Η μεταφυσική αντίληψη για την προστασία της χώρας

Εδώ και πολλά χρόνια, κυρίως όμως από την εποχή του βρώμικου 89 και με απαρχή τις κυβερνήσεις συνεργασίας, την οικουμενική και την αντίστοιχη 3ετή διακυβέρνηση Μητσοτάκη, όλα τα οικονομικά στοιχεία στη χώρα μας έδειχναν ότι υπήρχε μια βαθειά υφέρπουσα και σοβούσα κρίση που κάποτε θα ερχόταν στην επιφάνεια με δραματικό τρόπο παρά την προσπάθεια συγκάλυψης από τις διάφορες κυβερνήσεις με τη βοήθεια της εφαρμοζόμενης δημιουργικής λογιστικής. Τα συνεχή και συσσωρευμένα ελλείμματα διόγκωναν με γεωμετρική πρόοδο το δημόσιο χρέος της χώρας, αναγκάζοντας το κράτος να δανείζεται όλο και περισσότερο για τις τρέχουσες ανάγκες του. Ενώ οι εξαγωγές συνεχώς βυθιζόταν σε όλο και χαμηλότερα επίπεδα, οι εισαγωγές στηριζόμενες στα δανεικά του κράτους και των ιδιωτών έτρεχαν με ιλιγγιώδη ρυθμό δημιουργώντας τεράστιο άνοιγμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και επιπλέον η παραγωγικότητα κατέρρεε σε όλους τους τομείς της οικονομίας, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα.

 Οι πολιτικοί μας ταγοί έδειχναν να αδιαφορούν για αυτά τα μακροοικονομικά μεγέθη που εμφάνιζε η χώρα και το μόνο που τους απασχολούσε ήταν πώς με διάφορα πολιτικά τερτίπια θα κερδίσουν τις επόμενες εκλογές παραμένοντας για λίγο ακόμη στην εξουσία. Έτσι, η κυβέρνηση Καραμανλή του 2004 δεν ολοκληρώνει τη θητεία της, αλλά ανανεώνεται με μια επιπλέον κοινοβουλευτική εντολή το 2007 και τελικά εγκαταλείπει την εξουσία το 2009 αφήνοντας πίσω της τραγικά οικονομικά μεγέθη για τη χώρα και τους Έλληνες. Η νέα κυβέρνηση φαίνεται να ξαφνιάζεται από την κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία μας και πελαγοδρομεί σε μια συνεχή και αέναη παλινδρόμηση τακτικών με εμφανή αδυναμία στη χάραξη πολιτικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της έκρυθμης κατάστασης. Ο λαός από την πλευρά του δείχνει να μην αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης και δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αναρωτιέται όμως κανείς, πώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται τόσα χρόνια πολιτικοί και πολίτες το πού οδηγείται με μαθηματική βεβαιότητα η χώρα; Πώς είναι δυνατόν να βιώνουν μια τέτοια χίμαιρα για τόσο μεγάλο διάστημα; Γιατί, πολίτες και πολιτικοί έκλειναν τα αυτιά τους στις ψύχραιμες και λογικές φωνές που προμήνυαν για την καταστροφή πού ερχόταν; Θεωρούμε για έναν απλό λόγο: Οι Έλληνες πίστευαν σε μια μεταφυσική αντίληψη για την προστασία της χώρας.

Ο λαός μας είχε εγγραμματισθεί με μια λογική, ώστε είχε διαμορφώσει μια διαδεδομένη πεποίθηση ότι υπάρχει ένα αόρατο χέρι που προστατεύει αυτό το κράτος. Το ένδοξο παρελθόν και ο κεντρικός αλλά μη οριοθετημένος ρόλος της εκκλησίας, δημιούργησε μια θρησκόληπτη ιδεοληψία που οδήγησε με τη σειρά της σ’ αυτή τη μεταφυσική βεβαιότητα για τον περιούσιο λαό, που η Παναγία και ο Θεός της Ελλάδας δεν επιτρέπει να καταστραφεί. Αυτές οι εξιδανικεύσεις έχουν τις ρίζες τους και συνδέονται με συμβολισμούς ιστορικών γεγονότων και θρύλων, όπως η σωτηρία της Βασιλεύουσας από τους Αβάρους, με την παρέμβαση της Παναγίας και τη διαμεσολάβηση αγίων για τη σωτηρία του λαού που αγωνίζεται απέναντι στις δυνάμεις του καού που έρχονται από το εξωτερικό. Οι μεταφυσικές αυτές βεβαιότητες αφού αναμείχθηκαν με τις λαϊκίστικες ιαχές που εξέφραζαν τα ρεύματα της παραδοσιακής αριστεράς στην πατρίδα μας, οδήγησαν σε μια έντονη εσωστρέφεια και απομονωτισμό των παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων της χώρας και την επικράτηση ιδεών και αξιών που μετατόπιζαν διαρκώς το λαό μας, αλλά και τους πολιτικούς, από το επίπεδο της παραγωγικότητας και της καινοτομίας στο πεδίο του ελέγχου της τήρησης των συμβολισμών της θρησκεύουσας κρατικοφασιστικής πολιτικής.

Ελπήνωρ