Ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Αλέκος Παπαδόπουλος μιλάει στον διευθυντή του Βήματος Αντώνη Καρακούση για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, το ΠαΣοΚ, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τις επερχόμενες εκλογές και το νέο πολιτικό τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά από αυτές.
«Πέστε στον βασιλιά: Χάμω κείτεται ο περίτεχνος αυλός, ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική ούτε πηγή ομιλούσα. Στέρεψε και το νερό που μιλούσε»
Την πολυσυζητημένη κύκνεια χρησμοδότηση του Μαντείου των Δελφών προς τον βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουλιανό, τον επονομαζόμενο και παραβάτη ή αποστάτη, χρησιμοποίησε ο Αλ.Παπαδόπουλος για να στείλει το σιωπηλό του ίσως και το τελευταίο μήνυμα του!...
«Η χώρα είναι σε χρεοστάσιο - Το δίλημμα είναι αν θα καταρρεύσουμε ή όχι - Καίριες οι ευθύνες όχι μόνο για την πολιτική αλλά και για την πνευματική, ακαδημαϊκή και οικονομική ηγεσία της χώρας»...
...«Η χώρα, το έχουν συνειδητοποιήσει σχεδόν όλοι νομίζω, είναι σε πάρα πολύ δύσκολη θέση. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, στις κοινωνίες αντιδρά το ένστικτο της επιβίωσης. Αυτό έρχεται και κολλάει με τις αντικειμενικές και απρόσωπες συνθήκες που δημιουργούν εσωτερικές δυνάμεις σε μια κοινωνία για να φύγει από μια κρίση. Λυπάμαι αλλά φαίνεται ότι είναι τόσο επικυρίαρχος ο ιστορικός λαϊκισμός στη χώρα μας που δεν αφήνει να αναπτυχθούν ρεύματα στην κοινωνία για να βοηθήσουν αυτά τα ρεύματα, τα ρεύματα τα απρόσωπα. Αλλο αν μετά προκύπτουν τα πρόσωπα τα οποία θα τα οδηγήσουν ή δεν θα τα οδηγήσουν σε μια πορεία προς το μέλλον. Ρεύματα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην κοινωνία και στις εκλογές δεν θα συγκρουστούν απόψεις για τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο η χώρα θα οδηγηθεί στις εκλογές. Πολύ φοβούμαι ότι η περίοδος η προεκλογική θα είναι και μια περίοδος συμβατική και αυτή. Πολύ φοβούμαι ότι η ψήφος η οποία θα δοθεί σε πολλές περιπτώσεις θα είναι ψήφος θυμικού και πολύ φοβούμαι ότι το μετεκλογικό τοπίο θα έχει προσδιοριστεί όχι με την ψυχραιμία, με την αυτογνωσία, με τη συνειδητοποίηση εκείνης της συλλογικής συνειδητοποίησης που θα απαιτούσαν οι περιστάσεις για μια απολύτως δύσκολη πορεία από εδώ και πέρα. Πάρα πολύ φοβούμαι, μέχρι στιγμής αυτά είναι τα δείγματα. Εκτός από εξαιρέσεις, ο πολιτικός αγώνας στην προεκλογική αυτή περίοδο προορίζεται να γίνει όχι ανάμεσα σε ρεύματα και απόψεις αλλά μέσα σε αποχρώσεις του ιστορικού όπως είπα λαϊκισμού».
«Για να γεννηθούν ρεύματα, σκέψεις, μια δυναμική δηλαδή που να οδηγήσει τη χώρα, να την πάει παραπέρα, αυτό είναι κλασικό, δεν είναι κάτι το οποίο το λέω εγώ, είναι ότι πρέπει να προηγηθεί μια αντίληψη, ας το πω έτσι, διαφωτισμού. Με την έννοια της συνειδητοποίησης της κατάστασης που είναι η χώρα, της αυτογνωσίας και των νέων δρόμων για την περιπέτειά της μέσα στον κόσμο, στον χώρο και στον χρόνο από εδώ και πέρα. Λυπάμαι αλλά είναι πολύ άδικες για την κατάσταση του λαού μας αυτή την ώρα οι διαμορφώσεις οι οποίες γίνονται. Είναι πάρα πολύ άδικες. Και λυπάμαι και εκεί η ευθύνη δεν είναι μόνο στην πολιτική ηγεσία, είναι τρομακτικές οι ευθύνες γιατί όλοι συμπυκνώνουν και χτυπούν την πολιτική ηγεσία. Με βαρύτατες ευθύνες συμμετείχαμε όλοι μας, κανένας δεν οφείλει, δεν επιτρέπεται να ξεχωρίσει τον εαυτό του. Είναι αντικειμενικές οι ευθύνες στην πολιτική και όλοι μας κουβαλάμε το προπατορικό αμάρτημα. Αλλά δεν φταίνε μόνο οι πολιτικές ηγεσίες. Φταίνε και οι άλλες ηγεσίες οι οποίες μεταμορφώνονται οβιδικά και θέλουν και εκείνες να υπάρξουν σε μια περίοδο που για τις αιτίες που οδηγηθήκαμε εδώ έχουν καίριες ευθύνες. Είναι η πνευματική ηγεσία της χώρας, είναι η ακαδημαϊκή ηγεσία της χώρας, είναι η οικονομική ελίτ της χώρας και έχει αφεθεί η διαμόρφωση συνειδήσεων, συλλογικών συνειδήσεων πάντα στον ελληνικό λαό που θα έπρεπε μόνο να ενημερώνουν και όχι να διαμορφώνουν»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου