Του Γιάννη Καψή, από aixmi.gr
Η εικόνα μιλάει απο μόνη της. Σκουρόχρωμο πόλο με λευκό γιακά, σημαιούλα της Αμερικής ραμμένη στο πέτο, στο χέρι ρολόι σε μέγεθος ρολογιού τοίχου και στυλάκι χαλαρό και μάγκικο. Θα μπορούσε να είναι ο αρχετυπικός νεόπλουτος Έλληνας που προσπαθεί να κρύψει τις χωριάτικες καταβολές του κάτω από trendy ρούχα και αξεσουάρ.
Αμ δε! Ο εν λόγω κύριος είναι η τελευταία μεταγραφή του SKAI, ο Γιώργος Τράγκας. Δύο ορόφους κάτω απο τα γραφεία της εγκυρότατης Καθημερινής, ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος παρουσιάζει την «αντιμνημονιακή» και «αντικαθεστωτική» του εκπομπή, κοπιάροντας τον άκρατο λαικισμό και την φθηνή αισθητική του Λάκη Λαζόπουλου. Σε μία πιο δεξιά εκδοχή φυσικά.
Την Κυριακή το βράδυ έκανε το εξής αμίμιτο. Σε σύνολο πέντε καλεσμένων, επέλεξε και οι πέντε να είναι βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Το σενάριο γνωστό. Εθνικοπατριωτικές κορώνες, αντιγερμανικό μένος επιπέδου καφετέριας και ερωτήσεις πάσες, του τύπου «ποίοι διαπράττουν τα περισσότερα εγκλήματα: οι Έλληνες ή οι λαθρομετανάστες;»
Χωρίς τη δυνατότητα αντιλόγου και σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον, οι Ράμπο της Χρυσής Αυγής έμοιαζαν με ήρεμα γατάκια καναπέ. Δεν διέκοπταν ποτέ τους δακρύβρεχτους μονολόγους του παρουσιαστή, απλά κάπου κάπου πέταγαν και μία ατάκα. Με το σεις και με το σας πάντα. Αυτή τη φορά δεν αναφέρθηκαν στα χρέη του σταθμού και στους βρώμικους καναλάρχες. Δεν υπήρχε λόγος βλέπετε. Οι πόρτες ήταν ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα.
Σκηνικό που παραπέμπει στο Αλ Τσαντίρι. Ο Τράγκας – σαν άλλος Λαζόπουλος – σε ρόλο εισαγγελέα, το πόρισμα ήδη έτοιμο απο το πρωί και το κοινό να χειροκροτάει σε κάθε άκουσμα της λέξης «κατοχή». Μόνο που αυτή τη φορά η μπουρδολογία ήταν στρατευμένη. Ο κύριος Τράγκας, με πολύ ύπουλο τρόπο, μας παρουσίασε μία εξιδανικευμένη και πιο λάιτ εκδοχή του νεοναζισμού. Και καλά μάγκικη, και καλά ελληνική και καλά αστεία…
Και παρόλο που οι τεχνικές και τα κόλπα του «αντιστασιακού» Γιώργου Τράγκα είναι παλιά, άλλο είναι αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει. Γιατί σαν κοινωνία παράγουμε συνεχώς Λαζόπουλους και Τράγκες; Γιατί μας ελκύει η συνωμοσιολογία και οι εύκολες λύσεις; Γιατί έχουμε αντικαταστήσει τον διάλογο με τις κραυγές;
Φοβάμαι πως για όσο διαρκεί η κρίση, τα παραπάνω θα μένουν αναπάντητα. Εν τω μεταξύ όμως, όλο και περισσότερες γιαγιάδες θα τυφλώνονται από τα «αθώα» αστεία του Λαζόπουλου, και όλο και περισσότεροι νέοι θα ασπάζονται την παραφιλολογία του Τράγκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου