Tα πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι πολλά. Συνολικά υπάρχουν 21 ΑΕΙ και 16 ΑΤΕΙ. Από αυτά, αυτή τη στιγμή, μόνο δύο κρατούν τις πόρτες τους κλειστές για τους φοιτητές, υποστηρίζοντας ότι υφίστανται τις περισσότερες μειώσεις στο διοικητικό προσωπικό. Το Καποδιστριακό της Αθήνας και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο αντιστέκονται σθεναρά με πρωταγωνιστή τον τηλεοπτικό σταρ και «δραματουργό» Θεοδόση Πελεγρίνη, πρύτανη του ΕΚΠΑ.
Αν έχουν δίκιο ή όχι, καθόλου δεν με αφορά. Συμμερίζομαι την απελπισία του υπαλλήλου που θα χάσει τη δουλειά του, όπως ακριβώς θα αισθανόμουν για κάποιο φιλικό ή συγγενικό μου πρόσωπο. Από την άλλη όμως, πόση σημασία έχει τι αισθάνεται ο κάθε πολίτης για τυχόν αδικία του συνανθρώπου του. Έτσι διοικούνται οι πολιτείες; Για φανταστείτε να καταθέταμε τα συναισθήματα μας για πολλούς συνανθρώπους μας, επιδιώκοντας την αποκατάσταση του δικαίου και της ισότητας. Η επιμέρους υποκειμενικότητα μας, το πιθανότερο είναι ότι θα οδηγούσε στην αλληλοεξόντωση ή στην καλύτερη περίπτωση στον ολοκληρωτισμό. Είμαι πολίτης και θέλω ανοιχτό το πανεπιστήμιο, όσο ακόμα έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα!
Με λίγα λόγια, θα περιμέναμε από τον Υπουργό Αρβανιτόπουλο να είχε λύσει το θέμα από το Σεπτέμβριο. Αυτός είναι ο προϊστάμενος του συστήματος και έχει την απόλυτη ευθύνη. Θα περιμέναμε επίσης, από έναν πρύτανη, αν αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητα της θέσης του απέναντι στους φοιτητές, να θυσιάσει ακόμα και την προσωπική του «ευδοκίμηση» για να τους προστατεύσει. Θα περιμέναμε και από τους ίδιους τους φοιτητές να ξεσηκωθούν και να απαιτήσουν το άνοιγμα των σχολών τους. Τίποτα από αυτά δε συνέβη.
Αντίθετα όλοι φαίνεται να απολαμβάνουν το ρόλο τους. Ο Αρβανιτόπουλος περιμένει υπομονετικά τους διαμαρτυρόμενους να κουραστούν και να σεβαστούν τις δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν μετά από δύο μήνες... Ο Πελεγρίνης «συνθέτει» «παραστάσεις» και χτίζει «αριστερό» προφίλ, εν όψει μεταπήδησης στην κεντρική πολιτική σκηνή και οι φοιτητές αναμένουν στα καφέ και στα μπαράκια πότε θα δεήσουν οι «προστάτες» τους να επιτρέψουν τα μαθήματα. Γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι λειτουργούν έτσι; Eίναι πάρα πολύ απλό. Επειδή ο Υπουργός είναι δειλός, επειδή ο Πελεγρίνης είναι προκλητικός και επειδή οι φοιτητές είναι μάζα και όχι ακαδημαϊκοί πολίτες.
Και οι τρεις παράγοντες είναι αλλοτριωμένοι μέσα σε ένα σύστημα που σάπισε συνειδήσεις και αλλοίωσε αρχές και αξίες. Ο αριστούχος και πολυταξιδεμένος σε ξένα πανεπιστήμια, Αρβανιτόπουλος, ασχολήθηκε με την πολιτική, ξέροντας ότι μπαίνει σε ένα σύστημα που μπάζει από παντού. Γιατί το έκανε; Απ ό,τι αποδεικνύεται επειδή «ψωνίστηκε»... Αν ήθελε να σταθεί «ψηλά» θα ήταν γενναίος και δε θα κουτσούρευε το νόμο Διαμαντοπούλου. Αμ, ο Πελεγρίνης; Γαλουχήθηκε μέσα σε συλλόγους διδασκόντων, όπου επικρατούν οι δικομανείς από μένος για τους συναδέλφους τους, όπου παίζουν καμιά φορά ξύλο και μέχρι πρόσφατα, τα κομματόσκυλα των φοιτητών προπηλάκιζαν στα συμβούλια τους αντιφρονούντες καθηγητές... Ξέρει ότι στις επόμενες εκλογές του 2014 -είναι ηλεκτρονικές- δεν θα εκλεγεί ούτε καν μέλος της πρυτανείας και ετοιμάζεται για άλλες «πολιτείες» πιο «κομματικές»... Τέλος η πλειοψηφία των φοιτητών, αποκλεισμένη για δεκαετίες από τις πανεπιστημιακές κοινότητες είναι πια αλλοτριωμένη και απαθέστατη μπροστά σε απειλές και διώξεις από τις γνωστές ομάδες των «επαναστατών».
Η ξεκάθαρη αλήθεια είναι ότι και στα μεγάλα συγκεντρωτικά πανεπιστήμια επικράτησε ο ολοκληρωτισμός και η φασιστική νοοτροπία των μειοψηφιών, όπως σε όλη τη συνδικαλιστική Ελλάδα. Στο Βόλο έγιναν τον Μάρτιο οι πρώτες ηλεκτρονικές εκλογές για την Πρυτανεία. Εκλέχτηκε ο καθηγητής Μεσσήνης με τη μεγαλύτερη συμμετοχή διδασκόντων και όχι πια με τους φοιτητές. Όλα έγιναν ήσυχα και το πανεπιστήμιο λειτουργεί και διοικείται τέλεια. Επικρατεί δημοκρατικότητα στη λήψη των αποφάσεων, χαμηλοί τόνοι και στοιχειώδη συναίνεση, όλα αυτά δηλαδή που χρειάζεται ένας τέτοιος χώρος για να λειτουργήσει. Αντίθετα στον χαώδη συγκεντρωτισμό του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ, συνεχίζουν οι «προστάτες» να λυμαίνονται τα οφέλη της ιδιότυπης «δικτατορίας» τους. Ας περιμένουμε ένα χρόνο που θα γίνουν και δω ηλεκτρονικές εκλογές, χωρίς τη συμμετοχή των κομματικών φοιτητικών εκπροσώπων, και θα φανεί γρήγορα που θα βρεθούν όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» επαναστάτες. Για να δούμε αν θα μπορέσουν να επανεκλεγούν «Πελεγρίνηδες» σε πρυτανείες όταν οι καθηγητές δε θα φοβούνται να ψηφίσουν τους ικανότερους, με τεράστια συμμετοχή και δημοκρατική νηφαλιότητα.
Είναι κρίμα πάντως, γιατί έχουμε ανάγκη από αποφασιστικότητα και ξεκάθαρες λύσεις. Ας καταλάβει κάποτε το κράτος ότι ο γιγαντισμός και ο μικροκαπιταλισμός εμποδίζουν την επιστήμη και την έρευνα, στην Ελλάδα. Είναι γεγονός ότι διαθέτουμε ανθρώπους με ιδιαίτερες δυνατότητες και μεγάλη όρεξη για δουλειά. Επιτέλους, ας τους δώσουμε τη δυνατότητα να εξελιχθούν και να αποδώσουν. Δεν είναι δυνατόν να εμπιστευόμαστε την τύχη των πανεπιστημίων σε κακόμοιρα ανθρωπάκια που λένε συνεχώς ψέματα, υπερασπιζόμενα το «σαρκίο» τους. Έχουμε καταντήσει να ανεχόμαστε όλους τους «άθλιους» που ψάχνουν έδρανο να ακουμπήσουν το κόμπλεξ και τη ματαιοδοξία τους. Από τα έδρανα της Βουλής, μέχρι τα έδρανα των αμφιθεάτρων που διδάσκουν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου