Στις προηγούμενες εκλογές μας είπαν ότι λεφτά υπάρχουν. Τώρα μας λένε ότι θα αντιμετωπίσουμε το χρέος με τα μπρόκολα και τα ραπανάκια. Δηλαδή, θα φυτέψουμε όλη την Ελλάδα γεωργικά προϊόντα, θα τα πουλήσουμε στα χλωμά πρόσωπα του Βορρά και έτσι θα ξεχρεώσουμε. Αφήστε που αν μείνουν και τίποτα υπόλοιπα μπορούμε να τους στείλουμε μερικά βαρέλια πετρέλαιο και να καθαρίσουμε...
Μαθαίνουμε, επίσης, ότι Ρώσοι και Κινέζοι μας ικετεύουν να βάλουν τα χρήματά τους στα ερείπια της ελληνικής Οικονομίας και εμείς δεν θέλουμε! Άλλοι, πιο προχωρημένοι, με master στην Οικονομία και στις διεθνείς σχέσεις, μας λένε ότι θα πετύχουμε την ανάπτυξη με τα χρήματα που δεν θα πληρώσουμε προς τους πιστωτές μας. Πατριώτες αυτοί, γνωστοί από την μάχη του Χρηματιστηρίου το 1999...
Υπάρχουν κι άλλες ιδέες. Όπως το να δώσουμε πλούσια επιδόματα στους ανέργους. Τι πιο ωραίο από το να προσφέρεις βοήθεια σε ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Αλλά δεν μας λένε από πού θα βρεθούν τα χρήματα. Ή καλύτερα, δεν τολμάνε να πούνε ότι μπορούν να βρουν τα χαρτονομίσματα αν τυπώνουν δραχμές. Σε άλλη περίπτωση είναι αδύνατον...
Σε κάθε περίπτωση λείπει μία έξυπνη και δημιουργική πρόταση. Το να λέει κάποιος ότι θέλει το ευρώ, αλλά χωρίς το μνημόνιο, δείχνει το μέγεθος της ανοησίας του. Αλλά τέτοιοι μας πρέπουν και τέτοιους θα ψηφίσουμε και αυτή την φορά. Λαοπλάνους και απατεώνες της πολιτικής...
Αν ήταν να μας σώσουν τα μαρούλια, ο ήλιος και οι σπάνιες γαίες, αυτό θα είχε ήδη συμβεί. Για να το πούμε και διαφορετικά: Ακόμη κι αν μας χάριζαν όλα τα δάνεια ή είχαμε δεκαπλάσιο πλούτο από αυτόν που ισχυριζόμαστε ότι έχουμε, θα φτάναμε και πάλι στην χρεοκοπία! Ο λόγος; Η συνταγή είναι χρεοκοπημένη. Δεν ψάχνουμε να βρούμε χρυσές λίρες κάτω από τα σεντούκια, αλλά να αλλάξουμε την νοοτροπία μιας ολόκληρης χώρας. Οι δυνάμεις της εργασίας είναι εκείνες που μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση. Θα το κατανοήσουμε πλήρως στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις...
Του Θανάση Μαυρίδη, από το capital.gr
Μαθαίνουμε, επίσης, ότι Ρώσοι και Κινέζοι μας ικετεύουν να βάλουν τα χρήματά τους στα ερείπια της ελληνικής Οικονομίας και εμείς δεν θέλουμε! Άλλοι, πιο προχωρημένοι, με master στην Οικονομία και στις διεθνείς σχέσεις, μας λένε ότι θα πετύχουμε την ανάπτυξη με τα χρήματα που δεν θα πληρώσουμε προς τους πιστωτές μας. Πατριώτες αυτοί, γνωστοί από την μάχη του Χρηματιστηρίου το 1999...
Υπάρχουν κι άλλες ιδέες. Όπως το να δώσουμε πλούσια επιδόματα στους ανέργους. Τι πιο ωραίο από το να προσφέρεις βοήθεια σε ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Αλλά δεν μας λένε από πού θα βρεθούν τα χρήματα. Ή καλύτερα, δεν τολμάνε να πούνε ότι μπορούν να βρουν τα χαρτονομίσματα αν τυπώνουν δραχμές. Σε άλλη περίπτωση είναι αδύνατον...
Σε κάθε περίπτωση λείπει μία έξυπνη και δημιουργική πρόταση. Το να λέει κάποιος ότι θέλει το ευρώ, αλλά χωρίς το μνημόνιο, δείχνει το μέγεθος της ανοησίας του. Αλλά τέτοιοι μας πρέπουν και τέτοιους θα ψηφίσουμε και αυτή την φορά. Λαοπλάνους και απατεώνες της πολιτικής...
Αν ήταν να μας σώσουν τα μαρούλια, ο ήλιος και οι σπάνιες γαίες, αυτό θα είχε ήδη συμβεί. Για να το πούμε και διαφορετικά: Ακόμη κι αν μας χάριζαν όλα τα δάνεια ή είχαμε δεκαπλάσιο πλούτο από αυτόν που ισχυριζόμαστε ότι έχουμε, θα φτάναμε και πάλι στην χρεοκοπία! Ο λόγος; Η συνταγή είναι χρεοκοπημένη. Δεν ψάχνουμε να βρούμε χρυσές λίρες κάτω από τα σεντούκια, αλλά να αλλάξουμε την νοοτροπία μιας ολόκληρης χώρας. Οι δυνάμεις της εργασίας είναι εκείνες που μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση. Θα το κατανοήσουμε πλήρως στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις...
Του Θανάση Μαυρίδη, από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου