέχουν σε αυτή την συνεργασία είναι η Καμπότζη, το Λάος, η Μυανμάρ, η Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ και η επαρχία Γουάν της Κίνας. Η περιοχή αυτή πού καθορίζεται από τον ποταμό Μεκόνγκ έχει την έκταση της Δυτικής Ευρώπης και ένα πληθυσμό πού υπερβαίνει τα 320 εκατομμύρια.
«Το Πρόγραμμα GMS μεταμόρφωσε μία περιοχή πού ήταν κάποτε απομονωμένη σε ένα μοντέλο οικονομικής ενσωμάτωσης» δήλωσε πρόσφατα ο αντιπρόεδρος της Ασιατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας Stephen Groff. «Aν οι χώρες της GMS συνεχίσουν να ενισχύουν την συνεργασία τους, το μέλλον είναι μία ευημερούσα και αρμονική υποπεριοχή στην καρδία της πιο δυναμικής ηπείρου του κόσμου».
Κατά την διάρκεια των περασμένων δύο δεκαετιών επενδύθηκαν στην περιοχή 15 δις δολάρια σε διάφορα έργα όπως δρόμοι, αεροδρόμια και σιδηρόδρομοι, σταθμοί ενέργειας, τουριστικές υποδομές καθώς και σε προγράμματα πρόληψης μεταδιδόμενων ασθενειών και καταπολέμησης της φτώχειας .
Σε αντίθεση δε με την Ελλάδα όπου όλες οι επενδύσεις είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων εδώ τα αποτελέσματα είναι συγκλονιστικά: Ρυθμούς ανάπτυξης 6%-8% ετησίως (πού ούτε στο όνειρο της δεν πρόκειται ποτέ να δει η Ευρωζώνη), ραγδαία μείωση της φτώχειας και ένα τριπλασιασμό του ανά κεφαλή ΑΕΠ.
Αυτό πού δίνει ένα ιδιαίτερο δυναμισμό στην περιοχή είναι ότι όλες οι χώρες πού συμμετέχουν έχουν να προσφέρουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η Ταϋλάνδη έχει εμπειρία στον τραπεζικό τομέα και ανεπτυγμένες αγορές, η Μυανμάρ σημαντικά αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και χαλκού, το Λάος έχει σημαντικό know-how υδροενεργειακών έργων το Βιετνάμ και η Καμπότζη φιλεργατικό νεανικό πληθυσμό ενώ η Επαρχία Γουάν προσφέρει την πρόσβαση στην ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία του κόσμου.
Είναι ενδιαφέρον ότι ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση πού αποτελείται από χώρες πού έχουν (φαινομενικά τουλάχιστον) το ίδιο πολίτευμα βαίνει προς κατάρρευση (η έστω προς ουσιαστική ανυπαρξία), εδώ αντίθετα ενισχύεται η οικονομική συνεργασία μεταξύ πολιτικά ανόμοιων μεταξύ τους χωρών: Κομμουνιστικές δικτατορίες, συνταγματικές μοναρχίες εκδημοκρατιζόμενα στρατιωτικά καθεστώτα συνθέτουν το πολύχρωμο μωσαϊκό μιας περιοχής της οποίας το κοινό σημείο είναι η ύπαρξη ενός ποταμού πού αποτελεί την κύρια πηγή ζωής για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους.
Είναι ενδεικτικό ότι η κυβέρνηση της Φινλανδίας –πού βλέπει πολύ πιο μακριά απο πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες-την περασμένη εβδομάδα προσέφερε 14 εκατομμύρια δολάρια στην περιοχή για πράσινη ανάπτυξη.
Οι Έλληνες (μη κρατικοδίαιτοι )επιχειρηματίες πού βρίσκονται σήμερα υπό διωγμό στην Ελλάδα- πού φυσικά θα γίνει ακόμα πιο έντονος με την άνοδο του Σύριζα-θα πρέπει να αρχίσουν να κοιτούν προς τα εδώ. Μπορεί να είναι σίγουροι ότι εδώ η δημιουργία επιχειρήσεων δεν αντιμετωπίζεται με κατάρες, φόρους και μολότοφ.
Ας το τολμήσουν λοιπόν! Φεύγοντας από την Ελλάδα (και την Ευρωζώνη), όπως θάλεγε και ο γερο-Κάρολος «δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά τις αλυσίδες τους»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου