Ελπίζω να μην επαληθευτεί η προφητεία Σημίτη, αν και πολύ το φοβάμαι‏

Της Ουρανίας Καργούδη, αναδημοσίευση από aixmi.gr

Kώστας Σημίτης:

“…Υπάρχουν πολίτες που φοβούνται ότι η χώρα πορεύεται σταθερά προς την άρνηση της ελευθερίας της σκέψης και της αναζήτησης. Ότι κατευθύνεται προς μια κοινωνία όπου θα κυριαρχεί όλο και μεγαλύτερη εχθρότητα, φόβος και σιωπή. Ότι ένα όλο και πιο επικίνδυνο αμάλγαμα από «αγανακτισμένους» (γιατί κινδυνεύουν τα συντεχνιακά τους προνόμια και οι πρόσοδοί τους), από μονίμως απεργούντες με κάθε αφορμή (γιατί αδυνατούν να σκεφθούν λύσεις), από επιθετικούς οπαδούς της τάξης και ασφάλειας, από πολιτικούς των εύκολων και αναπόδεικτων καταγγελιών, από επιχειρηματίες που νοσταλγούν τη δραχμή και την παλιά ασυδοσία τους, θα οδηγήσει σε ολοκληρωτικές επεμβάσεις «για να τελειώνουμε πια».

Αυτό συγκράτησα από την πολυσχολιασμένη ομιλία Σημίτη στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όχι τα της Κεντροαριστεράς.

Και το συγκράτησα έντρομη γιατί, σ΄αυτήν την παράγραφο, ο πρώην πρωθυπουργός περιέγραφε τους φόβους του για μια κοινωνία, βαθιά διχασμένη, κυριαρχημένη από άλογα συναισθήματα “εχθρότητα, φόβο, σιωπή“ έτοιμη να ανεχτεί ή και να προσυπογράψει, “ολοκληρωτικές επεμβάσεις για να τελειώνουμε πιά “.

Διαβάζω τώρα ανακοίνωση με την υπογραφή “ Νέοι –Νέες ΣΥΡΙΖΑ” (άραγε πρόκειται για τη Νεολαία του κόμματος;)

“Η χαμένη γενιά θα γίνει ο εφιάλτης σας.

Η κυβέρνηση συνεχίζει με προσήλωση την επιχείρηση εκκαθάρισης της νέας γενιάς” …

Δεν θα επιτρέψουμε σε μια χούφτα τεχνοκράτες, νεοφιλελεύθερους και ακροδεξιούς να τσακίσουν τη γενιά μας. Η χαμένη γενιά που ονειρεύονται, αρνείται να χάσει και να παραιτηθεί από αυτά που της ανήκουν…

Είμαστε αποφασισμένοι/ες να νικήσουμε! Το ποτάμι πίσω δε γυρνά και αυτή τη φορά θα ξηλώσει μια για πάντα την κυβέρνηση και τα μνημόνια”!

Αν αυτό δεν είναι κείμενο μίσους, τότε ποιο είναι;

Αν το σύνθημα “η χαμένη γενιά θα γίνει ο εφιάλτης σας“, δεν παρακινεί σε μετωπική σύγκρουση με όλα τα μέσα, νεολαίους απογοητευμένους , ακυρωμένους, τότε τι;

Αν αυτό δεν παραπέμπει στο ανιστόρητο σύνθημα της προηγούμενης περιόδου , στην έναρξη της κρίσης , “η χούντα δεν τελείωσε το ΄73 “, της περιόδου με τους “αγανακτισμένους“, “της πάνω και της κάτω πλατείας “, τότε τι;

Αν οι προπηλακισμοί χθες και σήμερα στελεχών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο, στις αρχές της κρίσης στο υποδόριο εμφυλιοπολεμικό κλίμα, τότε τι;

Αν η συναυλία αύριο στην Αγία Παρασκευή για τους τρείς μήνες από “από το μαύρο της ΕΡΤ” δεν είναι απλώς εφεύρημα για να τονωθεί, κυρίως να συντηρηθεί, κλίμα οξύτητας, μετωπικής αντιπαράθεσης, τότε πώς εξηγείται ότι κάθε μέρα και πιο πολλά από τα γνωστά πρόσωπα της ΕΡΤ, εμφανίζονται στη συχνότητα της Δημόσιας Τηλεόρασης;

Με λίγες μέρες καθυστέρηση η περιγραφή του Κώστα Σημίτη μετατρέπεται στο μεγάλο καθρέφτη της ελληνικής κοινωνίας, στον καθρέφτη συγκεκριμένων προθέσεων.

Ελπίζω μόνο, ελπίζω, να μην επιβεβαιωθούν οι φόβοι του για το πού μπορούν να οδηγηθούν τα πράγματα.