Αναδημοσίευση από το capital.gr
Σύντροφοι,
Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας ενορχηστρωμένης τηλεοπτικής παρωδίας από τα εμετικά ΜΜΕ, με θλιβερούς πρωταγωνιστές τους πολιτικούς των αστικών κομμάτων της Βουλής.
Σύντροφοι. Οι «Εξεταστικές» τους Επιτροπές, «ανακρίνουν» τους υπόπτους εμπλεκόμενους πολιτικούς σε ζωντανή σύνδεση προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. Αποπροσανατολίζουν από τα σημαντικά, προσφέροντας «θεάματα» αντί «άρτου» στις πλατιές μάζες που ζουν καθημερινά στο πετσί τους την κρίση του καπιταλισμού.
Για αυτό σύντροφοι, μην μπερδεύεστε. Δεν υπάρχει κρίση «χρέους». Δεν υπήρξε ποτέ. Η όξυνση της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, ΑΥΤΟ οδήγησε στην κρίση.
Μέσα σε αυτό το βρώμικο, το σάπιο πλαίσιο διαφθοράς, το αστικό πολιτικό μόρφωμα ξεζούμισε τα λαϊκά στρώματα και τα οδήγησε στην ανέχεια.
Και στην αγκαλιά μας. Γιατί σύντροφοι, τι νόημα θα είχε το Κόμμα σε μια κοινωνία χωρίς ανέχεια. Αν δεν υπάρχει, καθήκον μας είναι να την δημιουργήσουμε.
Σύντροφοι, αρκετά με τις «Επιτροπές» τους. ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ. Αληθινή δικαιοσύνη
Σοσιαλιστική μας αρχή, γραμμή άκαμπτη και αταλάντευτη είναι: Όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως. Της ενοχής τους. Λαϊκά Δικαστήρια. Τώρα.
Ενθυμούμαι στην Μόσχα, σύντροφοι, την περίφημη Δίκη των 21. Αυτό το μνημείο δικαιοσύνης που πρέπει να φωτίζει το δρόμο κάθε σοσιαλιστικής Θέτιδος.
Όταν ο σύντροφος εισαγγελέας κατακεραύνωσε με πύρινο λόγο τους 21 αντεπαναστάτες για προδότες του Λαού (νομίζω, διότι δεν θυμούμαι ακριβώς τι ομολόγησαν αυτοβούλως στη φάλαγγα) και τους έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα για να μην επιμολύνουν την επανάσταση.
Όταν τα τρένα ζέσταιναν τις ατμομηχανές τους στον Κεντρικό Σταθμό της Μόσχας, περιμένοντας την επιβίβαση των ρεβιζιονιστικών σκυλιών που καταδικάσθηκαν σε 40 χρόνια καταναγκαστικής εργασίας, με ελαφρυντικά.
Όταν η Πράβδα εκτύπωνε το κάθε φύλλο 30 επανεκτυπώσεις, ώστε να σβήνονται οι φωτογραφίες αντεπαναστατών από το πλευρό του Ιωσήφ και από τις εξέδρες του Κόμματος την Πρωτομαγιά. Γεγονός που επέφερε την μήνιν του Ιωσήφ, καθώς μετά το μεγάλο Πογκρόμ του 1939 και τις εκκαθαρίσεις, η φωτογραφία από το ποδοσφαιρικό ντέρμπυ Ντιναμό-ΤΣΣΚΑ έδειχνε τον Ιωσήφ να κάθεται μόνο του σε ένα άδειο στάδιο.
Σύντροφοι. Μην πιστεύετε στην αστική δικαιοσύνη τους. Μην τρώτε το κουτόχορτο που αφειδώς μοιράζουν.
Πυκνώστε τις επαναστατικές γραμμές και ζητήστε σοσιαλιστική δικαιοσύνη. Κάθε πόλη και ένα πογκρόμ. Κάθε οικογένεια και ένα Gulag.
Venceremos.
Υ.Γ. Σύντροφοι. Το μονομπλόκ της αντίδρασης επιμένει να αγνοεί τις Κομματικές γραμμές και να κάνει του κεφαλιού του. Ο Κομισάριος είναι εδώ. Και το Μούρμανσκ σας περιμένει.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Lavrenti Beria εμφανίστηκε στα ξαφνικά και μπορεί και πάλι το ίδιο έξαφνα να χαθεί στα σκοτεινά σοκάκια της ιστορίας. Αυτό που διαβάσατε μπορεί να ήταν το τελευταίο κείμενό του.
Σύντροφοι,
Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας ενορχηστρωμένης τηλεοπτικής παρωδίας από τα εμετικά ΜΜΕ, με θλιβερούς πρωταγωνιστές τους πολιτικούς των αστικών κομμάτων της Βουλής.
Σύντροφοι. Οι «Εξεταστικές» τους Επιτροπές, «ανακρίνουν» τους υπόπτους εμπλεκόμενους πολιτικούς σε ζωντανή σύνδεση προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. Αποπροσανατολίζουν από τα σημαντικά, προσφέροντας «θεάματα» αντί «άρτου» στις πλατιές μάζες που ζουν καθημερινά στο πετσί τους την κρίση του καπιταλισμού.
Για αυτό σύντροφοι, μην μπερδεύεστε. Δεν υπάρχει κρίση «χρέους». Δεν υπήρξε ποτέ. Η όξυνση της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, ΑΥΤΟ οδήγησε στην κρίση.
Μέσα σε αυτό το βρώμικο, το σάπιο πλαίσιο διαφθοράς, το αστικό πολιτικό μόρφωμα ξεζούμισε τα λαϊκά στρώματα και τα οδήγησε στην ανέχεια.
Και στην αγκαλιά μας. Γιατί σύντροφοι, τι νόημα θα είχε το Κόμμα σε μια κοινωνία χωρίς ανέχεια. Αν δεν υπάρχει, καθήκον μας είναι να την δημιουργήσουμε.
Σύντροφοι, αρκετά με τις «Επιτροπές» τους. ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ. Αληθινή δικαιοσύνη
Σοσιαλιστική μας αρχή, γραμμή άκαμπτη και αταλάντευτη είναι: Όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως. Της ενοχής τους. Λαϊκά Δικαστήρια. Τώρα.
Ενθυμούμαι στην Μόσχα, σύντροφοι, την περίφημη Δίκη των 21. Αυτό το μνημείο δικαιοσύνης που πρέπει να φωτίζει το δρόμο κάθε σοσιαλιστικής Θέτιδος.
Όταν ο σύντροφος εισαγγελέας κατακεραύνωσε με πύρινο λόγο τους 21 αντεπαναστάτες για προδότες του Λαού (νομίζω, διότι δεν θυμούμαι ακριβώς τι ομολόγησαν αυτοβούλως στη φάλαγγα) και τους έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα για να μην επιμολύνουν την επανάσταση.
Όταν τα τρένα ζέσταιναν τις ατμομηχανές τους στον Κεντρικό Σταθμό της Μόσχας, περιμένοντας την επιβίβαση των ρεβιζιονιστικών σκυλιών που καταδικάσθηκαν σε 40 χρόνια καταναγκαστικής εργασίας, με ελαφρυντικά.
Όταν η Πράβδα εκτύπωνε το κάθε φύλλο 30 επανεκτυπώσεις, ώστε να σβήνονται οι φωτογραφίες αντεπαναστατών από το πλευρό του Ιωσήφ και από τις εξέδρες του Κόμματος την Πρωτομαγιά. Γεγονός που επέφερε την μήνιν του Ιωσήφ, καθώς μετά το μεγάλο Πογκρόμ του 1939 και τις εκκαθαρίσεις, η φωτογραφία από το ποδοσφαιρικό ντέρμπυ Ντιναμό-ΤΣΣΚΑ έδειχνε τον Ιωσήφ να κάθεται μόνο του σε ένα άδειο στάδιο.
Σύντροφοι. Μην πιστεύετε στην αστική δικαιοσύνη τους. Μην τρώτε το κουτόχορτο που αφειδώς μοιράζουν.
Πυκνώστε τις επαναστατικές γραμμές και ζητήστε σοσιαλιστική δικαιοσύνη. Κάθε πόλη και ένα πογκρόμ. Κάθε οικογένεια και ένα Gulag.
Venceremos.
Υ.Γ. Σύντροφοι. Το μονομπλόκ της αντίδρασης επιμένει να αγνοεί τις Κομματικές γραμμές και να κάνει του κεφαλιού του. Ο Κομισάριος είναι εδώ. Και το Μούρμανσκ σας περιμένει.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Lavrenti Beria εμφανίστηκε στα ξαφνικά και μπορεί και πάλι το ίδιο έξαφνα να χαθεί στα σκοτεινά σοκάκια της ιστορίας. Αυτό που διαβάσατε μπορεί να ήταν το τελευταίο κείμενό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου